Ewa Maria Wiśniewska przyszła na świat w Warszawie 25 kwietnia 1942 roku. Jest polską aktorka teatralna i filmową, laureatką Orła w nagrodę za najlepszą kreację drugoplanową w ekranizacji pt. “Ogniem i mieczem”.
Krótki życiorys Ewy Wiśniewskiej
W 1959, będąc jeszcze uczennicą liceum, Ewa Wiśniewska wystartowała w
konkursie zatytułowanym “Piękne dziewczęta – na ekrany”, który
zorganizowało wówczas pismo Film. Dzięki temu Ewa Wiśniewska obrała taki
a nie inny kierunek edukacji, zostając wkrótce studentką Państwowej
Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie, oraz kończąc tęże uczelnie w 1963
roku. Później, a na przestrzeni dziesięciu kolejnych lat (1964-1974)
była Wiśniewska aktorką w Teatrze Ludowym, aby w kolejnych trzech latach
występować na deskach Teatru Kwadrat, a w latach 1977-1983 w Teatrze
Nowym. W międzyczasie, bo w 1979 roku odznaczono Wiśniewską Srebrnym
Krzyżem Zasługi. Później występowała w teatrze Ateneum, lecz nagród
przybyło mimo wszystko, oto w roku 1987 Ewa Wiśniewska dostała “Złotą
Kaczkę”, jako najlepsza polska aktorka. Z kolei w 1987 roku na “17 LLF w
Łagowie” otrzymała Wiśniewska tytuł „Gwiazdy Sezonu Filmowego”. W 2000
mogła zatem odcisnąć swoją dłoń na popularnej promenadzie gwiazd w
czasie “V Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach”. W 2004 natomiast
Wiśniewska otrzymała nagrodę za odegraną najlepszą rolę kobiecą – nagrodę
Feliksa Warszawskiego za role Matki, Cioci, Królowej i Hrabiny w
“Błądzeniu” na deskach Teatru Narodowego. Obecnie Ewa Wiśniewska
występuje gościnnie na deskach warszawskiego Teatru Scena Prezentacje.
Biografia rozszerzona Ewy Wiśniewskiej
Ewa Wiśniewska jest polską aktorką filmową i teatralną, która urodziła się w Warszawie 25 kwietnia 1942 roku. Już mając zaledwie lat 14, Wiśniewska zagrała epizodyczną rolę w filmie „Kanał” w reżyserii Andrzeja Wajdy, następnie będąc jeszcze uczennicą, Wiśniewska zwyciężyła w popularnym wtedy konkursie zatytułowanym „Piękne dziewczęta – na ekrany!”, który to zorganizowało pismo Film, co umożliwiło Ewie Wiśniewskiej zdobycie małej, ale ważnej roli w „Zezowatym szczęściu” w reż. Munka, skutecznie zachęcając ją do podjęcia studiów aktorskich. Warszawską PWST Ewa Wiśniewska ukończyła w roku 1963. Następnie weszła we współpracę z polskimi teatrami jak na przykład Ludowy, Kwadrat, Nowy oraz Ateneum. W 1964 r. Wiśniewska zagrała u boku takich jak Łomnicki i Łapicki w „Życiu raz jeszcze” w reż. Morgensterna. Rok później pojawiła się natomiast w filmie zatytułowany „Sam pośród miasta” z wybitnymi rolach głównych (chociażby z Cybulskim i Winnicką). Jednak tą największą popularność przyniosły Ewie Wiśniewskiej występy w produkcjach telewizyjnych mniejszych, a to takich jak na przykład „Doktor Ewa”, „Stawka większa niż życie”, „Janosik” oraz oczywiście „Lalka”. W latach 70. zagrała w filmach takich jak „Co mnie zrobisz, jak mnie złapiesz” Stanisława Barei, czy też „Hallo Szpicbródka” Jahody i Rzeszewskiego, jak również w „Paciorkach jednego różańca” Kutza. Największym sukcesem Ewy Wiśniewskiej w latach 80. było odegranie roli Róży w filmie „Cudzoziemka”, za którą to rolę otrzymała Złotą Kaczką, Nagrodę Szefa Kinematografii oraz tytuł „Gwiazdy Filmowej Sezonu”. Później pojawiała się na ekranach rzadziej, by powrócić na ekrany kreacją kniahini Kurcewiczowej, mianowicie w ekranizacji „Ogniem i mieczem”, w reż. Hoffmana. W 2003 r. Ewe Wiśniewską odznaczono Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, co odbyło się z rąk prezydenta RP.
Ciekawostki o Ewie Wiśniewskiej
- Ewa Wiśniewska w związku z kilkudziesięcioma swymi kreacjami filmowymi została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
- 14 grudnia 2007 Ewa Wiśniewska otrzymała z rąk ministra kultury i dziedzictwa narodowego Srebrny Medal “Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
- Ewa Wiśniewska jest Laureatką Nagrody im. Ireny Solskiej za rok 2018.
- Ewa Wiśniewska jest starszą siostrą aktorki Małgorzaty Wiśniewskiej.
- Przez wiele lat była w związku z Krzysztofek Kowalewskim.
Cytaty Ewy Wiśniewskiej
“(…) jeżeli aktor jest w teatrze repertuarowym, powinien podporządkować się jego regułom. Gdyby każdy z 80 aktorów zespołu Narodowego miał inny pomysł na swoją pracę poza sceną – nie doszłoby do żadnego spektaklu (…). Dyrekcja wywiesiła nam kwietniowy repertuar już w styczniu. (…) 9 kwietnia siedziałam z kolegami w garderobie, w kostiumach, w perukach, do końca miałam nadzieję, że Grażyna Szapołowska przyjdzie. O godz. 18.55 Jan Englert powiedział, że może nam zrobi numer, wpadnie w ostatniej chwili i zagramy. To, co się stało, nie mieści się w głowie.”
“Jeżeli telewizja będzie emitować spektakle po 22, oglądalność będzie spadać. Dlatego teatr powinien wrócić na godz. 20.05, w miejsce nadawanych teraz bzdurnych seriali.”
“Miłość może spotkać każdego w każdym okresie życia. Dlatego jest tak cudnie.”
“(…) wykonano komputerową obróbkę mojej twarzy, żeby wypadła starzej.”
Prawa autorskie do zdjęcia
Zdjęcie pochodzi z portalu wikimedia.org. Autorem jest Andrzej Piasecki. Zdjęcie zostało wykorzystane na podstawie licencji CC BY-SA 3.0.
Biografie powiązane tematycznie:
