Coco Chanel (1883-1971) była słynną, francuską projektantką mody, która zrewolucjonizowała damską modę, lansując ubrania o prostych sportowych fasonach i pozbawione ozdób krótkie suknie.
Kim była Coco Chanel? Biografia – historia życia projektantki mody
Data i miejsce urodzenia, rodzice, rodzeństwo, wczesne lata
Gabrielle Bonheur Chanel urodziła się 19 sierpnia 1883 roku w Saumur (Francja), małym miasteczku położonym nad Loarą. Przyszła na świat w przytułku dla ubogich. Była drugą nieślubną córką pary wędrownych handlarzy – Alberta Chanela i Jeanne Devolle. W roku jej urodzenia rodzice wzięli ślub. Miała pięcioro rodzeństwa: siostrę Julie (1882-1913) i Antoinette (ur. 1887) oraz trzech braci – Alphonse’a (ur. 1885), Luciena (ur. 1889) oraz Augustina (urodził się i zmarł w 1891 roku).
Gdy skończyła 12 lat, zmarła jej matka, a ojciec w krótkim czasie po tym zdarzeniu zostawił rodzinę. Wówczas chłopcy zostali nieopłacanymi robotnikami na farmie, a dziewczynki posłano do sierocińca, który był kierowany przez zakonnice. W sierocińcu w Aubazine, w którym spędziła 6 lat nauczono ją szyć.
Dorosłość, znaczenie pseudonimu
Po sześciu latach sierocińca Gabrielle i jej starsza siostra, Julie, zostały przyjęte z polecenia opieki społecznej do średniej szkoły zakonnej w Moulins. Wówczas przygarnęła ją ciotka, która doskonaliła jej umiejętności krawieckie. Gabrielle w wieku dwudziestu lat zaczęła pracować u swojej młodej ciotki, Adrienne, w sklepie z odzieżą i materiałami w Moulins. Obsługiwała klientów i cieszyła się opinią znakomitej szwaczki. Dodatkowo dorabiała nielegalnie pracując w warsztacie krawieckim oraz przerabiając prywatnie ubrania.
Gebrielle umawiała się na randki z młodymi oficerami, którzy zabierali ją do miejscowego klubu nocnego. Tam występowała czasami jako piosenkarka. Podobno jej przydomek pochodzi z piosenki o paryżance, która zgubiła swojego psa imieniem Coco. Występowała właśnie pod tym pseudonimem. Nie potrafiła za bardzo śpiewać, jednak nadrabiała tańcem i temperamentem.
W 1915 zamieszkała z Etiennem Balsanem, byłym oficerem, który dorobił się majątku dzięki hodowli koni. W jego posiadłości oraz w modnych wówczas ośrodkach wyścigów konnych w pobliżu Paryża poznała m.in. arystokratów i artystów, którzy byli stałymi bywalcami torów wyścigowych. Wypracowała własny styl ubierania się. Pierwszymi projektami Coco, które zwróciły powszechną uwagę, były kapelusze, zaczęła więc projektować nakrycia głowy dla przyjaciół. W 1913 roku z pomocą finansową Arthura „Boya” Capela, nowego kochanka, brytyjskiego dyplomaty oraz zamożnego potomka właścicieli kopalni węgli, otworzyła sklepy z kapeluszami w Deauville i Paryżu. Wkrótce kolekcję uzupełniła strojami sportowymi i w 1915 roku otworzyła swój pierwszy dom mody w Biarritz, francuskim kurorcie nadmorskim.
Lata 20. i 30. XX wieku to okres największych sukcesów Coco Chanel. Swobodna i wyzwolona elegancja jej strojów zyskała ogromną popularność wśród młodych, stylizujących się „na chłopczycę” kobiet lat dwudziestych. W latach trzydziestych dominowała wciąż na rynku, projektując proste, klasyczne marynarki, sukienki, stroje wieczorowe, a ponadto kostiumy do przedstawień baletowych, teatralnych i do filmów. Końcem lat 30. była już najbogatszą projektantką we Francji. Słynęła nie tylko ze swoich kolekcji, ale także z wybitnych przyjaciół, takich jak: Winston Churchill, Igor Strawiński, Jean Cocteau, Pablo Picasso i Colette.
Po 1939 roku
U progu II wojny światowej zamknęła z niejasnych dotąd powodów Dom Chanel i zwolniła cały personel. Pozostał otwarty jedynie butik sprzedający perfumy Chanel numer 5. W czasie wojny Chanel została kochanką niemieckiego dyplomaty, Hansa Gunthera von Dincklage. Nawet użyła swoich kontaktów wśród Niemców i namówiła pewnego wysokiego rangą oficera SS, aby wysłał ją do Madrytu do Winstona Churchilla z propozycją zawarcia pokoju. Było to jedno z najdziwaczniejszych jej przedsięwzięć. Pojechała do Madrytu, jednakże do Churchilla jej nie wpuszczono. Po zakończeniu wojny Brytyjczycy aresztowali ją pod zarzutem kolaboracji z okupantem, jednakże została wypuszczona po trzech godzinach. Zapewne dlatego, iż znała wielu kolaborantów wśród najwyższych osobistości angielskiej socjety, w tym księcia i księżną Windsoru.
Przy nowych kolekcjach Christiana Diora i pnących się coraz wyżej młodych projektantach, jej gwiazda nieco przygasła. Przez pewien czas pozostawała na marginesie świata mody. W 1953 roku ponownie otworzyła Dom Chanel i zaprezentowała nową kolekcję. Odzyskała popularność, której nie utraciła aż do śmierci, i która trwa po dziś dzień.
Data i miejsce śmierci
Zmarła w wieku 87 lat, 10 stycznia 1971 roku w Paryżu.
Ciekawostki o Coco Chanel – wzrost, aborcja, dzieci
Mierzyła 166 cm wzrostu.
Jedną z jej pierwszych miłości był Etienne Balsan, oficer piechoty francuskiej. Coco Chanel miała 20 lat, gdy zaszła w ciążę, jednak postanowiła dokonać aborcji. Zabieg został fatalnie wykonany i w efekcie tego została do końca życia bezpłodna. Przypłaciła to także przejściowymi zaburzeniami psychicznymi, gdyż w późniejszych latach lekarze kilkukrotnie stwierdzali u niej ciążę urojoną.
Artykuły, które mogą Ci się spodobać:
Źródła
Deborah G. Felder, Sto kobiet, które miały największy wpływ na dzieje ludzkości, Pruszków 1996
Coco Chanel, https://pl.wikipedia.org/wiki/Coco_Chanel, dostęp: 08.09.2022
Coco Chanel: Aborcjonistka, narkomanka, antysemitka?, https://www.papilot.pl/gwiazdy/z-zycia-gwiazd/33413/coco-chanel-biografia, dostęp: 08.09.2022
Zdjęcie: Chariserin, Flickr.com
Redaktor i administrator strony Zyciorysy.info. Prowadzi ten portal od ponad pięciu lat i jest autorem ponad 450 życiorysów.
Zapisz się do newslettera
Chciałbyś co jakiś czas otrzymywać powiadomienia o nowych, ciekawych biografiach?Zapisz się do newslettera: