Królowa Elżbieta II, a właściwie Elżbieta Aleksandra Maria, przyszła na świat w Londynie, 21 kwietnia 1926 roku. Jest królową Wielkiej Brytanii, przedstawicielką z dynastii Windsorów, koronowaną 2 czerwca 1953 roku. Jest córką króla Jerzego VI i Elżbiety Bowes-Lyon.
Spis treści
Krótki życiorys królowej Elżbiety II
Odebrała wykształcenie m.in. z zakresu historii oraz geografii. Czas spędzała w małym gronie, z siostrą oraz guwernantkami. Była od małego sumienna, poważna i obowiązkowa. Na własną prośbę, mając lat kilkanaście, Elżbieta wstąpiła do szkoły wojskowej, uzyskując tam stopień kapitana. W 1939 roku Elżbieta poznała Filipa – para zaręczyła się w lipcu 1947 roku i wzięła ślub tego samego roku w listopadzie.
Już rok później pojawił się pierwszy potomek, czyli Karol, dzisiejszy książę Walii. Później Elżbieta wydała na świat jeszcze Annę, następnie Andrzeja (który jest dzisiejszym księciem Yorku) oraz Edwarda (dzisiejszy hrabia Wessex).
Elżbieta przejęła koronę królewską w roku 1953, kiedy to zmarł jej ojciec – Jerzy VI. Królowa dała się szybko poznać jako osoba lubiąca i ceniąca podróże. Odwiedzała wiele państw, będąc przy tym pierwszą monarchinią, która okrążyła glob. Jednak na czas jej panowania przypadł rozpad wielkiego Imperium Brytyjskiego, gdyż wiele państw za jej to panowania uzyskało niepodległość. Były to m.in. Nigeria, Malta, Kenia, Barbados, Bahamy, czy też Belize.
Królową Elżbietę bez wątpienia cechuje odwaga i niezłomność charakteru. Nigdy nie chciała dodatkowej ochrony ze względu na duże prawdopodobieństwo zamachu. Nie ma też w zwyczaju wyrażać własnego zdania na tematy natury politycznej ze względu na fakt, iż jest ona konstytucyjnym monarchą. Znana jest także z religijności, bowiem jest zwierzchnikiem kościoła angielskiego. Nie ma jednak nic przeciwko spotkaniom z przedstawicielami innych religii i wyznań.
W roku 2015 królowa została najdłużej panującą osobą w Wielkiej Brytanii. Jest ponadto bardzo lubiana przez angielskie społeczeństwo, gdyż konsekwentnie zachowuje wizerunek przyjaznej władczyni. Uwielbia swoje psy i interesuje się nowoczesnymi zagadnieniami, takimi jak choćby media.
Rozszerzona biografia królowej Elżbiety II
Elżbieta II (Elizabeth Alexandra Mary Windsor; ur. 21 kwietnia 1926 r.) jest królową Wielkiej Brytanii i innych państw Wspólnoty Narodów.
Czasy jej prekrólewskie
Elżbieta urodziła się w Londynie jako pierwsze dziecko księcia i księżnej Yorku, późniejszego króla Jerzego VI i królowej Elżbiety, a kształciła się prywatnie w domu. Jej ojciec wstąpił na tron w związku z abdykacją jego brata króla Edwarda VIII w 1936 r., od tego czasu była szykowaną na to miejsce dziedziczką. Zaczęła podejmować obowiązki publiczne podczas drugiej wojny światowej, służąc w pomocniczej służbie terytorialnej. W 1947 r. poślubiła księcia Filipa, księcia Edynburga, byłego księcia Grecji i Danii, z którym ma czworo dzieci: Karola, księcia Walii; księżniczkę Annę; księcia Andrzeja – księcia Yorku; i księcia Edwarda.
Królowa w opinii najbliższych
Jedyne rodzeństwo Elżbiety, księżniczka Margaret, urodziła się w 1930 r.. Obie księżniczki kształciły się w domu pod nadzorem matki i guwernantki. Lekcje koncentrowały się na historii, języku, literaturze i muzyce. Guwernantka nazwiskiem Crawford opublikowała później biografię lat dzieciństwa Elżbiety i Margaret. Książka opisuje miłość Elżbiety do koni i psów, jej uporządkowanie i postawę pełną życiowej odpowiedzialności. Inni potwierdzali takie obserwacje: Winston Churchill opisał Elżbietę w słowach: „Ma w sobie odrobinę autorytetu i refleksyjności zadziwiającą u niemowlęcia.” Z kolei jej kuzynka Margaret Rhodes opisała ją jako „wesołą dziewczynkę, ale zasadniczo rozsądną i grzeczną”.
Królowa dekolonizująca
Kiedy jej ojciec zmarł w lutym 1952 r., Elżbieta została głową Wspólnoty Narodów, toteż jako królowa siedmiu niezależnych krajów Wspólnoty Narodów: Wielkiej Brytanii, Kanady, Australii, Nowej Zelandii, Republiki Południowej Afryki, Pakistanu i Cejlonu. Panowała jako monarcha konstytucyjny poprzez poważne decyzje polityczne, niejednokrotnie bardzo trudne i dyskusyjne, takie jak decentralizacja w Wielkiej Brytanii, ale i Kanady, czy też poprzez jej aktywność w procesie dekolonizującym Afrykę. W latach 1956-1992 liczba krajów pod jej panowaniem skurczyła się, ponieważ wiele z tych terytoriów uzyskało niepodległość, a jako kraje niezależne, w tym RPA, Pakistan i Cejlon (przemianowany na Sri Lankę), kraje te stały się republikami.
W perspektywie z bezprecedensowym jubileuszem
Jej liczne historyczne wizyty i spotkania obejmują wizytę państwową w Republice Irlandii oraz wizyty u w sumie pięciu papieży. Znaczące wydarzenia obejmowały przede wszystkim jej koronację w 1953 r. oraz obchody jej srebrnych, złotych i diamentowych jubileuszów odpowiednio w 1977, 2002 i 2012 roku. W 2017 roku została pierwszym brytyjskim monarchą, który osiągnął jubileusz szafirowy. Jest najdłużej żyjącą i najdłużej panującym brytyjskim monarchą, a także najdłużej na świecie żyjącą głową państwa.
Zła prasa
Elżbieta od czasu do czasu spotykała się z godzącymi w jej autorytet republikańskimi sentymentami, jak również krytyką prasy wobec rodziny królewskiej, w szczególności po rozpadzie małżeństw jej dzieci – jej annus horribilis przypadł na rok 1992 r., na dodatek czego miała miejsce wkrótce słynna śmierć w 1997 r. jej byłej synowej Diany, księżnej Walii. Jednak w Wielkiej Brytanii poparcie dla monarchii było i pozostaje niezmiennie wysokie, podobnie jak jej popularność.
Majątek
Osobisty majątek Elżbiety jest przedmiotem spekulacji od wielu lat. W 1971 roku Jock Colville, jej były prywatny sekretarz i dyrektor jej banku, Coutts, oszacował jej majątek na 2 miliony funtów (równowartość około 28 milionów funtów w 2018 r.). Tymczasem w 1993 r. Pałac Buckingham nazwał szacunki w wysokości 100 mln GBP „rażąco zawyżonymi”. W 2002 r. królowa odziedziczyła po matce majątek o wartości około 70 milionów funtów. W Sunday Times Rich List 2017 oszacowano jej majątek osobisty na 360 milionów funtów, co czyni ją 329 najbogatszą osobą w Wielkiej Brytanii. Należy przy tym zaznaczyć fakt, iż kolekcja królewska, która obejmuje tysiące historycznych dzieł sztuki i klejnotów koronnych, nie jest własnością królowej osobiście, ale jest utrzymywana jako rodowa scheda, podobnie jak jej oficjalne rezydencje, takie jak Pałac Buckingham i zamek Windsor, czy też Księstwo Lancaster, czyli portfel nieruchomości o wartości 472 mln GBP w szacunkach na rok 2015 r.. Natomiast Sandringham House i Balmoral Castle są osobiście własnością królowej. Zatem większość zdawało by się królewskiej własności nie może być sprzedawana ani być własnością Elżbiety w typowym obrocie rynkowym.
Ciekawostki o królowej Elżbiecie II
- Jest obecnie najdłużej panującą monarchinią na świecie.
- Gdy została królową musiała nadrabiać edukacyjne zaległości w związku z tym, że wcześniej nie odebrała skrupulatnego wykształcenia, oprócz ogólnych informacji z dziedzin jak historia, geografia i Biblia.
- Królowa Elżbieta i jej mąż Filip są kuzynostwem w trzeciej linii, zatem istnieje między nimi pokrewieństwo.
- Królowa Elżbieta II jest obecnie panującą królową angielską, jednak warto wiedzieć, że w jej władaniu pozostaje jeszcze kilkanaście innych państw, takich jak Jamajka, Kanada, Nowa Zelandia czy Papua-Nowa Gwinea.
- Przejawia jednak sympatie lub antypatie względem niektórych spraw lub polityków. Wiadomo, że nie pozostawała ona w dobrych relacjach z Margaret Thatcher oraz życzliwie odnosiła się do jedności Kanady.
- Odebrała wiele medali i odznaczeń. Nadała tytuły szlacheckie osobom popkultury takim ja choćby jak Elton John, Elizabeth Taylor czy też Anthony Hopkins.
- Jest obecna w kulturze, została bowiem bohaterką wielu książek, utworów muzycznych oraz innych dzieł współczesnych mediów.
Cytaty królowej Elżbiety II
„Pamiętam, że w czasach gdy oba nasze kraje wspólnie walczyły przeciwko tyranii, w BBC co tydzień grano polski hymn narodowy oraz hymny innych naszych dzielnych sojuszników. Nigdy też mój kraj nie zapomni odwagi polskich pilotów, jednych z owych niewielu, którym jak słusznie stwierdził Winston Churchill zawdzięczano tak wiele. Kto wie, czy płomień wolności nie zostałby zduszony, gdyby w tamtych dniach nie stała przy nas Polska. (…) Silnie popieramy poszerzenie Unii Europejskiej i NATO, solidaryzujemy się z waszym dążeniem do przystąpienia do tych organizacji i zdecydowanie twierdzimy, że dążenie to nie może być przedmiotem weta ze strony jakiegokolwiek kraju. Polska potrzebuje Europy ale także Europa potrzebuje Polski.”
„Nie boję się, że ktoś mnie zabije, nie chciałabym tylko zostać okaleczona.”
„Miałam zawsze wielki szacunek dla ludzi, którzy potrafią przewodzić innym. Świat, by rozwiązać swe problemy, potrzebuje silnego kierownictwa. Commonwealth może świetnie pokierować światem i trzeba to wykorzystać.”
Źródła
https://pl.wikipedia.org/wiki/El%C5%BCbieta_IIhttp://www.cosnowego.idiks.org/elzbieta-ii-czego-nie-wiecie-o-krolowej/
https://wypracowania24.pl/historia/7462/elzbieta-ii-biografia-zyciorys
https://www.brainyquoe.com/authors/queen_elizabeth_ii
Ciekawe artykuły:
Niezwykły życiorys:
