Frank Sinatra (1915-1998) był amerykańskim piosenkarzem, aktorem i producentem, w tym jednym z najbardziej popularnych i wpływowych artystów muzycznych XX wieku. Jest jednym z najlepiej sprzedających się artystów muzycznych wszech czasów, sprzedał bowiem ponad 150 milionów płyt na całym świecie.
Krótki życiorys Franka Sinatry
Frank Sinatra przyszedł na świat 12 grudnia 1915 w Hoboken w New Jersey. Był bez wątpienia jednym z najlepszych wokalistów świata, absolutną megagwiazdą muzyki i filmu. Mimo iż jego kariera wielokrotnie napotykała kryzys i załamywała się, to jednak już w połowie kariery został uznany bez wątpienia za żyjącą legendę. Jego twórczość można podzielić na kilka okresów, które to odpowiadały wytwórniom, dla jakich wydawał aktualnie płyty (wczesne lata, później czasy Columbia, Capitol czy też Reprise oraz Qwest). Razem z takimi jak Dean Martin czy też Sammy Davise Jr i innymi zaprzyjaźnionymi gwiazdami Sinatra stworzył legendarny Rat Pack – grupę przyjaciół, którzy występowali razem na scenie (głównie w Vegas), ale i w filmach, również bawiących się razem i uprawiających wspólnie ulubiony hazard. Sinatrę określa się dziś mianem artysty popowego, jednak w znacznej części jego utworów dominuje jazz oraz swing. Wyśpiewywał piosenki takie jak „My Way”, „Strangers in the night”, „Fly me to the moon” i „I’ve got you under my skin”. Frank był także uważany za wyśmienitego aktora, będąc przy tym laureatem Oskara. Występował niemal do końca życia. Frank Sinatra zmarł 14 maja 1998 w Los Angeles. Jego śmierć była olbrzymim wydarzeniem w Stanach Zjednoczonych, powodując rozpacz milionów fanów w różnym wieku na całym świecie.
Rozszerzona biografia Franka Sinatry
Sinatra lat 40. i 50.
Frank Sinatra, a włściwie Francis Albert Sinatra przyszedł na świat 12 grudnia 1915 w Hoboken w New Jersey. Urodził się w rodzinie włoskich imigrantów. Swoją karierę muzyczną rozpoczął w erze swingu u boku takich liderów muzyki jak Harry James i Tommy Dorsey. Frank Sinatra odniósł sukces solowy po tym, jak podpisał kontrakt z Columbia Records w 1943 roku, stając się idolem zagorzałych fanów pop zwanych „bobby soxerami”. Swój debiutancki album pt. „The Voice of Frank Sinatra” wydał w 1946 roku. Tymczasem na początku lat 50. jego kariera zawodowa utknęła w martwym punkcie. Zdecydował się w związku z tym, aby zamieszkać w Las Vegas, gdzie stał się wkrótce jednym z najbardziej znanych wykonawców w ramach grupy Rat Pack. Jego kariera odrodziła się w pełni w 1953 roku wraz z sukcesem „From Here to Eternity”, a jego występ filmowy zaowocował następnie Oscarem i Złotym Globem dla najlepszego aktora drugoplanowego. Sinatra wydał kilka chwalonych przez krytykę albumów, w tym „In the Wee Small Hours” (1955), „Songs for Swingin 'Lovers!” (1956), „Come Fly with Me” (1958), „Only the Lonely” (1958) i „Nice 'n’ Easy” (1960).
Szczyty artystyczne i przedwczesna emerytura
Sinatra opuścił wytwórnię Capitol w 1960 roku, aby założyć własną wytwórnię płytową Reprise Records, co poskutkowało następnie wydaniem szeregu udanych albumów artysty. Przykładowo, w 1965 roku Sinatra nagrał „September of My Years”, po czym zagrał w telewizyjnym filmie „Frank Sinatra: A Man and His Music” udanym na tyle, by zostać nagrodzonym prestiżową statuetką Emmy. Natomiast po wydaniu albumu „Sinatra at the Sands”, nagranego przez Sands Hotel and Casino w Vegas, ukazał się wreszcie album „Francis Albert Sinatra & Antonio Carlos Jobim”. Potem przyszedł i czas na jego „Francis A. & Edward K.” z 1968 roku, nagrany z Duke’m Ellington’em. Sinatra przeszedł na emeryturę po raz pierwszy w 1971 roku, ale dwa lata później powrócił na scenę. Nagrał kilka albumów i wznowił występy w Caesars Palace, a w 1980 roku wydał jakże popularny i kultowy „New York, New York”. Wykorzystując swoje występy w Las Vegas jako swoistą artystyczną bazę, Sinatra koncertował zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i na arenie międzynarodowej, a to jeszcze do momentu mającego miejsce na krótko przed śmiercią artysty w 1998 roku.
Sinatra w kinie i telewizji
Sinatra poprowadził bardzo udaną karierę jako aktor filmowy. Po zdobyciu Oscara za film „Stąd do wieczności” zagrał w filmie „Złotoręki” (1955) i zyskał uznanie krytyków za rolę w filmie pt. „Kandydat” (1962). Wystąpił w różnych musicalach, takich jak „Na przepustce” (1949), „Faceci i laleczki” (1955), „Wyższe sfery” (1956) i „Kumpel Joey” (1957), zdobywając kolejny Złoty Glob za ten ostatni. Pod koniec swojej kariery związał się z graniem detektywów, w tym tytułowej postaci filmu „Tony Rome” (1967). W telewizji natomiast udzielał się od początku lat 50. w programie „Frank Sinatra Show” na falach stacji ABC, a także pojawiał się szerzej na falach innych kanałów telewizyjnych przez lata 50. i 60. XX wieku. Sinatra był również mocno zaangażowany w politykę od połowy lat 40. i aktywnie prowadził kampanię na rzecz prezydentów, takich jak Harry S. Truman, John F. Kennedy i Ronald Reagan. Sinatra został także w tym czasie prześwietlony przez FBI, a to w związku z jego rzekomym związkiem z mafią.
Najwyższe laury
Chociaż Sinatra nigdy nie nauczył się czytać muzyki, doskonale ją rozumiał i bardzo ciężko pracował od najmłodszych lat, aby poprawić swoje umiejętności we wszystkich muzycznych aspektach. Był perfekcjonistą, znanym ze stylowej garderoby i występów. Zawsze nalegał na nagrywanie jego muzyki na żywo ze swoim zespołem. Jego jasne niebieskie oczy przyniosły mu popularny przydomek „Ol 'Blue Eyes”. Sinatra prowadził barwne życie osobiste i często był zaangażowany w burzliwe relacje z kobietami, na przykład ze swoją drugą żoną Avą Gardner. Później ożenił się z Mią Farrow w 1966 i Barbarą Marks w 1976 roku. Sinatra miał kilka gwałtownych konfrontacji, zwykle z dziennikarzami, którzy, jak mu się zdawało, przekroczyli granice dobrego smaku lub pracowali dla szefów z którymi artysta się nie zgadzał. Został uhonorowany w Kennedy Center Honours w 1983 roku, później otrzymał także Prezydencki Medal Wolności wręczony mu przez Ronalda Reagana w 1985 roku i Złoty Medal Kongresu w 1997 roku. Sinatra był także laureatem jedenastu nagród Grammy, w tym Grammy Trustees Award, Grammy Legend Award i Grammy Lifetime Achievement Award. Został włączony do zestawienia magazynu „Time” 100 najbardziej wpływowych ludzi XX wieku. Po śmierci Sinatry amerykański krytyk muzyczny Robert Christgau nazwał go „największym piosenkarzem XX wieku”. Sinatra nadal jest postrzegany jako postać kultowa, a data i miejsce jego śmierci (14/05/1998, Los Angeles, Kalifornia) jest zapisana na dobre w dziejach muzyki.
Ciekawostki o Franku Sinatrze
- W dniu śmierci Sinatry w Las Vegas pogaszono wszystkie światła, a to na znak, iż odszedł prawdziwy guru hazardu i król życia tego miasta.
- Według legendy Sinatra przez większą część życia nosił w kieszeni garść drobnych monet. Wiąże się to z porwaniem jego syna, kiedy to porywacze nakazali kontakt tylko przez budki telefoniczne (wymagające wrzucenia drobniaków). Mimo aresztowania porywaczy Sinatra wciąż nosił monety.
- Znał osobiście kolejnych prezydentów Stanów Zjednoczonych jacy urzędowali za życia artysty.
- Przez całe życie za Sinatrą ciągnęło się pewne oskarżenie dotyczące jakoby jego kontaktów z mafią; według niektórych był on nawet pierwowzorem Johnny’ego Fontane z filmu kultowego – „Ojciec chrzestny”.
- Frank Sinatra w filmie The Miracle of the Bells z 1947 roku, czyli angielską wersję starej polskiej piosenki pt. „Powrót” autorstwa Kazimierza Lubomirskiego. W tym samym roku nagrano tą piosenkę w wersji angielsko-polskiej, gdzie część utworu zaśpiewał on w języku polskim.
Cytaty Franka Sinatry
„Cokolwiek o mnie zostało powiedziane nie ma znaczenia. Kiedy śpiewam, myślę, że jestem szczery.”
„Całe życie szukałem idealnej kobiety. Kiedy już ją znalazłem okazało się, że ona szuka idealnego mężczyzny.”
„Postęp polega na tym, że na wszystko potrzeba coraz mniej czasu, a coraz więcej pieniędzy.”
„Jesteśmy na jednym świecie, kolego. Wszyscy jesteśmy sąsiadami.”
„Żyję najlepiej, jak potrafię.”
„Przypisywano mi doktorat z kobiet, ale prawda jest taka, że częściej oblewałem. Bardzo lubię kobiety, podziwiam je. Ale tak jak wszyscy mężczyźni, nie rozumiem ich.”
„Jeśli posiadasz coś, czego za żadne skarby nie możesz oddać to nie posiadasz tego… to posiada ciebie.”
„I może ostatni głos, który usłyszysz w życiu będzie należał do mnie!”
Źródła
https://www.biography.com/musician/frank-sinatrahttps://en.wikipedia.org/wiki/Frank_Sinatra
https://biografia24.pl/frank-sinatra/
https://quotepark.com/pl/autorzy/frank-sinatra/
Z wykształcenia socjolog. Swoje dziennikarskie doświadczenie zdobywał pracując w lokalnym czasopiśmie na Podkarpaciu i w regionalnej telewizji na Podbeskidziu.