Dalajlama XIV

Dalajlama XIV, czyli Tenzin Gjaco, przyszedł na świat w Taktser, 6 lipca 1935 roku. Jest duchowym i politycznym przywódcą narodu tybetańskiego, laureatem Pokojowej Nagrody Nobla z roku 1989.

Spis treści

Biografia i życiorys Dalajlamy XIV

Świeckie imię Dalajlamy brzmiało Lhamo Thondup. Był dziewiątym dzieckiem swych rodziców – ubogich rolników. Kiedy miał zaledwie 2 lata, rozpoznano w jego osobie inkarnację XIII Dalajlamy, Tubtena Gjaco. Wkrótce zatem, bo w wieku 6 lat, Dalajlama rozpoczął edukację przyklasztorną. Pobierał tam nauki z zakresu logiki, tybetańskiej sztuki i kultury, sanskrytu, filozofii buddyjskiej i medycyny. Rok 1950 w biografii Tanzina Gjaco jest o tyle ważny, że wówczas to otrzymał pełnię władzy politycznej w państwie Tybet, by cztery lata później rozpocząć w imieniu swego narodu pokojowe negocjacje z Chinami w Pekinie. W roku natomiast 1959 miał miejsce egzamin, który finalizował jego edukację. Odbył się on podczas obchodzonego corocznego święta zwanego Mynlam, mając zaś miejsce w Ihaskiej świątyni Dżokhaj. Tenzing Gjaco podołał sprawdzianowi z wyróżnieniem, zdobył wówczas zarazem zaszczytny tytuł gesze Iharampy, który bywa porównywany do doktoratu z buddyjskiej filozofii. Ten sam rok był jednak również czasem dramatu narodu tybetańskiego, bowiem władze chińskie przerwały tybetańskie powstania w Lhasie w sposób co najmniej okrutny. Dalajlama oraz rząd musiał uciekać za granicę, do Dharamsali w Indiach północnych. W 1963 roku miało miejsce zdarzenie wyjątkowe, oto Dalajlama przedstawił i upublicznił pismo nazwane w ślad za tym „Kartą Narodu Tybetańskiego Na Wygnaniu”, które jest formą demokratycznej konstytucji. W latach 90. tymczasem powstała demokratyczna tybetańska administracja na emigracji. W 1989 r. Dalajlama doczekał momentu w swej historii, który ukoronował jego działalność zarówno polityczna, jak i duchową – otrzymał wówczas Pokojową Nagrodę Nobla.

Ciekawostki o Dalajlamie XIV

Jego poprzednik, Dalajlama XIII, czyli Lhamo Thondup w przeszłym wcieleniu, już w 1933 roku miał osobliwą wizje. Dotyczyła ona tybetańskich klasztorów, które zobaczył w medytacji jako miejsca ograbione i zburzone, zobaczył mnichów i mniszki w okowach upokorzenia i trwogi. Sporządził na tej podstawie testament skierowany poniekąd do siebie samego, bowiem do swej przyszłej inkarnacji w formie obecnego Dalajlamy XIV. Dalajlama zatem wiedział co szykuje się ze strony komunistycznych Chin początkiem lat 50. XX wieku, co więcej, od najmłodszych lat niezliczona ilość razy przeczytał ten testament, bowiem to na tym dokumencie uczył się kaligrafii…
Urodził się w małej tybetańskiej wiosce jako dziewiąte dziecko ubogich rolników.
Osoba Dalajlamy XIV została pierwowzorem głównej postaci filmu “Siedem lat w Tybecie”.
W związku ze swą działalnością na rzecz pokoju światowego, Dalajlama XIV otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla.
Został rozpoznany jako inkarnacja swego poprzednika już w wieku lat dwóch.
Dalajlama zapowiedział niedawno, że dożyje roku 2048 lub ’49.

Cytaty Dalajlamy XIV

“Czas zawsze upływa, minuta po minucie, sekunda po sekundzie. Wraz z czasem upływa nasze życie. Nikt tego nie zatrzyma. Jednakże, jedna rzecz jest w naszych rękach, a jest nią to, czy będziemy marnować ten czas, który mamy, czy nie, czy będziemy trwonić go w sposób negatywny, czy spożytkujemy go w konstruktywny sposób. Upływ czasu w naszym życiu jest taki sam dla nas wszystkich, jak również istnieje podstawowa równość pomiędzy tymi z nas, którzy są częścią tego czasu. Różnica leży w naszym stanie umysłu i motywacji.”

“(…) czasem pomimo pozorów religijności czyjś stan umysłu może być bardzo negatywny. Prawdziwa duchowość powinna owocować łagodnym usposobieniem, poczuciem szczęścia i spokoju.”

“Nasze istnienie w żadnym sensie nie jest niezależne. Jest ono, samo w sobie, istnieniem wszystkiego.”

“Żaden gatunek, a gatunek ludzki nie jest wyjątkiem, nie może ustawiać się na zewnątrz świata, poza kołem wszechświata. Jesteśmy jedną ze szprych tego koła.”