Agata Mróz: historia, choroba, mąż, śmierć – Życiorys siatkarki

Agata Mróz bez wątpienia była jedną z najbardziej utalentowanych polskich siatkarek. Jednak życie jej nie oszczędzało. Już jako nastolatka musiała zmierzyć się z ciężką chorobą, która po latach przedwcześnie przerwała nić jej życia. Zaś pod jego koniec musiała zmierzyć się z dramatyczną decyzją.

Agata Mróz – rodzice, dzieciństwo, rodzeństwo, Fundacja

Agata Danuta Mróz urodziła się 7 kwietnia 1982 roku w Dąbrowie Tarnowskiej. Jednakże tak dzieciństwo, jak i młodość spędziła w Tarnowie, w którym to mieście zaczęła swoją przygodę z siatkówką. Jej rodzice to Ryszard i Lucyna. Jej matka tak jak ona w przeszłości trenowała siatkówkę, natomiast jej ojciec był koszykarzem. Oboje występowali m.in. w Tarnovii Tarnów. Zresztą w jej domu rodzinnym często rozmawiało się o sporcie.

Agata Mróz miała dwoje rodzeństwa, które tak, jak i ich rodzice zawodowo uprawia sport. Siatkówką zainteresowała się także siostra Agaty Katarzyna, natomiast jej mierzący aż 2 metry i kilkanaście centymetrów brat Paweł uprawia koszykówkę. Poszedł zatem w ślady ojca. Nawiasem mówiąc i Agata nie była niska, miała bowiem 191 cm wzrostu. Jej ojciec Ryszard Mróz był w 2010 roku jedną z osób, które założyły Fundację Kropla Życia im. Agaty Mróz-Olszewskiej. W składzie Zarządu Fundacji od lat działa zaś mąż Agaty Jacek Olszewski.

Agata Mróz – kariera sportowa, osiągnięcia, odznaczenia

Tak jak i jej matka, tak i Agata Mróz swoją siatkarską karierę, przynajmniej na początku, związała z Tarnovią Tarnów. Potem przyszedł czas Szkoły Mistrzostwa Sportowego w Sosnowcu. Następnie grała dla AZS WSBiP Ostrowiec Świętokrzyski oraz BKS Stal Bielsko-Biała. Z tym ostatnim klubem przez dwa lata z rzędu, w roku 2003 i 2004 zdobyła mistrzostwo Polski. Ponadto w roku 2004 i 2006 wywalczyła także Puchar Polski. Kolejnym jej klubem była Grupo 2002 Murcia w Hiszpanii, o którym to zespole będzie jeszcze później mowa. Z tą ostatnią zwyciężyła w Pucharze Top Teams. Sięgnęła wraz z nią również zarówno po mistrzostwo, jak i Puchar Hiszpanii, wszystko w 2007 roku.

Swój pierwszy sukces w reprezentacji osiągnęła w roku 1999, w którym to będąc kapitanem drużyny razem z nią zdobyła Mistrzostwo Europy kadetek. Natomiast już we „właściwej” reprezentacji dwukrotnie zdobywała Mistrzostwo Europy: w 2003 i 2005 roku. 22 listopada 2005 roku została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego. Już pośmiertnie została z kolei odznaczona przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, nie tylko za sportowe osiągnięcia, ale i za heroizm w walce z chorobą. Natomiast sami kibice w roku 2008 uhonorowali ją Siatkarskim Plusem jako Osobowość Polskiej Siatkówki 2007 Roku.

Agata Mróz – ślub, mąż, córka

Swojego przyszłego męża, Jacka Olszewskiego, Agata Mróz poznała w Szczyrku. Ona sama ze względu na ograniczenia wynikające z kariery sportowej nie mogła „szaleć” na stoku, także zaczęło się od rozmowy przy wyciągu. Raz jedynie zaproponował jej naukę jazdy na desce snowboardowej, na oślej łączce. Matka Jacka Olszewskiego ostrzegała go, że „o gwiazdach słyszy się tylko w kontekście ślubów i rozwodów”, ale on postanowił ją bliżej poznać. Miał zresztą wrażenie, że potrzebowała stabilności. On sam w jednym z wywiadów stwierdził, że w ich przypadku była to miłość od pierwszego wejrzenia.

Zaczęło się od wymiany numerów telefonów, a później otrzymał od niej zaproszenie na mecz. Zamieszkali ze sobą już po dwóch miesiącach znajomości. Zaczęły się poważne rozmowy o ślubie. Ostatecznie Agata Mróz 9 czerwca 2007 roku wyszła za Jacka Olszewskiego, zmieniając brzmienie swojego nazwiska na Mróz-Olszewska. Bywały okresy, że żyli z dala od siebie, a to ze względu na mecze Agaty Mróz i jej kontrakty. Występowała bowiem w barwach hiszpańskiego klubu Gruppo 2002 Murcia. Już po 10 miesiącach od ślubu, 4 kwietnia 2008, na świat przyszła, choć przedwcześnie, po zaledwie 7 miesiącach ciąży (poród został przyśpieszony przez lekarzy), ich córka Liliana. Postać samej Liliany jest dokładniej przedstawiona w innym artykule: Liliana Olszewska – córka Agaty Mróz.

