Gaudi, czyli Antoni Placid Guillem i Cornet, przyszedł na świat w Reus 25 czerwca 1852 roku. Zmarł w Barcelonie 10 czerwca 1926 roku. Był architektem, którego sława obiegła świat koncentrując uwagę na jego niezwykłych budowlach.
Biografia i życiorys Gaudiego
Gaudi dorastał w stanie swoistego osamotnienia. Z najbliższych miał jedynie ojca i siostrzenice. W dodatku dzieciństwo określała mu choroba reumatyczna, dlatego też opuszczał domostwo z rzadka. Jak podają źródła, przeżywał pustkę, więc drogą kompensacji wykształcił w sobie niezwykłą wyobraźnie, która to zadecydowała o jego dalszych losach.
W 1875 roku Gaudi dostał się na studia architektoniczne na słynnej Escula Tecina Superior de Arquitectura. Pracował tam również jako pomocnik znanych wtedy architektów. Znajomość z jednym z nich – Joanem Martorella’em, spowodowała, że poznał tajniki branży i wyrobił odpowiednie kontakty.
W roku 1878 Gaudi ukończył studia, zaczynając tym samym pracę na własną rękę. Nadeszły pierwsze zlecenia a po nich dość liczne następne. Pozornie mało znaczące rzeczy, na które otrzymywał zlecenie, wykonywał w sposób osobliwy, co też szybko przyniosło mu popularności persony co najmniej nietuzinkowej. Dowodem tego chociażby projekt gabloty dla sklepu z rękawiczkami, który pokazano wówczas szerzej na Wystawie Światowej w Paryżu (w 1878 roku).
Prawdziwie wielkie zlecania jednak wreszcie pojawiły się, a to za sprawą współpracy z Eusebim Guellem, czyli przemysłowcem z Barcelony, z którym znajomość przerodziła się w przyjaźń. Przedsiębiorca sfinansował wiele jego późniejszych dzieł np. Park Guell.
Wreszcie nadszedł pamiętny dla Gaudiego rok 1883, kiedy to otrzymał zlecenie na prace nad kościołem Sagrada Familia. Dopiero jednak w 1914 przystąpił Gaudi do prac intensywnych nad tym budynkiem – siłą rzeczy wprowadził się nawet na teren budowy, żyjąc poniekąd tylko i wyłącznie dla tego projektu, niczym opętany geniuszem pustelnik. Tam też odszedł 10 czerwca 1926 roku, a jego ciało złożono w jednej z krypt świątyni.
Ciekawostki o Gaudim
- Jest autorem dziesięciu wspaniałych niepowtarzalnych barcelońskich projektów architektonicznych.
- Secesja, neogotyk czy modernizm – wszystko to łączył w swej sztuce Gaudi na skalę dotąd nieznaną, w sposób wybitnie harmonijny. Wykorzystał nawet styl mauretański łącząc go z ściśle katalońskim. Był w tym niezwykle brawurowy, inny, czy po prostu genialny.
- Jedne budynki Gaudiego przypominają wzburzone morze, inne pod względem perspektywy grzbiet smoka. Są to prawdziwe cuda architektoniczne, których daremnie szukać w innych miejscach świata.
- Był w dzieciństwie bardzo chorowity, lecz mimo chronicznego reumatyzmu doskwierała mu bardzie od tego samotność, powodująca z czasem wzrost wspaniałej i niepowtarzalnej wyobraźni.
- Powodem śmierci Gaudiego był wypadek, ponieważ przez swą nieuwagę wpadł pod barceloński tramwaj. Miała miejsce wówczas sytuacja niezwykła – oto wspaniałego artystę leżącego na ulicy przechodnie pomylili z żebrakiem lub bezdomnym, to z uwagi na skromność ubioru, jaki miał w zwyczaju Gaudi nosić. Został w końcu przewieziony do hospicjum dla ubogich, gdzie zmarł.
Cytaty Gaudiego
„Oryginalność polega na powrocie do źródeł.”
„Linia prosta należy do ludzi, zakrzywiona do Boga.”
„Kolor w niektórych miejscach ma wielką wartość, sprawiając, że kontury i płaszczyzny strukturalne wydają się bardziej energetyczne.”
„W naturze nie ma linii prostych ani ostrych zakrętów. Dlatego budynki nie mogą mieć żadnych linii prostych ani ostrych narożników.”
„Nie jest sztuką nic, co nie pochodzi z natury”
„Stworzenie trwa nieprzerwanie poprzez zmysły człowieka.”
Źródła
- https://www.brainyquote.com/authors/antoni_gaudi
- https://pl.wikipedia.org/wiki/Antoni_Gaud%C3%AD
- https://praktycznepodroze.pl/antonii-gaudi-zyciorys-a197
- https://www.biography.com/people/antoni-gaud%C3%AD-40695
Niezwykły życiorys:
|Kliknij na zdjęcie, by przejść do artykułu|
Karolina Kózkówna (1898-1914) wychowywała się w pobożnej i pracowitej rodzinie, z wiekiem wzrastając w cnotach. Pełna wrażliwości i współczucia czyniła dobroć, pomagając rodzinie, chorym, starszym i potrzebującym. Poprzez swoje uczynki pełne miłości i ewangelizację przybliżała Boga wszystkim ludziom spotkanym na swojej drodze. Podczas pierwszej wojny światowej rosyjski żołnierz chciał pohańbić jej czystość. Zginęła śmiercią męczeńską, jednak obroniła swoje dziewictwo dzięki mężnej walce. Dlaczego młoda i piękna dziewczyna tak wybrała? „Wybrałam to, bo wolność, wolność, wolność mam. I nie żałuję nie, bo Chrystus przy mnie jest, I Ukochany mój dał mi biały strój” – śpiewa w swoim utworze Katarzyna Nikiel. Karolina Kózkówna została beatyfikowana w Tarnowie 10 czerwca 1987 roku przez papieża Jana Pawła II.
Polub nas:
Zobacz:
