Alfons Maria Mucha przyszedł na świat w Iwanczycach 24 lipca 1860 roku. Zmarł w Pradze 14 lipca 1939 roku. Był czeskim grafikiem i malarzem, jednym z czołowych przedstawicieli nurtu fin de siècle’u i secesji.
Spis treści |Kliknij na rozdział, aby zostać przeniesionym|
Biografia i życiorys Alfonsa Muchy
Był synem urzędnika sądowego. Zdobył wykształcenie średnie, aby później bezskutecznie starać się o przyjęcie w poczet studentów Akademii Praskiej. Przyszło mu później często zmieniać miejsca pobytu, przebywał m.in. w austriackim Wiedniu, w niemieckim Monachium – gdzie podejmował studia na Akademii Sztuk Pięknych, lecz także we francuskim Paryżu gdzie zdołał osiedlić się na dłużej. W biografii artysty miał miejsce swoisty punkt zwrotny w dokładnie jednym momencie, mianowicie wówczas, gdy otrzymał Mucha zlecenie na plakat teatralny do sztuki Gismonda Victoriena Sardou.
Od tamtej pory artysta zaczął tworzyć na specjalne zamówienie m.in. plakaty, grafiki na okładki czy też w związku z tytułami czasopism czy kalendarzy. Był tym następnie, który stworzył swą panoramiczną historię Słowian zatytułowaną „Epopeja Słowiańska”. W 1913 roku jednak powrócił do Czech. Podejmował pracę mimo wybuchu pierwszej wojny światowej, zostając artystą odpowiedzialnym za wspaniałe witraże w katedrze św. Wita w Pradze.
Twórczość Alfonsa Muchy połączyła w sobie tradycje bizantyńskie z współczesnymi. Znakiem rozpoznawczym Muchy zostały grafiki kobiet całkiem w stylu belle époque – na przykład wyidealizowana postać pięknej kobiety, którą artysta otoczył naręczem kwiatów i liści, rozmaitymi symbolami i arabeskami.
Zmarł w roku 1939. Powodem było w załamanie przeżyte po wkroczeniu nazistowskich wojsk niemieckich na terytorium Czechosłowacji.
Ciekawostki o Adolfie Mucha
- Jest autorem czechosłowackiego godła państwowego oraz wizerunków na banknotach i znaczkach.
- Jego sława dotarła podczas I wojny światowej również do USA, gdzie Mucha tworzył ilustracje dla kilku poczytnych amerykańskich czasopism. Podjął również inicjatywę społeczną za oceanem, która zaowocowała powstaniem Amerykańskiej Społeczności Słowiańskiej.
- W latach trzydziestych XX wieku krytyka sztuki zarzucała mu anachronizm, podczas gdy on poświęcił się pracy nad swym tryptykiem pt. „Wiek rozumu, Wiek mądrości i Wiek miłości”.
- Zmarł na skutek przesłuchania, jakiemu poddało go gestapo tuż po wkroczeniu nazistów do Pragi.
Cytaty Alfonsa Muchy
„Celem mojej pracy było nigdy nie niszczyć, ale zawsze tworzyć, budować mosty, ponieważ musimy żyć w nadziei, że ludzkość zbierze się i że im lepiej się zrozumiemy, tym łatwiej się to stanie.”
„Byłem szczęśliwy, że jestem zaangażowany w sztukę dla ludzi, a nie dla prywatnych salonów. Sztuka niedroga, dostępna dla ogółu społeczeństwa, więc znalazła dom w biednych rodzinach, a także w bardziej zamożnych kręgach.”
„Każdy naród ma własny pallad, wcielający się w przeszłość i przyszłość. Od czasów dzieciństwa czułem się i widziałem w architektonicznej linii katedry św. Wita, zbudowanej tak blisko zamku, mocną interpretacje naszego symbolu narodowego.”
„Sztuka istnieje tylko po to, aby przekazać duchowe przesłanie.”
Źródła
- https://pl.wikipedia.org/wiki/Alfons_Mucha
- https://joemonster.org/art/35880
- http://www.alphonsemucha.org/quotes/
Niezwykły życiorys:
|Kliknij na zdjęcie, by przejść do artykułu|
Karolina Kózkówna (1898-1914) wychowywała się w pobożnej i pracowitej rodzinie, z wiekiem wzrastając w cnotach. Pełna wrażliwości i współczucia czyniła dobroć, pomagając rodzinie, chorym, starszym i potrzebującym. Poprzez swoje uczynki pełne miłości i ewangelizację przybliżała Boga wszystkim ludziom spotkanym na swojej drodze. Podczas pierwszej wojny światowej rosyjski żołnierz chciał pohańbić jej czystość. Zginęła śmiercią męczeńską, jednak obroniła swoje dziewictwo dzięki mężnej walce. Dlaczego młoda i piękna dziewczyna tak wybrała? „Wybrałam to, bo wolność, wolność, wolność mam. I nie żałuję nie, bo Chrystus przy mnie jest, I Ukochany mój dał mi biały strój” – śpiewa w swoim utworze Katarzyna Nikiel. Karolina Kózkówna została beatyfikowana w Tarnowie 10 czerwca 1987 roku przez papieża Jana Pawła II.
Polub nas:
Zobacz:
