Ferenc Molnar (1878-1952) był uznanym jeszcze za życia pisarzem i dziennikarzem pochodzenia węgierskiego.
Spis treści
Krótki życiorys Ferenca Molnara
Urodzony 12 stycznia 1878 roku, Ferenc dorastał w rodzinie, której status materialny pozwalał mu na godziwy byt. Ukończył edukacje z wyróżnieniem, a wówczas Ferenc rozpoczął już pracę zawodową. Jego pierwszym etatem był ten w zawodzie dziennikarza. Równolegle jednak studiował prawo.
Praca dziennikarska dała mu nie tyle spełnienie, co uznanie. Początkowo jego treści pisane doceniane były w jego kraju, lecz po niedługim czasie pojawiły się także przedruki jego tekstów.
Karierę literacką rozpoczął od nowel. Niedługo później ukazała się książka pt. „Chłopcy z placu Broni”, która była przełomową. Sam Molnar był przy tym osobą popularną nie tylko z uwagi na swoją twórczość, ale i na swoje koneksje towarzyskie. Był on człowiekiem, który odnajdując regularnie czas na rozrywkę poszerzał grono osób znajomych.
W późniejszym okresie popełniał także dramaty. Został w efekcie w 1918 roku uhonorowany członkostwem w Akademii Nauk.
Osiadł w USA. Zmarł w Nowym Jorku w 1952 roku.
Rozszerzona biografia Ferenca Molnara
Ferenc Molnar przyszedł na świat w Budapeszcie 12 stycznia 1878 roku.
Jego pierwszym nazwiskiem było Neuman. Stopniowo nowo przyjęte imię oraz nazwisko ulegały amerykanizacji. Wymusiły to względy bezpieczeństwa, a to ze względu na nazistowskie prześladowania wobec węgierskich Żydów.
Pochodził z zamożnej rodziny żydowskiej. Jego ojciec należał do osób niezwykle poważanych, będąc uznanym lekarzem. Molnar już w dzieciństwie wykazywał się sporymi umiejętnościami pisarskimi, dlatego podejmował się prób tworzenia własnych tekstów. Mając dopiero osiemnaście lat podejmował karierę dziennikarską – pisząc do kilku tytułów prasowych. Natomiast mając lat dwadzieścia podjął studia prawnicze uniwersytetu w Budapeszcie.
Działalność literacka wzrastała szybko, więc pisarz rozszerzał zakres swej twórczości o bardzo różne formy. Początkowo były to teksty krótkie, potem natomiast artykuły, nawet opowiadania, aż w końcu pojawiła się jego pierwsza powieść. Miał wówczas dopiero dwadzieścia dwa lata. Książkę zatytułowaną „Hungry city” przyjęto z wyrazami entuzjazmu, a Molnar przestał być jednocześnie anonimowym artystą. Zajmował się również pisaniem sztuk. Pierwsze z nich były komediami, między innymi takimi jak „Doktor Ur” oraz „Józsi”. Jego twórczość doceniono, by w roku 1908 niektóre z jego tekstów wystawiono nie gdzie indziej, a na samym Broadwayu. Było to dla niego poważne wyróżnienie.
Całe swoje życie Molnar pisał książki, które spotykały się z przyjęciem całkiem pozytywnym. Napisał takie pozycje literackie jak „Eva”, „Liliom”, „Rabok”, „Andor”, „Valaki”, „Riviera”, „Cukraszne” oraz „Muzsika” to zaledwie niektóre z jego osławionych dzieł.
Jednak można pośród jego twórczości wyróżnić te najbardziej popularne – znanym na całym świecie utworem Molnara jest na przykład powieść dedykowana młodzieży a zatytułowana „Chłopcy z Placu Broni”, mianowicie historia nastoletnich chłopców, członków dwóch bojówek, które walczą na ulicy Budapesztu. Opowieść wzbudza emocje, czasem skrajne, bowiem zachwyca i bawi, innym jednak razem wzrusza.
Prywatnie Molnar był w związku z kilkoma kobietami. W roku 1906 ożenił się wreszcie z Margit Veszi – Żydówką. Małżeństwo trwało zaledwie cztery lata.
Pod koniec życia Ferenc Molnar zamieszkał w Nowym Jorku, odnajdując tam poszukiwany przez siebie latami klimat towarzyski i artystyczny.
Twórca zmarł 1 kwietnia 1952 roku w Nowym Jorku.
Ciekawostki o Ferencie Molnarze
- „Chłopcy z Placu Broni” Fenenca Molnara jest w Polsce utworem wpisanym do kanonu lektur szkół podstawowych. Powieść ta została przetłumaczona na zawrotną ilość 43 języków, będąc wydaną w setkach tysięcy egzemplarzy. Doczekała się ponadto aż siedmiu adaptacji filmowych.
- Ferenca Molnara okrzyknięto za jego życia mianem „Węgierskiego Moliera”.
- Urodził się jako Ferenc Neumann, nazwisko zmienił na Molnár (z węgierskiego „młynarz”) z uwagi na ryzyko nazistowskich represji, które dotykały w jego czasie twórców pochodzenia żydowskiego.
- Niezwykle cenionym pisarzem i dramaturgiem, wręcz klasykiem, został Molnar już w trzeciej dekadzie swego życia.
- Molnar niedowidział na jedno oko. Monokl, który nosił, został częścią jego tożsamości.
- Należał do twórców docenionych za życia. I tak na przykład w roku 1927 odwiedził Stany Zjednoczone, gdzie został następnie uroczyście przyjęty w Białym Domu.
Cytaty Ferenca Molnara
„Ludzie są bardzo różni, każdy jest inny i dochodzimy do tej prawdy za cenę bolesnych doświadczeń.”
„Czerwone koszule, czując swoją zgubę, przestawały szanować reguły walki. Reguły były dobre dopóty, dopóki wierzyli, że i uczciwie walcząc potrafią pokonać przeciwnika.”
„Poważni korespondenci wojenni, którzy brali udział w prawdziwych bitwach, powiadają, że największym niebezpieczeństwem w czasie bitwy jest zamieszanie. Wodzowie bardziej boją się choćby małego zamieszania, które w ciągu kilku sekund może przerodzić się w panikę, niż setek armii.”
„Tak zwykle jednak bywa z tymi, którzy nadużyli zaufania. Kontroluje się ich potem nawet wtedy, gdy mówią prawdę.”
„Walczyć i zwyciężać można tylko wtedy, jeśli panuje zgoda.”
Źródła
- https://pl.wikipedia.org/wiki/Ferenc_Moln%C3%A1r
- https://wypracowania24.pl/jezyk-polski/1339/ferenc-molnar-biografia-zyciorys?strona=2
- https://pl.wikiquote.org/wiki/Ch%C5%82opcy_z_Placu_Broni_(powie%C5%9B%C4%87)
