Eugeniusz Bodo był wybitnym aktorem i satyrykiem popularnych kabaretów, uznanym w Polsce scenarzystą filmowym i reżyserem. Był być może po pierwsze królem życia, który cieszył się sławą i nadal cieszy dzięki niezapomnianym kreacjom.
Krótki życiorys Eugeniusza Bodo
Eugeniusz Bodo przyszedł na świat 28 grudnia 1899 w Genewie. Był ewangelikiem reformowanym, ponieważ urodził się w Szwajcarii, za sprawą rodziny ojca, która osiadła tam jeszcze w dobie wojen napoleońskich. Bodo debiutował w teatrze już mając 10 lat – w Łodzi, by następnie przenieść się do Warszawy, zasilając skład takich popularnych kabaretów jak choćby „Qui Pro Quo”, „Morskie Oko”, „Cyganeria”, „Cyrulik Warszawski”. Debiut natomiast przypadł mu w roku 1925, wówczas to pojawił się w kinach film „Rywale”. Pojawiły się też w ślad za tym lawinowo oferty, z których korzystał. Sporo romansował. Brał udział w kampaniach reklamowych uznanych marek. Grał główne role, zostając w końcu współwłaścicielem i producentem wytwórni filmowej B.W.B.. Został też właścicielem warszawskiej kawiarni. Ukoronowaniem jego starań aktorskich był film „Uwaga – Szpieg!”, do którego scenariusz napisał sam. Wybuch II wojny spowodował, że Bodo przeniósł się do Lwowa, dając tam występy piosenkarskie, ale i w ogóle koncertował na terenie byłego ZSRR. Jego atutem niezbitym była bardzo dobra znajomość języka rosyjskiego. 26 czerwca 1941 nadszedł zdecydowany koniec dobrej passy, ponieważ został aresztowany przez NKWD i osadzony w moskiewskim więzieniu. Na domiar złego, nie objęła go amnestia dotycząca obywateli polskich w ZSRR, a to ze względu na jego obywatelstwo szwajcarskie. Zmarł z wycieńczenia na zesłaniu w Kotłasie 7 października 1943 roku.
Biografia rozszerzona Eugeniusza Bodo
Eugeniusz Bodo urodził się najprawdopodobniej 28 grudnia 1899 w Genewie, a zmarł 7 października 1943 w Kotłasie w Rosji. Tak naprawdę nazywał się Bogdan Eugène Junod, zaś pseudonim artystyczny Bodo pochodzi od pierwszych sylab imion: jego oraz trzeciego imienia matki (Dorota). Jego ojciec miał pochodzić z arystokracji francuskiej, z rodziny osiadłej w okresie wojen napoleońskich w Szwajcarii, stąd też Bodo był ewangelikiem reformowanym. Był wybitnym aktorem i satyrykiem, uznanym scenarzystą i reżyserem, ale przede wszystkim królem życia.
W szybkim tempie do sukcesu
Związek małżeński rodziców sięgał korzeniami II połowie XIX wieku. Ojciec był pasjonatem dopiero co rodzącego się kina, prowadząc wpierw obwoźny interes, zakładając z czasem spółkę kinową. Wraz z początkiem XX wieku ojciec Eugeniusza Bodo założył Teatr Iluzji „Urania”, mieszczący się na ul. Piotrkowskiej w Łodzi, miejsce doceniane chociażby przez Juliana Tuwima. Tam też Bodo zadebiutował mając 10 lat. Jako piosenkarz i tancerz zaczął występować natomiast od roku 1917, a od 1919 roku w Warszawie. Tam też występował w słynnych kabaretach, takich jak „Cyrulik Warszawski”, „Cyganeria”, „Morskie Oko”, czy wreszcie „Qui Pro Quo”. Debiut filmowy przynosi mu rok 1925, mianowicie rola w filmie „Rywale”. Rozpoczęła się jego ogromna popularność. Ogółem zagrał od tamtego czasu w ponad 30 filmach. Grał zarówno role tragiczne, amantów i komediowe, grał też w filmach muzycznych. Wykonywał w filmach piosenki, nucone przez całą Polskę.
Związki na krótką metę
Dnia 27 maja 1929 roku spowodował wypadek samochodowy, w wyniku którego zginął popularny aktor Witold Roland, za co Bodo został skazany na 6 miesięcy pozbawienia wolności w zawieszeniu. Zamieszkał wtedy w Warszawie, ciesząc się wzięciem mniej i bardziej sławnych kobiet, jak na przykład długi romans z Norą Ney czy później Anne Chevalier, którą pomógł obsadzić w filmie „Czarna Perła”. Jednak aktorka nadużywała alkoholu, co nie spodobało się na dłużej Bodo, sam był bowiem abstynentem, za to miłośnikiem kobiet i jedzenia. Brał w tamtym czasie też udział w kampaniach reklamowych słynnych marek, jak „Old England”, kapelusze „Młodkowskiego” i krawaty „Chojnackiego”.
Udane próby reżyserskie
Był też tuż przed wybuchem II wojny scenarzystą i reżyserem w filmach, w których grał główne role, a także współwłaścicielem i producentem wytwórni filmowej B.W.B., nawiązując nawet kontrakt z producentami zza Oceanu. Był to też czas występów z Mirą Ziemińską i czas jego kawiarni „Cafe – Bodo” oraz filmu w jego reżyserii pt. „Uwaga – szpieg!”.
Kierunek ZSRR
Po wybuchu wojny uciekł do Lwowa gdzie zamieszkał trudniąc się konferansjerstwem, bowiem znał dobrze język rosyjski. Odnotował też cykl występów w teatrze „Tea-Jazz”, wykonując swoje piosenki po rosyjsku, z repertuarem wyruszył w trasę po ZSRR.
Szwajcar społecznie niebezpieczny
Podobno w związku z jego obywatelstwem szwajcarskim NKWD aresztowało go 26 czerwca 1941 w domu i wywiozło do Moskwy, tam też został osadzony w więzieniu. Ze względu na to obywatelstwo nie objęła go amnestia dotycząca obywateli polskich. Wyrok odsiadywał w Burtykach, Ufie, wreszcie w Kołtasie, gdzie zmarł z wycieńczenia 7 października 1943 roku, natomiast sama data pochodzi ze źródeł radzieckich, więc mogło być inaczej. Odbyło się to za sprawą wyroku pięciu lat ciężkiego obozu wychowawczego, okrzyknięty elementem społecznie niebezpiecznym. Pochowano go w zbiorowej mogile.
Warto zaznaczyć, że propaganda PRLu utrzymywała, iż został on rozstrzelany przez Niemców po ich wkroczeniu na tereny ZSRR.
Ciekawostki o Eugeniuszu Bodo
- Tak naprawdę nazywał się Bogdan Eugène Junod, Bodo zaś to pseudonim artystyczny pochodzący od pierwszych sylab imion: jego oraz trzeciego imienia matki (Dorota).
- Był ewangelikiem reformowanym.
- Kierunek kariery Eugeniusza Bodo nie był przypadkowy, raczej przeciwnie – jego ojciec pasjonował się możliwościami rodzącego się kina, zostając współwłaścicielem spółki kinowej.
- Przy ul. Piotrkowskiej w Łodzi Bodo założył Teatr Iluzji „Urania”.
- W 1929 roku Bodo spowodował wypadek samochodowy, w wyniku którego śmierć poniósł popularny aktor Witold Roland. Bodo wyrokiem sądu został skazany na 6 miesięcy pozbawienia wolności w zawieszeniu.
Cytaty Eugeniusza Bodo
„Ach, śpij, kochanie,
Jeśli gwiazdki z nieba chcesz – dostaniesz.”
„Całuję twoją dłoń, madame, śniąc, że to usta twe.”
„Już taki jestem zimny drań,
I dobrze mi z tym bez dwóch zdań,
Bo w tym jest rzeczy sedno,
Że jest mi wszystko jedno,
Już taki jestem zimny drań!”
„Kochane baby, ach! te baby
człek by je łyżkami jadł – bul, bul, bul, bul…
Tęgi chłop, co lekko w ręku łamie sztaby,
względem baby jest tak, jak dziecko, całkiem słaby.
Baby, ach! te baby, czym by bez nich był ten świat…
Co tu grać, co tu kryć, spróbuj bez baby żyć,
gdy ci uda się taka sztuka, toś jest chwat.”
Książka o Eugeniuszu Bodo
„Eugeniusz Bodo. Już taki jestem zimny drań” jest pozycją literacką autorstwa Ryszarda Wolańskiego, wspaniale ilustrującą kim Bodo był w rzeczywistości.
Źródła
- https://pl.wikipedia.org/wiki/Eugeniusz_Bodo
- https://culture.pl/pl/tworca/eugeniusz-bodo
- https://biografia24.pl/eugeniusz-bodo/
Jakub Mazur jest z wykształcenia socjologiem, który swoje zawodowe życie poświęcił pracy dziennikarskiej. Doświadczenie dziennikarskie zdobywał pracując m.in. w podkarpackim czasopiśmie oraz regionalnej telewizji na Śląsku. Prywatnie jest wielkim fanem historii, a pasją tą dzieli się poprzez publikacje na portalu Zyciorysy.info. Jest autorem ponad 1000 tekstów biograficznych.