Antoni Macierewicz

Antoni Macierewicz przyszedł na świat w Warszawie 3 sierpnia 1948 roku. Jest znanym polskim działaczem politycznym oraz twórcą publicystyki. W czasach PRL współtworzył Komitet Obrony Robotników (KOR).

Krótki życiorys Antoniego Macierewicza

Antoni Macierewicz urodził się 3 sierpnia 1948 r. w Warszawie. Pochodzi z rodziny inteligenckiej, w której rodzice byli pracownikami naukowymi. Podjął studia na Uniwersytecie Warszawskim. Był zaangażowany w strajki studenckie roku 1968. Od 1976 roku współtworzył KOR, co odbiło się dla niego negatywną reperkusją ze strony władz, bowiem ówczesna władza zablokowała jego przewód dokrorancki, jaki zdążył podjąć w Polskiej Akademii Nauk. W ramach KOR-u z takimi jak Jacek Kuroń i Adam Michnik. Brał udział w zbiórkach środków na rzecz osób represjonowanych.

Niemal od początku działań NSZZ Solidarność Macierewicz brał udział w działaniach związku – był tam sekretarzem naukowym Ośrodka Badań Społecznych związku NSZZ Solidarność. Wprowadzenie stanu wojennego było dla Macierewicza równoznaczne z jego internowaniem, a to w związku z jego działaniami na rzecz strajków w Stoczni Gdańskiej. Znajdując się w szpitalu zbiegł z internowania, przebywając do 1984 roku w ukryciu – wówczas redagował kilka podziemnych tytułów wydawniczych. Trzeba tu podkreślić fakt, że końcówka lat 80. była dla Antoniego Macierewicza czasem weryfikacji stosunków z NSZZ Solidarność, bowiem nie popierał prób dogadania się opozycji z władzą.

W 1991 roku Macierewicz został posłem. W latach 1991-1992 obejmował tekę ministra spraw wewnętrznych w rządzie kierowanym przez Jana Olszewskiego. Później miał miejsce krótki rozbrat z ławą sejmową, krótki, pnieważ do sejmu powrócił w 1997 roku. Był wówczas posłem Ruchu Odbudowy Polski. Natomiast w wyborach w 2001 roku został reprezentantem Ligi Polskich Rodzin, z którą to partią rozstał się z uwagi na konflikt z Romanem Giertychem.

W roku 2005 związał się z partią braci Kaczyńskich, czyli Prawem i Sprawiedliwością. W rządzie kierowanym przez Jarosława Kaczyńskiego został wiceministrem obrony narodowej. Kolejny raz posłem z ramienia PiS został w 2007 roku. Przełomowa w jego działaniach politycznych była katastrofa pod Smoleńskiem – Macierewicz przewodzi od tego czasu zespołowi parlamentarnemu ds. wyjaśnienia rzeczywistych przyczyn katastrofy lotniczej. Rok 2011 i 2015 to ponowne sukcesy na rzecz jego obecności w sejmie (był rzecz jasna kandydatem PiS). W 2015 był ministrem obrony narodowej, obecnie jest nim Mariusz Błaszczykowski.

Biografia rozszerzona Antoniego Macierewicza

Urodzony 3 sierpnia 1948 r. w Warszawie Antoni Macierewicz pochodzi z rodziny pracowników naukowych. W 1966 rozpoczął studia historyczne w Instytucie Historycznym na Uniwersytecie Warszawskim. Należał wówczas do rady wydziałowej Zrzeszenia Studentów Polskich, zaangażowany w działalność opozycyjną, był jednym z założycieli Ligi Niepodległościowej. W lutym 1968 zbierał na przykład podpisy pod listem do Sejmu PRL przeciw zdjęciu ze sceny Teatru Narodowego „Dziadów” Adama Mickiewicza w reżyserii Kazimierza Dejmka. Zawieszony w prawach studenta za uczestnictwo w strajkach studenckich marca 1968. Tymczasowo również aresztowany, spędził kilka miesięcy w więzieniu. W efekcie jednak ukończył studia w 1971 roku.

W latach 1973–1975 był koordynatorem słynnej akcji pisania listów protestacyjnych do Sejmu PRL przez wyższe uczelnie, listów, w których poddawano w głęboką wątpliwość zmiany w konstytucji PRL. Ubiegał się o pracę w Polskiej Akademii Nauk, lecz bez powodzenia. W połowie lutego 1974 zgodził się na propozycję pracy w bibliotece, której jednak nie podjął. Od 1975 do 1976 wykładał historię Ameryki Łacińskiej, miejscem wykładów była Katedra Iberystyki na Uniwersytecie Warszawskim. W tym czasie zajmował się publicystyką na łamach czasopisma “Etnografia Polska” oraz wykazał się specjalnymi zdolnościami ucząc się języka keczua. W styczniu 1976 wszczęto na jego rzecz przewód doktorski, który został przerwany w połowie października 1976 z powodu zaangażowania Antoniego Macierewicza w działalność KOR. Napisał w tym czasie książkę pt. „Ameryka Łacińska w krzywym zwierciadle” jednak nie została dopuszczona do druku.

Od 1976 roku zaangażowany był w działalność Komitetu Obrony Robotników, co uniemożliwiało mu dalszą karierę w Polskiej Akademii Nauk. W ramach działań KOR-u był bliskim współpracownikiem Adama Michnika i Jacka Kuronia.

