Charlie Chaplin

Charlie Chaplin (1889-1977) był legendarnym aktorem, komikiem oraz reżyserem hollywoodzkim. Był niezapomnianym artystą kina niemego, również producentem, scenarzystą, później także kompozytorem muzyki do swych filmów.

Spis treści

Krótki życiorys Charlie’go Chaplin’a

Charlie Chaplin urodził się 16 kwietnia 1889 r. w Londynie. Debiutował już w wieku 5 lat, wtedy to zaczął swe występy w dziecięcym zespole o nazwie Eight Lancaster Lads. Grał również epizodyczne i drugoplanowe role w produkcjach musicalowych. Rok 1907 oznacza w biografii Charlie’go Chaplin’a przyjęcie go do grupy teatralnej nazwanej Freda Karno, która specjalizowała się w pantomimie. Wraz z nią mógł wkrótce odbyć tournee po Wielkiej Brytanii i USA. Na talent Charliego Chaplina zwrócił wówczas uwagę sławny producent filmowy Mack Sennet, dzięki czemu artysta podpisał w roku 1914 pierwszy kontrakt, mianowicie umowę z wytwórnią Keystone. To właśnie w Keystone Chaplin zrealizował swe najgłośniejsze produkcje filmowe. Jako aktor filmowy Chaplin zadebiutował w roku 1914, w krótkometrażowej filmowej produkcji pod tytułem „Aby zarobić na życie”. W tym samym roku udało mu się nakręcić jego pierwszy film zatytułowany „Bójki w deszczu” i odtąd zaliczał już tylko występy we wszystkich swych popularnych produkcjach. W filmie „Charlie zadowolony z siebie” wykreował na przykład postać charakterystycznego, całkiem sympatycznego włóczęgi, którego nieodłącznymi atrybutami zostały artefakty jak melonik i laska. W 1916 roku powstał jego słynny film „Charlie włóczęga”, a następnie ten pt. „Charlie ucieka”, jak również wkrótce cykliczne: „Charlie na kuracji”, „Brzdąc”, „Charlie żołnierzem”, „Pielgrzym”, wreszcie „Paryżanka”. W 1919 r. Chaplin mógł dzięki temu zostać współzałożycielem wytwórni United Artists. W 1925 roku stworzył jedno ze swoich gigantycznych arcydzieł, mianowicie „Gorączkę złota”. Natomiast za „Cyrk” z roku 1928 otrzymał Oscara. Erę kina dźwiękowego powitał z sukcesem, bowiem dzięki ukazaniu się filmu „Światła wielkiego miasta”. W 1940 roku Charlie Chaplin nakręcił swojego słynnego „Dyktatora”, który dzięki ostrzu antynazistowskiemu przyniósł mu aż dwie nominacje do Oscara – w kategorii „najlepszy scenariusz” oraz „najlepszy aktor pierwszoplanowy”. W 1972 r. otrzymał Honorowego Oscara za swój ogólny wkład w dziedzinę sztuki filmowej. Charlie Chaplin zmarł w Vevey 25 grudnia 1977 roku, w Szwajcarii.

Rozszerzona biografia Charlie’go Chaplin’a

Sir Charles Spencer Chaplin (16 kwietnia 1889 r. – 25 grudnia 1977 r.) był angielskim aktorem komediowym, filmowcem i kompozytorem, który zasłynął w erze filmu niemego. Jego kariera trwała ponad 75 lat, od dzieciństwa mającego miejsce jeszcze w epoce wiktoriańskiej, aż do roku 1977, i obejmowała zarówno uwielbienie dla niego, jak i liczne kontrowersje.

Przeczytaj życiorys: Izabella Miko

Młodość

Dzieciństwo Chaplina w Londynie było okraszone ubóstwem i trudem, gdyż jego ojciec był nieobecny, a matka mierzyła się finansowo z ogólnym niedostatkiem w rodzinie. Kiedy miał 14 lat, jego matka została poddana zamkniętemu leczeniu psychiatrycznemu. Chaplin zaczął występować na teatralnych deskach w młodym wieku, pracując wkrótce jako aktor teatralny i komik. W wieku 19 lat został zatrudniony w prestiżowej firmie Fred Karno, która zabrała go do Ameryki. W 1914 roku zaczął w związku z tym występować w słynnym Keystone Studios. Wkrótce Chaplin opracował postać Trampa, zyskując za sprawą tego dużą grupę fanów. Przyszedł później czas na jego własne filmy, podczas których wciąż kontynuował doskonalenie swojego rzemiosła, przenosząc się do korporacji Essanay, Mutual i First National. W 1918 roku był jedną z najbardziej znanych postaci w filmowym świecie.

W ramach United Artists

W 1919 r. Chaplin był współzałożycielem firmy dystrybucyjnej United Artists, która dała mu pełną kontrolę nad jego filmami. Jego pierwszym pełnometrażowym filmem był „Brzdąc” z roku 1921, a następnie „Paryżanka” (1923), „Gorączka złota” (1925) i „Cyrk” (1928). Początkowo odmawiał przejścia na filmy dźwiękowe w latach 30. XX wieku, zamiast tego wyprodukował „Światła Wielkiego Miasta” (1931) i „Dzisiejsze czasy” (1936) bez dialogu. Stał się z czasem coraz bardziej polityczny, a jego pierwszym filmem dźwiękowym był „Dyktator” (1940), który parodiował Adolfa Hitlera. Lata 40. były dekadą kontrowersyjną dla Chaplina, a jego popularność gwałtownie spadła. Został oskarżony o sympatię dla komunistów, a jednocześnie wywołał skandal poprzez swoje zaangażowanie w proces o ojcostwo i związki z dużo młodszymi kobietami. W końcu przeciwko niemu zostało wszczęte postępowanie FBI, a Chaplin został zmuszony do opuszczenia Stanów Zjednoczonych i osiedlenia się w Szwajcarii. W swoich późniejszych filmach porzucił postać Trumpa, w tym również w takich obrazach jak „Pan Verdoux” z roku 1947, „Światła Rampy” z roku 1952, czy też „Król w Nowym Jorku” (1957) i „Hrabina z Hongkongu” (1967).

Charakterystyka twórczości

Chaplin napisał, wyreżyserował, wyprodukował, zredagował, zagrał i skomponował muzykę do większości swoich filmów. Był perfekcjonistą, a jego niezależność finansowa pozwoliła mu spędzić lata na opracowywaniu i produkcji obrazów. Jego filmy charakteryzują się slapstickiem połączonym z patosem, typowym dla walki postaci Trampa z przeciwnościami losu. Wiele z nich zawiera tematy społeczne i polityczne, a także elementy autobiograficzne. W 1972 roku Chaplin otrzymał Honorową Nagrodę Akademii za „nieobliczalny efekt, jaki wywarł tworzeniem filmów jako formy sztuki XX stulecia”.

Przeczytaj życiorys: Św. Ludwik Maria Grignion de Montfort

Charlie Chaplin nadal cieszy się dużym szacunkiem, a jego „Gorączka Złota” czy też „Wielki dyktator” często znajdują się na listach najlepszych filmów wszech czasów.

Ciekawostki o Charlie’m Chaplinie

Charlie Chaplin debiutował na scenie mając lat 5, w musicalu z 1894 roku.
Charlie Chaplin miał bardzo trudne dzieciństwo. Jego ojciec zmarł przedwcześnie z powodu alkoholizmu, miał wtedy 12 lat, matka natomiast przeszła załamanie nerwowe i wkrótce trafiła do szpitala psychiatrycznego, umierając w 1928 roku.
Chaplin uważał, że film dźwiękowy wpłynie bardzo negatywnie na kinematografię, i kiedy już wszyscy kręcili filmy udźwiękowione, on nakręcił swój niemy film „Światła wielkiego miasta”, który odniósł olbrzymi sukces.
Jedną z kilku piosenek napisanych przez Chaplina został słynny utwór pt. „Smile”, którą śpiewali później między innymi tacy giganci jak Nat King Cole oraz Michael Jackson – wielbiciel talentu Charliego Chaplina.
1 marca 1978 dwójka mechaników samochodowych ukradła ciało Charliego Chaplina, żądając za jego zwrot zawrotnej kwoty 600 tys. franków szwajcarskich. 17 maja 1978 roku jednak odnaleziono ciało Charliego Chaplina, ukryte było w polu kukurydzy. Pochowano je ponownie, ale już w betonowym bloku o grubości 1,8 metra.

Cytaty Charlie’go Chaplin’a

„Nienawiść jest najsubtelniejszą formą gwałtu.”

„Z bliska życie jest tragedią, ale z daleka to czysta farsa.”

„Ci, co rozśmieszają ludzi, cenniejsi są od tych, co każą im płakać.”

„Istnieje jakieś bractwo ludzi, którzy namiętnie pragną wiedzy. Ja do nich należałem. Jednakże pobudki moje nie były tak czyste: chciałem wiedzy nie przez jej umiłowanie, ale jako obrony przed wzgardą świata wobec nieuków. Toteż, gdy tylko miałem czas, buszowałem po książkowych antykwariatach.”

„Wszystko czego potrzebuję by zrobić komedię, to park, policjant i ładna dziewczyna.”