Bolesław Leśmian (1877-1937) to polski poeta i prozaik, którego twórczość odznacza się niesłychaną wyobraźnią i znakomitym warsztatem. Bolesław Leśmian jest w związku z tym gigantem pióra, po którego warto sięgnąć by zobaczyć co właściwie oznacza poezja przez duże „P”.
Biografia i życiorys Bolesława Leśmiana
Bolesław Leśmian przyszedł na świat w Warszawie 22 stycznia 1877 roku, w rodzinie zasymilowanej inteligencji żydowskiej. Jego ojciec był księgarzem, natomiast matka pochodziła z rodziny trudniącej się prawoznawstwem. Bolesław miał oprócz tego rodzeństwo – brata i córkę. Po śmierci żony, jego ojciec zmienił imię razem z wyznaniem, ponieważ konwertował się na rzymski katolicyzm. Po czym powtórnie ożenił się.
Bolesław dorastał w ukraińskim Kijowie. Ze względu na naciski ojca, co miało związek z korzeniami rodziny – uczył się prawa na Uniwersytecie Świętego Włodzimierza, a w efekcie kierunek ukończył. Następnie odbył Bolesław Leśmian swe podróże, wpierw do Warszawy, później do Niemiec i Francji. To w Paryżu właśnie poznał i poślubił wybrankę serca, którą była Zofia Chylińska. Jakkowiek nie była jego jedyną miłością, to pisarstwo zdecydowanie tak, bowiem współpracował później z pismem „Chimera”. W roku 1911 miał na swym konce także współtworzenie warszawskiego Teatru Artystycznego.
Po I wojnie zamieszkał w Hrubieszowie – tamże jako rejent, później znowu zmienił lokum na to w Zamościu, gdzie odbywał praktyki notarialne.
W 1929 r. miała miejsce sytuacja bez precedensu. Otóż zastępca Leśmiana z obowiązkach prawnika, upozorował włamanie, by następnie skraść 20 tysięcy złotych oraz oddalić się na dobre. Leśmian, będąc odpowiedzialnym za tego pracownika, zobowiązany był zwrócić całą sumę, i jakby tego było mało – dodatkowo zaległe przez to podatki, co pomimo wysokiej pensji, bo wynoszącej wówczas 2,5 tys. zł., okazało się być dla rodziny znacznym obciążeniem. Żona ofiarowała na ten cel swój rodowy diadem, lecz Leśmian wrócił od jubilera bez żadnych środków, wobec czego jego żona wyprowadziła się na znak głębokiego rozczarowania osobą męża.
W roku 1933 został Bolesław Leśmian członkiem Polskiej Akademii Literatury. Zmarł w Warszawie 5 listopada 1937 roku.
Ciekawostki o Bolesławie Leśmianie
- Leśmian był jak na dzisiejsze standardy bardzo niski, ponieważ miał około 155 cm wzrostu.
- Był nałogowym palaczem – wypalał 3 do 4 paczek papierosów dziennie.
- Bolesław Leśmian pochodził z rodziny ponadprzeciętnie utalentowanej. Jego wujem był Antoni Lange a stryjecznym bratem był Jan Brzechwa.
- Wnuczką Bolesława Leśmiana jest popularna Gillian Hills, czyli brytyjska aktorka i piosenkarka znana choćby z „Mechanicznej Pomarańczy” Stanley’a Kubrick’a.
- Data urodzin Leśmiana jest po dziś dzień przedmiotem sporów. Za oficjalną uważa się 22 stycznia 1877, widniejącą w odpisie metryki urodzenia. Leśmian podaje w jednym ze swoich listów rok 1878, natomiast rok 1879 widnieje na jego płycie nagrobnej.
Cytaty Bolesława Leśmiana
„Będę czekał na ciebie z dłonią na zasuwie,
Zasłyszawszy twój szelest, z nóg zdejmę obuwie,
Wyjdę bosy na spotkanie,
Śpiewający niespodzianie,
A, śpiewając, pomyślę, że pacierze mówię.”
„Dwunastu braci, wierząc w sny, zbadało mur od marzeń strony,
A poza murem płakał głos, dziewczęcy głos zaprzepaszczony.”
„To — niepoprawny Istnieniowiec!
Poeta! — Znawca mgły i wina.
Nadskakujący snom — manowiec,
Wieczności śpiewna krzątanina.”
Źródła
- https://pl.wikipedia.org/wiki/Boles%C5%82aw_Le%C5%9Bmian
- https://culture.pl/pl/tworca/boleslaw-lesmian
- https://biografia24.pl/boleslaw-lesmian/
Niezwykły życiorys:
|Kliknij na zdjęcie, by przejść do artykułu|
Św. Siostra Faustyna Kowalska (1905-1938) była zakonnicą, która wielką miłością ukochała Jezusa. Pan Jezus przemawiał do niej w jej duszy i uczynił ją apostołką Miłosierdzia Bożego. Przez św. Siostrę Faustynę Jezus przekazał nowe formy kultu Miłosierdzia Bożego: Obraz Jezusa Miłosiernego, Święto Miłosierdzia, Koronkę do Miłosierdzia Bożego, Godzinę Miłosierdzia oraz szerzenie czci Miłosierdzia.
Do św. Siostry Faustyny Pan Jezus skierował zdumiewające słowa: „W Starym Zakonie wysyłałem proroków do ludu swego z gromami. Dziś wysyłam ciebie do całej ludzkości z Moim miłosierdziem. Nie chcę karać zbolałej ludzkości, ale pragnę ją uleczyć, przytulając ją do Mego miłosiernego Serca”. Mówił do niej także o Swoim niezgłębionym miłosierdziu: „Niech pokładają nadzieję w miłosierdziu Moim najwięksi grzesznicy. Oni mają prawo przed innymi do ufności w przepaść miłosierdzia Mojego. Córko Moja, pisz o Moim miłosierdziu dla dusz znękanych. Rozkosz sprawiają Mi dusze, które się odwołują do Mojego miłosierdzia. Takim duszom udzielam łask ponad ich życzenia. Nie mogę karać, choćby był największym grzesznikiem, jeżeli on się odwołuje do Mej litości, ale usprawiedliwiam go w niezgłębionym i niezbadanym miłosierdziu swoim”.
Polub nas:
Zobacz:
