Dariusz Michalczewski to polski bokser pochodzący z Gdańska. Urodził się 5 maja 1968 roku. Został bokserskim mistrzem świata zawodowców w ramach takich federacji WBA, IBF i WBO (w kategoriach: ciężkiej i półciężkiej).
Spis treści |Kliknij na rozdział, aby zostać przeniesionym|
Biografia i życiorys Dariusza Michalczewskiego
Boksem Michalczewski zajął się dość wcześnie, boksował już w wieku swych 12 lat. Jego kariera sportowa rozpoczęła się jeszcze w Gdańsku. Osoba kluczową do jego wzrostu okazał się być wuj Michalczewskiego, który zaprowadził młodego Darka na bokserskie treningi. Dorastał szybko i już w 1985 roku Michalczewski zdobył w wadze półśredniej mistrzostwo Polski juniorów, by już rok później wywalczyć złoty medal młodzieżowych mistrzostw Polski. Ta sama waga okazała się być ponadto trampoliną do zdobycia tytułu mistrza Polski seniorów.
W kwietniu 1988 roku polska ekipa bokserska wyjechała do RFN. To właśnie wówczas Michalczewski podjął decyzje by pozostać w Niemczech. Rzecz jasna tam też miał zamiar rozpocząć swą bokserską karierę, za co zdyskwalifikował go decyzją Polski Związek Bokserski. Wpierw chodziło o formalności typu obywatelstwo RFN, które zostało mu przyznane w miarę szybko, wobec czego mógł uruchomić się sportowo na 100%. Kulminacja przypadła na rok 1991, a ściślej sierpień tego roku, gdy złożył swój podpis pod zaproponowanym kontraktem przez hamburski Universum Box-Promotion. Dzięki temu podjął regularne treningi i starcia z najlepszymi wspomnianych trzech federacji, co przyniosło mu 10 września 1994 roku zdobycie mistrzostwa świata WBO kategorii półciężkiej. Natomiast 14 września 2002 roku Dariusz Michalczewski odbył swój zawodowy debiut ringowy w barwach polskich. Tego samego 2002 roku federacja WBO udekorowała Dariusza Michalczewskiego statusem „championa wszech czasów”. Przyszedł jednak moment pierwszej porażki, pamiętny 18 października 2003 roku, a 26 lutego 2005 roku w walce stoczonej o mistrzostwo świata w ramach organizacji WBA, i w wadze półciężkiej, Dariusz Michalczewski poniósł swą kolejną przegraną. W efekcie bokser wyciągnął wnioski i 1 czerwca 2005 roku zakończył oficjalnie swoją karierę sportową.
Dariusz Michalczewski nie spoczął jednak na tak zwanych laurach jeśli mowa o działalności publicznej. Oto bokser został chociażby założycielem fundacji „Równe Szanse” (w 2003 roku). Misja tej instytucji jest co najmniej zacna, ponieważ ma na celu wspieranie wyrównywania szans dla młodzieży pochodzącej z tak zwanego marginesu, czy też dla zagrożonych oddziaływaniem społecznych dysfunkcji rodzinnych i środowiskowych. Tymczasem nie jest i nie było to jedyne pole działań Michalczewskiego, bo starł się i z rzeczywistością literacko – w 2004 roku na rynek trafiła biografia Dariusza Michalczewskiego zatytułowana „Dariusz Michalczewski – Silniejszy niż strach. Moje życie”.
Dariusz Michalczewski od wspomnianego końca swej kariery brał również udział dość licznych program rozmaitego formatu telewizyjnego, jak np. w „Asie wywiadu”, w „Mamy Cię”, czy też w „Szymon Majewski Show”. Mógł się wypowiedzieć oprócz tego w takich wywiadach jak te odbyte w „Granice kariery”, czy też „Męski punkt widzenia”.
Ciekawostki o Dariuszu Michalczewskim
- Pierwszej porażki na zawodowych ringach doznał dopiero 18 października 2003 roku.
- O wybitnych zdolnościach sportowych zaświadcza fakt, iż zunifikował pasy takich federacji jak WBA, IBF i WBO.
- Michalczewski został również amatorskim mistrzem Europy kategorii półciężkiej.
- Był bokserem niepokonanym przez 12 lat.
- W 1997 roku Dariusz Michalczewski wziął udział w nagraniu singla popularnego zespołu Lady Pank.
- Został stosunkowo niedawno pozwany przez swą narzeczoną za rzekome znęcanie się fizyczne nad nią.
Cytaty Dariusza Michalczewskiego
„Ja szanuję każdego boksera, dobrze wiem jak ciężka jest to praca, ale przytoczę pewną sytuację. Niedawno otwierając pewną gazetę natknąłem się na nagłówek: „Andrzej nie umie tańczyć, ale i tak go kochamy”. Powiem tak – zamiast bycia kochanym przez ludzi wolę mieć na swoim koncie sukcesy. Wolę nawet, żeby ludzie mi zazdrościli, niż mają się nade mną litować. Tego bym nie przeżył. U nas w Polsce wykładnik jest następujący – im masz więcej krytyków, zazdrośników, tym więcej osiągnąłeś. Nie identyfikujemy się z ludźmi sukcesu, a z tymi, którzy nic nie osiągnęli. Trochę to śmieszne.”
„Zdecydowanie stres, to przez to w sumie skończyłem karierę. Zawsze była we mnie obawa, że w przypadku porażki trudne chwile będzie musiała przeżywać moja mama, rodzina, przyjaciele. Ciążyła na mnie ogromna presja.”
Źródła
- https://pl.wikipedia.org/wiki/Dariusz_Michalczewski
- http://biografia.bfcior.pl/zyciorys/dariusz-michalczewski-78
- https://www.fakt.pl/kobieta/plotki/dariusz-michalczewski-w-biografii-wspomina-trudne-dziecinstwo/0xlczfz
Prawa autorskie do zdjęcia
Zdjęcie pochodzi z portalu wikimedia.org. Autorem jest Paweł Zienowicz. Zdjęcie zostało wykorzystane na podstawie licencji CC BY-SA 3.0.
Niezwykły życiorys:
|Kliknij na zdjęcie, by przejść do artykułu|
Bernard Nathanson (1926-2011) był amerykańskim lekarzem, profesorem nauk medycznych, który miał wielki udział w kulturowym przewrocie proaborcyjnym w USA w latach 60. i 70. Ponadto jako dyrektor największej kliniki aborcyjnej na świecie odpowiadał za 75 tysięcy aborcji. Kiedy jednak pojawiły się ultrasonografy i zobaczył na ekranie żywe dziecko, zaczął rezygnować z dokonywania aborcji, a po tym jak jego kolega nagrał na kasetę wideo „zabieg” aborcji, przeżył wielki szok. Zaczął rozumieć, że w brutalny sposób zabijał niewinne istoty. Świadomość życia od poczęcia i dokonanych zbrodni wywołała w nim wielkie poczucie winy, z którym długo nie mógł sobie poradzić. Stał się obrońcą życia i przyjął wiarę katolicką. Resztę życia poświęcił obronie nienarodzonych dzieci. Podróżował po świecie, świadcząc o świętości życia, uświadamiając ludziom kłamstwa grup proaborcyjnych (w końcu sam był współzałożycielem jednej z nich) i świadcząc o miłosierdziu okazanym mu przez Boga.
Polub nas:
Zobacz:
