Artur Andrus

Artur Józef Andrus przyszedł na świat w Lesku 27 grudnia 1971 roku. Jest polskim dziennikarzem, poetą, autorem tekstów piosenek, piosenkarzem, artystą kabaretowym i konferansjerem.

Spis treści

Biografia i życiorys Artura Andrusa

Artur Andrus dorastał w miejscowości Solin. Szkołę podstawową ukończył w Sanoku. Zamieszkiwał na sanockich Błoniach. Był także w Sanoku harcerzem Hufca ZHP, później udzielał się jako zastępca redaktora naczelnego pisma dedykowanego młodym „Harcerz Sanocki Mały. Harcerskie Pismo Młodych”, ale i zajmował stanowisko redaktora naczelnego w kwartalniku „Harcerz Sanocki”. Uczęszczał do liceum również w Sanoku prowadząc tam też szkolny radiowęzeł oraz szkolne akademie. Maturę zdał w roku 1990, aby następnie ukończyć dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim.

Na przestrzeni lat 1994–2017 Andrus współpracował z Programem Trzecim Polskiego Radia, gdzie prowadził program między innymi taki jak “Powtórka z rozrywki”. Jest oprócz tego gospodarzem spotkań kabaretowych w warszawskiej Piwnicy pod Harendą, ale i łódzkiej „Przechowalni” czy wreszcie krakowskiej „Piwnicy Pod Baranami”, również jako promotor debiutujących kabaretów oraz zjawisk zwanych okołokabaretowymi. Na cześć Artura Andrusa nazwano postać posterunkowego w sztuce kabaretu Potem zatytułowanej “Trąbka dla gubernatora”.

W 2003 roku Artur Andrus razem z satyrykiem Andrzejem Poniedzielskim napisał dialogi, występując w roli drugoplanowej portiera (w odc. 1–11 serialu pt. “Sprawa na dziś”). Od 2005 roku jest osobą komentującą program publicystyczno-satyryczny “Szkło kontaktowe”, nadawany na antenie TVN24. W 2007 roku w TV Puls Artur Andrus prowadził natomiast teleturniej “Tylko Ty”. Wcielał się również w postać Dziadka przed kamerami serialu kabaretowego TVP2 pod tytułem “Rodzina Trendych” oraz zagrał postać Jonathana Owensa, czyli w serialu o charakterze kabaretowym “Spadkobiercy”, transmitowanym także w telewizji.

Jest autorem książki-zbioru piosenek i wierszy, który zatytułował “Popisuchy”. Później dostąpił zaszczytu zostając, jako człowiek z Sanoka, członkiem warszawskiego Koła Towarzystwa Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. W 2013 roku z kolei, podczas opolskiego 50. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej miał okazję poprowadzić wraz z Katarzyną Kwiatkowską koncert figurujący jako “Super Premiery”.

W 2015 został prezenterem popularnego cyklu “Z Andrusem po Galicji”, którego to emisji podjęła się TVP Rozrywka, również TVP Historia, TVP3 oraz TVP Polonia.

1 lipca 2018 Artur Andrus rozpoczął owocną współpracę z RMF Classic, debiutował wówczas w audycji “Wakacje z Andrusem”, którego pierwszym gościem została Joanna Kołaczkowska, aby następnie zostać gospodarzem programu pt. “NieDoMówienia”, czyli programu o rozszerzeniu nazwy “rozmowy niezobowiązujące Artura Andrusa”.

Ciekawostki o Arturze Andrusie

W latach 1994–2017 Artur Andrus był dziennikarz Programu Trzeciego Polskiego Radia, od 2018 zaś RMF Classic, natomiast od 2005 jest stałym gościem “Szkła kontaktowego” w TVN24. Tymczasem październik 2017 oznaczał dla Andrusa specyficzną decyzje Polskiego Radia ponieważ nie otrzymał on zgody od zarządu Polskiego Radia na współpracę z programem w TVN24 – “Szkło kontaktowe”, co spowodowało, że dziennikarz zrezygnował z pracy w radiowej Trójce.
W roku 2010 został Mistrzem Mowy Polskiej.
W 2008 roku ukazała się inicjatywa tygodnika “Polityka” w postaci “Kolekcji polskich kabaretów”, która składa się z 15 płyt DVD z nagraniami polskich kabaretów z komentarzami Artura Andrusa.

Cytaty Artura Andrusa

“Miałbym opory i wątpliwości, czy można żartować z takich zjawisk jak Holocaust. Biorąc pod uwagę to, że w obozach istniały kabarety, które tam tworzyły, to te moje opory są dużo dalej posunięte, niż tych ludzi, którzy wtedy siedzieli w obozach i tam tworzyli.”

“Każdy rodzaj sztuki pewnie ma możliwość komuś zaszkodzić, ale nie rozumiem sztuki, którą się specjalnie uprawia po to, żeby komuś szkodzić. Kabaret ma komentować jakieś zjawiska. Jeśli ktoś się zajmuje kabaretem politycznym, to politykę powinien komentować.”

“Z wiekiem człowiek już wie, że z paru rzeczy nie należy się cieszyć, a innymi martwić. Podejrzewam, że rodzimy się jako pogodne istoty, a nasze poczucie humoru kilkadziesiąt lat później to sprawa środowiska, w którym się obracamy. Ale nie jest tak, że jak ktoś się wychowuje w rodzinie grabarzy, to musi być posępny – wręcz przeciwnie, grabarze też mają swój zawodowy humor.”

“(…) gdyby ktoś zajmował się tylko oswajaniem śmierci, toby zwariował. Trzeba zachować równowagę pomiędzy oswajaniem śmierci i oswajaniem życia, bo w tym ostatnim też jest parę zabawnie makabrycznych rzeczy, tak jak w śmierci.”