Agata Mróz zdecydowała się ją urodzić pomimo tego, że lekarze próbowali ją przekonać do przerwania ciąży, przede wszystkim ze względu na potencjalne obciążenie zdrowotne. Wiązałoby się to bowiem z odsunięciem leczenia i chemioterapii na kilka miesięcy. Nigdy jednak nie żałowała tej decyzji. Sama zresztą uważała jej narodziny za cud, za dar od Boga. Tym bardziej, że przy jej stanie zdrowia lekarze nie dawali jej szans na zajście w ciążę. Miała jeszcze okazję przytulić córkę w szpitalu. Później zaś, kiedy została przewieziona na oddział hematologiczny i musiała przebywać w sterylnych warunkach musiały wystarczyć MMSy. Po raz ostatni widziała ją bezpośrednio niedługo przed czekającym ją przeszczepem szpiku. Dane jej było jeszcze ją zobaczyć w Dniu Dziecka, tym razem przez szpitalne okno.

Agata Mróz – choroba, śmierć

Od młodości, jeszcze od okresu nastoletniego, Agata Mróz cierpiała na mielodysplazję szpiku, która może przyjąć agresywny przebieg i zmienić się w ostrą białaczkę szpikową. Tuż po tym, jak Reprezentacja Polski kadetek wywalczyła złoty medal, a ona była jej kapitanem zmuszona była przerwać treningi. Pojawiły się bowiem wtedy pierwsze objawy jej choroby, a była wtedy dopiero w trzeciej klasie liceum. To również pogarszający się stan jej zdrowia sprawił, że w roku 2007 musiała przerwać karierę sportową. Sama kariera mogła również się do tego przyczynić nie tylko ze względu na zwiększony wysiłek fizyczny, ale i chociażby częste zmiany klimatu. Z drugiej strony to właśnie po części stan jej zdrowia przyczynił się do tego, że wcześniej zdecydowała się podpisać kontrakt z hiszpańskim zespołem – po części chodziło o lepiej rozwiniętą opiekę hematologiczną.

W dniu 22 maja 2008 roku, czyli 6 tygodni po przyjściu jej córki na świat w klinice Transplantacji Szpiku, Onkologii i Hematologii Dziecięcej Akademii Medycznej we Wrocławiu przeszła transplantację szpiku kostnego. To mogło uratować jej życie, jednakże tuż po niej jej organizm był znacząco osłabiony. Poza tym nowy szpik potrzebuje jeszcze czasu, aby podjąć pracę i zacząć chronić organizm biorcy. I tutaj tego czasu zabrakło.

Stało się najgorsze, co mogło się stać: pomimo zachowania oczywistych środków ostrożności organizm Agaty Mróz został zaatakowany przez infekcję. Doszło do rozwinięcia się posocznicy, czyli inaczej sepsy, z którą jej organizm sobie nie poradził. Konieczne stało się wręcz wprowadzenie jej w stan śpiączki farmakologicznej. Doszło do wystąpienia wstrząsu septycznego, który stał się bezpośrednią przyczyna jej śmierci. Agata Mróz po zaledwie dwóch tygodniach od operacji zmarła 4 czerwca 2008 roku w wieku zaledwie 26 lat. Grób Agaty Mróz znajduje się na cmentarzu w Tarnowie-Krzyżu. Jej pogrzeb miał miejsce w pierwszą rocznicę jej ślubu.

Film o Agacie Mróz

Z postacią Agaty Mróz związane są dwie produkcje filmowe. Pierwsza powstała jeszcze za jej życia. Dokument pt. „Lekcja Agaty” powstał w 2008 roku dzięki księdzu Maciejowi Makule. Pokazuje on jej walkę z ciężką chorobą. Natomiast w roku 2012 nakręcony został film biograficzny pt. „Nad życie” opowiadający o życiu tej wybitnej siatkarki. Wyreżyserowała go Anna Plutecka-Mesjasz. W roli Agaty Mróz wystąpiła Olga Bołądź, natomiast jej męża Jacka Olszewskiego zagrał Michał Żebrowski. Ciekawostką jest, że w filmie w jednej ze scen pojawia się sam Jacek Olszewski z córką. „Występuje” w nim jako jeden z gości w momencie, w którym filmowi Agata i Jacek biorą ślub.

Źródła

A. Gołębiewska i inni, Czy przegrała mecz życia? [w:] E. Krajewska-Kułak, C. Łukaszuk, B. Jankowiak (red.), W drodze do brzegu życia, Tom IV, Uniwersytet Medyczny w Białymstoku, Białystok 2008.
O. Lipka, „Nad życie”, „TA gazeta”, nr 1/2013.
A. Nizioł, Powstaniowe impresje w biegu, „Nestor. Czasopismo Artystyczne”, nr 3/2010.
Sprawozdanie z działalności Fundacji Kropla Życia im. Agaty Mróz-Olszewskiej za 2013 rok.
Uchwała Nr VII/37/11 Rady Miasta Biłgoraj z dnia 29 kwietnia 2011r. w sprawie nadania nazwy ulicy położonej w osiedlu Sitarska-Kępy na terenie miasta Biłgoraj.
K. Ziemiec, Niepokonani, Dom Wydawniczy Rafael, Kraków 2013.

Tagi: