Maria Simma (1915-2004) była Austriaczką, której ukazywały się dusze czyśćcowe, aby pomogła ulżyć ich cierpieniom. Mówiła o nich: „Dusze czyśćcowe wiedzą o nas i naszych czasach o wiele więcej, niż sądzimy. (..) Wiedzą też o wszystkim co się o nich mówi i co się dla nich robi. Są o wiele bliżej nas, niż sądzimy. Są bardzo blisko nas.”
Karolina Kózkówna (1898-1914) wychowywała się w pobożnej i pracowitej rodzinie, z wiekiem wzrastając w cnotach. Pełna wrażliwości i współczucia czyniła dobroć, pomagając rodzinie, chorym, starszym i potrzebującym. Poprzez swoje uczynki pełne miłości i ewangelizację przybliżała Boga wszystkim ludziom spotkanym na swojej drodze. Podczas pierwszej wojny światowej rosyjski żołnierz chciał pohańbić jej czystość. Zginęła śmiercią męczeńską, jednak obroniła swoje dziewictwo dzięki mężnej walce. Dlaczego młoda i piękna dziewczyna tak wybrała? „Wybrałam to, bo wolność, wolność, wolność mam. I nie żałuję nie, bo Chrystus przy mnie jest, I Ukochany mój dał mi biały strój” – śpiewa w swoim utworze Katarzyna Nikiel. Karolina Kózkówna została beatyfikowana w Tarnowie 10 czerwca 1987 roku przez papieża Jana Pawła II.
Św. Siostra Faustyna Kowalska (1905-1938) była zakonnicą, która wielką miłością ukochała Jezusa. Pan Jezus przemawiał do niej w jej duszy i uczynił ją apostołką Miłosierdzia Bożego. Przez św. Siostrę Faustynę Jezus przekazał nowe formy kultu Miłosierdzia Bożego: Obraz Jezusa Miłosiernego, Święto Miłosierdzia, Koronkę do Miłosierdzia Bożego, Godzinę Miłosierdzia oraz szerzenie czci Miłosierdzia.
Do św. Siostry Faustyny Pan Jezus skierował zdumiewające słowa: „W Starym Zakonie wysyłałem proroków do ludu swego z gromami. Dziś wysyłam ciebie do całej ludzkości z Moim miłosierdziem. Nie chcę karać zbolałej ludzkości, ale pragnę ją uleczyć, przytulając ją do Mego miłosiernego Serca”. Mówił do niej także o Swoim niezgłębionym miłosierdziu: „Niech pokładają nadzieję w miłosierdziu Moim najwięksi grzesznicy. Oni mają prawo przed innymi do ufności w przepaść miłosierdzia Mojego. Córko Moja, pisz o Moim miłosierdziu dla dusz znękanych. Rozkosz sprawiają Mi dusze, które się odwołują do Mojego miłosierdzia. Takim duszom udzielam łask ponad ich życzenia. Nie mogę karać, choćby był największym grzesznikiem, jeżeli on się odwołuje do Mej litości, ale usprawiedliwiam go w niezgłębionym i niezbadanym miłosierdziu swoim”.
Jan Paweł II (1920-2005) był pierwszym Polakiem na Stolicy Piotrowej. Odegrał ogromną rolę w upadku komunizmu. Papież Pielgrzym, Papież Rodziny, Największy Obrońca Życia Ludzkiego, Wielki Polak i Wielki Święty. Nauczał o Bożym Miłosierdziu, wskazując, że Jezus Chrystus jest jedyną drogą do Zbawienia.
Carlo Acutis (1991-2006) był włoskim uczniem pełnym dobroci dla ludzi i miłości do Boga. Ewangelizował poprzez internet i stworzył międzynarodową wystawę na temat Cudów eucharystycznych, która gościła na 5 kontynentach i poruszyła serca wielu ludzi, pomagając im zbliżyć się do Boga. Carlo jest błogosławionym Kościoła katolickiego. Może być wzorem do naśladowania nie tylko dla młodych ludzi, ale dla każdego człowieka, gdyż poprzez swoje życie dał nam niezwykły przykład miłości do Boga i ludzi.
Christiane Nüsslein-Volhard (ur. 1942) jest laureatką Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny, która podkreśla, że biologicznie istnieją tylko dwie płcie, a pomysły o umożliwieniu młodym ludziom określania własnej płci od 14 roku życia to „czyste szaleństwo”. Mówi, że przyjmowanie hormonów jest niebezpieczne z samej zasady i ma skutki uboczne. Przypomina także, że przeprowadzone badania potwierdzają, iż zabieg zmiany płci u dzieci ma negatywne i trwałe konsekwencje.
Stefan Wyszyński (1901-1981) – polski duchowny rzymskokatolicki, prymas Polski w latach 1948-1981, błogosławiony Kościoła katolickiego. Ze względu na zasługi nazwany został Prymasem Tysiąclecia. Mąż stanu, obrońca praw człowieka, narodu i Kościoła, doktor prawa kanonicznego, publicysta, kaznodzieja, kapelan duszpasterstwa Wojska Polskiego.
Bernard Nathanson (1926-2011) był amerykańskim lekarzem, profesorem nauk medycznych, który miał wielki udział w kulturowym przewrocie proaborcyjnym w USA w latach 60. i 70. Ponadto jako dyrektor największej kliniki aborcyjnej na świecie odpowiadał za 75 tysięcy aborcji. Kiedy jednak pojawiły się ultrasonografy i zobaczył na ekranie żywe dziecko, zaczął rezygnować z dokonywania aborcji, a po tym jak jego kolega nagrał na kasetę wideo „zabieg” aborcji, przeżył wielki szok. Zaczął rozumieć, że w brutalny sposób zabijał niewinne istoty. Świadomość życia od poczęcia i dokonanych zbrodni wywołała w nim wielkie poczucie winy, z którym długo nie mógł sobie poradzić. Stał się obrońcą życia i przyjął wiarę katolicką. Resztę życia poświęcił obronie nienarodzonych dzieci. Podróżował po świecie, świadcząc o świętości życia, uświadamiając ludziom kłamstwa grup proaborcyjnych (w końcu sam był współzałożycielem jednej z nich) i świadcząc o miłosierdziu okazanym mu przez Boga.
Już od dzieciństwa krajobraz Beskidów kształtował wrażliwość na przyrodę młodego Karola Wojtyły. W młodości wraz z ojcem doznawał radości i zachwytu podczas wychodzenia na szczyty górskie, a w czasie pontyfikatu jego niezwykłe głębokie odniesienie do przyrody znajdowało odzwierciedlenie w jego kontakcie z naturą i wypowiadanych słowach. Z kolei w późniejszych latach 90. XX wieku podczas […]