Był sekretarzem naukowym Ośrodka Badań Społecznych NSZZ „Solidarność”. Udało mu się w związku z tym zaistnieć w 1981 roku w roli wykładowcy na Uniwersytecie Jagiellońskim, ale karierę skutecznie przerwał stan wojenny – został wówczas internowany, bowiem był jednym z członków komitetu strajkowego w Stoczni Gdańskiej. Do ciekawostek należy fakt, że już jako internowany opuścił szpital gdzie przebywał i do 1984 roku żył w ukryciu, kierując jednocześnie pracami redakcyjnymi kilku tytułów podziemnych czasopism. Był przeciwnikiem kompromisu jaki zaprowadzał Okrągły Stół, w związku z czym jego relacje z Solidarnością uległy pogorszeniu.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości Antoni Macierewicz podjął działalność parlamentarną. Jeszcze jesienią 1989 współtworzył Zjednoczenie Chrześcijańsko – Narodowe, w którym następnie objął funkcję wiceprezesa. W 1990 wszedł w skład Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie.

W 1991 roku Macierewicz trafił do sejmu za sprawą swej pozycji na liście Wyborczej Akcji Katolickiej. Sukcesy odnotował w latach 1991-1992, ponieważ był wówczas ministrem spraw wewnętrznych w rządzie Jana Olszewskiego.

W listopadzie 1993 Antoni Macierewicz reaktywował Akcję Polską. W 1995 wstąpił do Ruchu Odbudowy Polski, aby następnie w 1996 zostać wiceprzewodniczącym rady naczelnej tej partii. Po rozłamie w tej partii, tuż po wyborach, został mianowany prezesem założonej przez siebie partii Ruch Katolicko – Narodowy. W latach 1996–1997 współdziałał w opracowaniu Obywatelskiego Projektu Konstytucji.

Do sejmu powrócił w 1997 roku – był bowiem posłem Ruchu Odbudowy Polski, zaś kolejny sukces odnotował w wyborach w 2001 roku, kiedy to wybrano go jako reprezentanta Ligi Polskich Rodzin. A ściślej, został liczbą 24 900 głosów wybrany do Sejmu z listy Ligi Rodzin Polskich. W IV kadencji od 2004 do 2005 zajmował się sprawą prywatyzacji Orlen.

Od 2005 roku odnotowuje udany związek z partią Prawo i Sprawiedliwość. Od lipca do listopada 2006 obejmował stanowisko wiceministra obrony narodowej w rządzie kierowanym przez Jarosława Kaczyńskiego. Został powołany na stanowisko szefa nowej Służby Kontrwywiadu Wojskowego. Został likwidatorem Wojskowych Służb Informacyjnych oraz weryfikatorem ich kadr, a także pełnomocnikiem ds. tworzenia służby kontrwywiadu wojskowego. Tę funkcję pełnił do 4 października 2006. Natomiast od 1 listopada 2007 do 16 listopada 2007 zajmował stanowisko podsekretarza stanu w MON. Był jednocześnie w tym czasie współpracownikiem telewizji Trwam i Radia Maryja. Następnie poseł z ramienia PiS. Po katastrofie smoleńskiej stanął na czele utworzonego przez PiS specjalnego zespołu parlamentarnego, którego celem jest wyjaśnienie rzeczywistych przyczyn katastrofy rządowego samolotu Tu-154 w Smoleńsku. W kolejnych wyborach roku 2011 i 2015 ponownie wybrany jako kandydat PiS. 16 listopada 2015 roku został powołany na urząd ministra obrony narodowej, a z funkcji tej został odwołany 9 stycznia 2018, a jego następca – Mariusz Błaszczak powołał Macierewicza 11 stycznia 2018 na przewodniczącego Podkomisji ds. Ponownego Zbadania Wypadku Lotniczego pod Smoleńskiem.

Jego działalność stała się przedmiotem książki Tomasza Piątka pt. “Macierewicz i jego tajemnice”.

Ciekawostki o Antonim Macierewiczu

• Antoni Macierowicz interesował się szczególnie cywilizacją Ameryki Łacińskiej.
• 1% poparcia, tyle uzyskał startując w wyborach na prezydenta Warszawy.
• Był jednym z najczęściej rewidowanych działaczy podziemia w czasach PRL.
• Współpracował ściśle z Jackiem Kuroniem i Adamem Michnikiem, czyli osobami, z którymi był później skonfliktowany.
• Jest wielkim amatorem palenia fajki.
• Rodzice Macierewicza byli pracownikami naukowymi. Matka dokrotem biologii, a ojciec doktorem chemii.
• Ojciec Antoniego, Zdzisław, był inwigilowany przez UB. Zmarł w niejasnych okolicznościach w 1949 roku.
• Podczas studiów rektor uniwersytetu zawiesił go w prawach studenta ze względu na zaangażowanie opozycyjne.
• Był wydającym miesięcznik podziemny „Głos”.
• Przebywał w więzieniu w Iławie, później w obozie w Łupkowie. Przebywając w obozie, podczas wizyty u stomatologa, udało mu się uciec. Pomógł mu w tym ksiądz – wywiózł go schowanego w karawanie.

Cytaty Antoniego Macierewicza

„Ale to jest norma na świecie, że sprawiedliwość bywa niesłychanie rzadkim ptakiem na naszej planecie.”

„Bo to naród polski w wolnych wyborach, za które zapłaciliśmy wielką ofiarę krwi, decyduje o swoim kształcie.”

„Czymże innym jest sytuacja, w której ginie cała elita, w której odcięta zostaje głowa narodu? To jest wypowiedzenie wojny, nawet jeżeli kolejny atak będzie odłożony o rok, dwa, pięć, to trzeba sobie zdawać sprawę – to jest wypowiedzenie wojny.”

Źródła

• https://biografia24.pl/antoni-macierewicz/
• https://pl.wikipedia.org/wiki/Antoni_Macierewicz
• https://pl.wikiquote.org/wiki/Antoni_Macierewicz

Autor zdjęcia Antoniego Macierewicza: Adrian Grycuk

Tagi: