Zyciorysy.info - logo
  • Życiorysy i biografie
    • Aktorzy
    • Duchowni
    • Działacze proklimatyczni
    • Działacze religijni
    • Działacze społeczni
    • Dziennikarze
    • Filozofowie
    • Kompozytorzy
    • Malarze
    • Modelki
    • Naukowcy
    • Papieże
    • Pierwsze damy
    • Piłkarze
    • Piosenkarze
    • Pisarze
    • Podróżnicy i odkrywcy
    • Politycy
    • Postacie biblijne
    • Prezenterzy telewizyjni
    • Projektanci mody
    • Przedsiębiorcy
    • Przywódcy
    • Reżyserzy
    • Rodzina królewska
    • Różne
    • Satyrycy
    • Sportowcy
    • Święci
    • Władcy Polski
    • Wojskowi
    • Wynalazcy
    • Zbrodniarze
    • Zespoły
  • Znaczenie imion
    • Imiona męskie
    • Imiona żeńskie
  • Lista artykułów
  • Kontakt

Zyciorysy.info » Życiorysy i biografie » Pisarze » Bruno Schulz

Bruno Schulz

Pisarze
Autor: Łukasz Misiarz | 16 marca, 2020 | Brak komentarzy
Bruno Schulz

Bruno Schulz (1892-1942) był polskim prozaikiem żydowskiego pochodzenia, grafikiem, malarzem, rysownikiem i krytykiem literackim. Autor „Sklepów cynamonowych” i „Sanatorium pod Klepsydrą”.


Spis treści |Kliknij na rozdział, aby zostać przeniesionym|

  • Bruno Schulz – biografia
  • Bruno Schulz – ciekawostki
  • Bruno Schulz – cytaty
  • Źródła

Bruno Schulz – biografia

Bruno Schulz przyszedł na świat 12 lipca 1892 roku w rodzinie żydowskiego kupca w Drohobyczu (obwód lwowski), jako trzecie i ostatnie dziecko Jakuba i Henrietty. Rodzina była polskojęzyczna, a w domu nie kultywowano tradycji żydowskich. Dzieciństwo i młodość spędził w jednopiętrowym domu nr 12 przy Rynku. Na parterze domu znajdował się sklep z materiałami. Jego dzieciństwo pozbawione było beztroskich zabaw z rówieśnikami i naznaczone było nieustanną obawą matki o jego zdrowie, gdyż był chorowitym i nadwrażliwym chłopcem.

Bruno Schulz z Drohobyczem związany był przez całe swoje życie. Było to małe, kresowe miasteczko, w którym sporą część ludności stanowili żydzi. W latach 1902-1910 Bruno Schulz uczył się w drohobyckim gimnazjum, gdzie następnie zdał maturę. Przez kolejne 3 lata podejmował studia architektoniczne na Politechnice Lwowskiej, specjalizują się w grafice i rysunku, jednak jego naukę przerwała najpierw choroba, a później wojna. Okoliczności te sprawiły, że Bruno był przede wszystkim samoukiem, a luki w wykształceniu uzupełniał, spędzając całe dnie na zapleczu księgarni Pilpa, gdzie pochłaniał książki, na których kupno nie było go stać.

Gdy podczas I wojny światowej, zmarł w 1915 roku jego ojciec, a następnie spłonął stojący przy rynku w Drohobyczu dom, gdzie mieścił się znany z dzieciństwa sklep bławatny, wydawało się, ze historia na zawsze zamknęła epokę patriarchalnego kupiectwa, w której urodził się i wychował przyszły pisarz. Czas jednak pokazał, że Genialna epoka (taki tytuł nosi jedno z opowiadań zbioru Sanatorium Pod Klepsydrą) nigdy dla Schulza nie przeminęła, stając się wyłącznym obszarem jego artystycznych poszukiwań.

W 1924 roku podjął pracę nauczyciela rysunków i kierownika wydziału robót ręcznych w gimnazjum im. Króla Władysława Jagiełły. Znaleziona z trudem posada nauczyciela była dla niego z jednej strony przekleństwem, ponieważ ograniczała czas poświęcony na własną twórczość, z drugiej zaś – wybawieniem, gdyż stanowiła jedyne stałe źródło dochodów niezbędnych do utrzymania najbliższych. Po śmierci ojca i samobójstwie szwagra zamieszkał z matką, siostrą i jej dwoma synami oraz starą, zdziwaczałą kuzynką. Pochłonięty pracą zawodową i działalnością plastycznie prawie nie opuszczał prowincjonalnego Drohobycza, a kontakt z „wielkim światem” utrzymywał przez rozległą korespondencję. Choć nie przepadał za zajęciem nauczyciela, o czym pisał w listach do znajomych, to jego uczniowie zapamiętali go jako dobrego nauczyciela. Jego uczeń, wspominał, że był skromny, delikatny i cichy, lecz miał autorytet, chociaż nigdy nie stawiał dwój.

Z listów wysyłanych do poznanej u Witkacego Debory Vogel, a właściwie z obszernych postscriptów, narodziły się Sklepy cynamonowe, które przyniosły Schulzowi powszechne uznanie krytyków i pisarzy. Zachwycona Debora Vogel zachęcała do ich opublikowania, jednakże trudno było znaleźć wydawcę. Pomogła dopiero interwencja Zofii Nałkowskiej, do której debiutant dotarł za pośrednictwem Debory i jej przyjaciółki. Uznana pisarka tak wysoko ceniła dzieło nieznanego nikomu autora, że osobiście zawiozła maszynopis do wydawnictwa „Rój”. Sklepy cynamonowe zostały wydane w 1933 roku. Na fali pierwszego sukcesu zaczęły powstawać kolejne utwory, również wskrzeszające krainę dzieciństwa, a zebrane w zbiorze Sanatorium Pod Klepsydrą. Z dnia na dzień Bruno Schulz, dotąd nikomu nieznany, zaczął stawać się postacią publiczną, coraz częściej bywał w Warszawie i wszedł w świat literacki.

Po śmierci matki Brunona w 1931 roku i śmierci jego starszego brata Izydora cztery lata później, ciężar utrzymania rodziny spadł właśnie na niego.

Schulz projektował okładki swoich książek, opracował również ilustracje do niemal wszystkich opowiadań. Większość jego prac plastycznych zaginęła podczas wojny, podobnie jak rękopisy listów czy fragmenty powieści Mesjasz. Jedynym w swoim rodzaju dziełem był Xięga Bałwochwalcza. Zawierała grafiki Schulza z lat 20., komponowane w kolejne teki przez niego samego. Nie znamy dokładnej liczby wykonanych egzemplarzy. Artysta rozprowadzał je za pośrednictwem handlarza obrazów Leszczyca, a w 1934 roku poprzez księgarnię Mortkowicza.

Próby stabilizacji uczuciowej zakończyły się niepowodzeniem. Trwający cztery lata związek z Józefiną Szelińska zakończył się w 1937 roku, z powodu formalności, jakich wymagała różnica wyznań, a na małżeństwo z Deborą Vogel nie zgadzali się rodzice wybranki.

Plastyczna i pisarska twórczość Schulza to opowieść o jego własnych słabościach, zawiłościach psychicznych, obsesjach, pasjach czy kompleksach. Cierpiał na agorafobię, był człowiekiem małomównym, uchodzącym za dziwaka, popadającym w stany depresyjne i często chorującym. Nigdy się nie ożenił, chociaż jego twórczość jest przesiąknięta fascynacją kobietami.

Gdy wojska sowieckie zajęły Drohobycz we wrześniu 1939 roku, Schulz nadal pracował jako nauczyciel. Z okazji zbliżającej się rocznicy rewolucji październikowej podobno nakazano mu namalowanie portretu Stalina, jednak podczas demonstracji deszcz zaczął zmywać farby z portretu, na co Schulz miał odpowiedzieć: „Po raz pierwszy w życiu nie żal mi mojej pracy”.

Gdy do Drohobycza wkroczyli Niemcy, Schulz musiał w 1941 roku przenieść się do getta. W obawie przed eksterminacją starał się jak najdłużej być „użyteczny”, podejmując różne prace: portretował „swojego opiekuna” – gestapowca Feliksa Landau, wykonywał freski w budynku szkoły jazdy, katalogował zrabowane przez okupantów dzieła sztuki. Landau uchodził za okrutnego i bezwzględnego SS-mana, który jednak chronił Schulza. Artysta wykonał w jego willi malowidła na ścianach sypialni synka Landaua, które pokrył barwnymi ilustracjami bajek.

Po wielu namowach warszawskich przyjaciół dał się przekonać do pomysłu ucieczki z getta. Termin jego ucieczki ustalono na 19 listopada 1942 roku. Bruno Schulz zginął w południe umówionego dnia, zastrzelony przez Karla Guenthera. Był to odwet za to, że Landau upokorzył Guenthera, zabijając na ulicy jego protegowanych. Podobno miał on potem drwić z Landaua słowami: „zastrzeliłem twojego Żyda!”. Prawdopodobnie Schulz został pochowany przez swojego przyjaciela, pisarza Izydora Friemana na cmentarzu żydowskim, dziś już nieistniejącym.

W getcie Schulz rozdawał swoje prace znajomych, gdyż liczył na to, że któryś z pakietów rękopisów i rysunków ocaleje. Po wojnie udało się znaleźć sto kilkadziesiąt listów i kilkaset rysunków jego autorstwa. Zaginęły opowiadania, nie dokończona powieść Mesjasz, która miała być jego najważniejszym dziełem, dzienniki, tysiące listów, esej o krytyce literackiej, bruliony w fragmentami i pomysłami pisarskimi.

Zachowane książki przetłumaczono na ponad 30 języków. Bruno Schulz jest współcześnie jednym z najbardziej cenionych polskojęzycznych pisarzy.

Bruno Schulz – ciekawostki

Jego twórczość literacka, mimo, że ograniczała się do dwóch niewielkich książek, została uznana – obok poezji Bolesława Leśmiana – za najbardziej oryginalne zjawisko w XX-wiecznej literaturze polskiej.

Bruno Schulz – cytaty

„Słabość ludzi wydaje nam ich dusze, czyni ich potrzebującymi. Bez przywar byliby zamknięci w sobie i nie potrzebujący niczego. Dopiero ich wady nadają im smak i czynią pociągającymi.”

„To jest największe nieszczęście – nie wyżyć życia.”

„Cóż można począć w takim świecie? Jak nie zwątpić, jak nie upaść na duchu, gdy wszystko jest zamknięte na głucho, zamurowane nad swoim sensem, i wszędzie tylko stukasz w cegłę, jak w ścianę więzienia?”

„Istotą rzeczywistości jest sens. Co nie ma sensu, nie jest dla nas rzeczywiste. Każdy fragment rzeczywistości żyje dzięki temu, że ma udział w jakimś sensie uniwersalnym.”

Artykuły, które mogą Ci się spodobać:

Bolesław Prus
Bolesław Prus
Cyprian Kamil Norwid
Cyprian Kamil Norwid
Hans-Christian-Andersen (1)
Hans Christian Andersen

Źródła

Encyklopedia Sławnych Polaków, wyda. Publicat
https://dzieje.pl/postacie/bruno-schulz-1892-1942
https://pl.wikiquote.org/wiki/Bruno_Schulz

Jak oceniasz ten artykuł?

Jeśli chcesz ocenić artykuł na 5, kliknij na ostatnią gwiazdkę i potwierdź głosowanie (inne oceny analogicznie). Pamiętaj, że twoja opinia jest dla nas ważna.

Średnia głosów to 5 / 5. Oddanych głosów: 3

Brak oddanych głosów. Bądź pierwszym, który oceni artykuł!

Dziękujemy za ocenę.

Zapraszamy do polubienia naszego profilu na Facebooku:

Przykro nam, że tak oceniłeś/aś ten artykuł.

Pomóż nam usprawnić ten artykuł. Doceniamy konstruktywną krytykę.

W jaki sposób możemy poprawić ten artykuł?

Autor: Łukasz Misiarz

Specjalista SEO, redaktor i administrator strony Zyciorysy.info. Prowadzi ten portal od ponad pięciu lat i jest autorem ponad 450 życiorysów.

Niezwykły życiorys:

|Kliknij na zdjęcie, by przejść do artykułu|
Św. Faustyna Kowalska (z obrazu)

Św. Siostra Faustyna Kowalska (1905-1938) była zakonnicą, która wielką miłością ukochała Jezusa. Pan Jezus przemawiał do niej w jej duszy i uczynił ją apostołką Miłosierdzia Bożego. Przez św. Siostrę Faustynę Jezus przekazał nowe formy kultu Miłosierdzia Bożego: Obraz Jezusa Miłosiernego, Święto Miłosierdzia, Koronkę do Miłosierdzia Bożego, Godzinę Miłosierdzia oraz szerzenie czci Miłosierdzia.

Do św. Siostry Faustyny Pan Jezus skierował zdumiewające słowa: „W Starym Zakonie wysyłałem proroków do ludu swego z gromami. Dziś wysyłam ciebie do całej ludzkości z Moim miłosierdziem. Nie chcę karać zbolałej ludzkości, ale pragnę ją uleczyć, przytulając ją do Mego miłosiernego Serca”. Mówił do niej także o Swoim niezgłębionym miłosierdziu: „Niech pokładają nadzieję w miłosierdziu Moim najwięksi grzesznicy. Oni mają prawo przed innymi do ufności w przepaść miłosierdzia Mojego. Córko Moja, pisz o Moim miłosierdziu dla dusz znękanych. Rozkosz sprawiają Mi dusze, które się odwołują do Mojego miłosierdzia. Takim duszom udzielam łask ponad ich życzenia. Nie mogę karać, choćby był największym grzesznikiem, jeżeli on się odwołuje do Mej litości, ale usprawiedliwiam go w niezgłębionym i niezbadanym miłosierdziu swoim”.

Polub nas:

Biografie znanych ludzi

Zobacz:

Pozycjonowanie stron

Tagi:

Biografie mężczyznBiografie osób zmarłych

  • Poprzedni wpis Jan Nowak-Jeziorański
  • Następny wpis Jarosław Iwaszkiewicz

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Wyszukiwanie

Menu

  • Życiorysy i biografie
  • Znaczenie imion
  • Lista artykułów
  • Regulamin
  • Polityka prywatności
  • Redakcja
  • Kontakt

Najnowsze wpisy

  • Tomasz Kammel. Czy ma żonę i dzieci? Ile ma lat? Jakie ma wykształcenie? Interesujący życiorys prezentera
  • Jacek Silski. Czy Śląski Słowik ma żonę i dzieci? Dowiedz się więcej o jego rodzinie i karierze.
  • Ida Nowakowska. Kim są jej rodzice i mąż? Ile ma dzieci? Jakie ma wykształcenie? Ciekawy życiorys Idy
  • Św. Faustyna Kowalska. Niesamowity życiorys skromnej Siostry do której mówił Bóg.
  • Damian Holecki. Czy artysta ma żonę i dzieci? Interesujący życiorys muzyka.

Ciekawe artykuły

Bolesław Prus
Bolesław Prus
Cyprian Kamil Norwid
Cyprian Kamil Norwid
Hans-Christian-Andersen (1)
Hans Christian Andersen
Adam Mickiewicz (pomnik)
Biografia Adama Mickiewicza. Czy znasz te informacje i ciekawostki z życiorysu poety?
Jan Kochanowski
Jan Kochanowski
Portret Ignacego Krasickiego
Ignacy Krasicki
Sofokles
Sofokles
Jozef-Ignacy-Kraszewski
Józef Ignacy Kraszewski
Juliusz Słowacki (1)
Juliusz Słowacki
Zygmunt Krasiński
Zygmunt Krasiński
Janusz Głowacki
Janusz Głowacki
Jeremi Przybora
Jeremi Przybora

Apostołowie Biblijni patriarchowie Biografie kobiet Biografie mężczyzn Biografie osób zmarłych Biografie osób żyjących Brytyjska rodzina królewska Dojrzali piosenkarze Gwiazdy disco polo Gwiazdy śląskiej estrady Imiona męskie na J Imiona męskie na M Imiona na A Imiona na J Imiona na K Imiona na M Imiona na R Imiona na S Imiona na W Imiona żeńskie na A Imiona żeńskie na K Imiona żeńskie na M Najpopularniejsi Święci Piosenkarze I poł. XX wieku Polscy nobliści Polscy piosenkarze młodszego pokolenia Polscy piosenkarze starszego pokolenia Pytanie na śniadanie Raperzy Skoczkowie narciarscy Starożytne postacie Zagraniczni piosenkarze młodego pokolenia Zagraniczni piosenkarze starszego pokolenia Znani Amerykanie Znani Anglicy Znani Brytyjczycy Znani Francuzi Znani Grecy Znani Hiszpanie Znani Holendrzy Znani Niemcy Znani Polacy Znani Rosjanie Znani Włosi Znani Żydzi

Linki sponsorowane

http://szybysamochodowe.com/



Rzetelność dziennikarska

Dokładamy wszelkich starań by informacje prezentowane w biografiach były zgodne z prawdą. Opieramy się na źródłach, które podajemy na końcu każdego artykułu. Jeśli zauważyłeś jakiś błąd prosimy o informację w komentarzu lub poprzez e-maila.

© 2021 Zyciorysy.info