Zyciorysy.info - logo
  • Życiorysy i biografie
    • Aktorzy
    • Duchowni
    • Działacze proklimatyczni
    • Działacze religijni
    • Działacze społeczni
    • Dziennikarze
    • Filozofowie
    • Kompozytorzy
    • Malarze
    • Modelki
    • Naukowcy
    • Papieże
    • Pierwsze damy
    • Piłkarze
    • Piosenkarze
    • Pisarze
    • Podróżnicy i odkrywcy
    • Politycy
    • Postacie biblijne
    • Prezenterzy telewizyjni
    • Projektanci mody
    • Przedsiębiorcy
    • Przywódcy
    • Reżyserzy
    • Rodzina królewska
    • Różne
    • Satyrycy
    • Sportowcy
    • Święci
    • Władcy Polski
    • Wojskowi
    • Wynalazcy
    • Zbrodniarze
    • Zespoły
  • Znaczenie imion
    • Imiona męskie
    • Imiona żeńskie
  • Lista artykułów
  • Kontakt

Zyciorysy.info » Życiorysy i biografie » Wojskowi » Henryk Dobrzański ps. „Hubal”

Henryk Dobrzański ps. „Hubal”

Wojskowi
Autor: Łukasz | 23 marca, 2020 | Brak komentarzy
Henryk Dobrzański - mjr. "Hubal"

Henryk Dobrzański ps. „Hubal” (1897-1940) był majorem Kawalerii Wojska Polskiego, znakomitym jeźdźcem, sportowcem i dowódcą Oddziału Wydzielonego Wojska Polskiego podczas II Wojny Światowej.


Spis treści |Kliknij na rozdział, aby zostać przeniesionym|

  • Życiorys majora „Hubala”
  • Ciekawostki
  • Źródła

Życiorys majora „Hubala”

Henryk Dobrzański przyszedł na świat w Jaśle 22 czerwca 1897 roku. Urodził się w rodzinie szlacheckiej z arystokratycznymi koneksjami, jako drugie dziecko Henryka Dobrzańskiego herbu Leliwa oraz Marii hrabiny Lubienieckiej.

W 1903 roku rozpoczął domową naukę w ramach czteroklasowej Szkoły Ludowej. Po przeprowadzce do Krakowa, kontynuował naukę w 7-klasowej Szkole Realnej. W sprawozdaniach szkolnych figurował jako „uzdolniony”. W kolejnych latach podejmował naukę z przerwami, jednak nauki nie ukończył, zaliczając jedynie 6 klas. Kiedy w 1914 roku wybuchła I wojna światowa, zgłosił się do Legionów Polskich.

I Wojna Światowa

Młodego Henryka przyjęto do Legionów Polskich, gdyż podał jako datę urodzenia rok 1896. Podczas wojny walczył jako ułan. Pod koniec wojny trafił do obozu dla internowanych znajdującym się na Węgrzech. Zachorował i w ciężkim stanie został przeniesiony do szpitala. Postanowił wraz z dwoma innymi żołnierzami uciec z niewoli.

Brał udział w wojnie polsko-ukraińskiej w 1918 roku, dowodził szwadronem „Odsieczy Lwowa” w dywizji płk. Władysława Sikorskiego podczas walk o Lwów. Następnie w latach 1919-1921 brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Jego odwaga na polu bitwy została czterokrotnie uhonorowana Krzyżem Walecznych, a także Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Został awansowany do stopnia rotmistrza. Był doskonałym jeźdźcem. Brał udział w kilkudziesięciu konkursach hippicznych krajowych i zagranicznych, w których zdobył wiele nagród.

Dnia 1 stycznia 1927 został awansowany do stopnia majora. W sierpniu 1927 r. został przeniesiony do 18 Pułku Ułanów Pomorskich w Grudziądzu, gdzie objął stanowisko dowódcy szwadronu.

Podczas jednego z balów w Dębicy poznał siostrę swojego kolegi – Zofię Zakrzeńską, którą poślubił w 1930 roku. Dwa lata później na świat przyszła jego jedyna córka, Krystyna.

Na przestrzeni lat 1929-1934 służył w 20 Pułku Ułanów w Rzeszowie, a w latach 1934-1936 pełnił funkcję kwatermistrza w 2 pułku strzelców konnych stacjonujących w Hrubieszowie, jednak jego stosunki z dowódcą płk. Romualdem Niementowskim nie układały się pomyślnie. W 1936 roku przeniesiono go na stanowisko kwatermistrza 4 Pułku Ułanów Zaniemeńskich w Wilnie. Końcem 1938 roku przydzielono go na stanowisko dowódcy szwadronu zapasowego 4 Pułku Ułanów w Wołkowysku. Z dniem 31 lipca 1939 roku został przeniesiony w stan spoczynku.

II Wojna Światowa

Gdy tylko rozpoczęła się kampania wrześniowa, major Dobrzański został zastępcą dowódcy 110. Pułku Ułanów. Podczas walki z sowietami i utracie 3 szwadronu ppłk Dąmbrowski podjął decyzję rozwiązania pułku. Kilkudziesięciu uzbrojonych żołnierzy ze 110 i 102 pułku pod dowództwem majora Dobrzańskiego zdecydowało się kontynuować marsz na pomoc broniącej się Warszawy. Kiedy otrzymał informację o kapitulacji stolicy, podjął decyzję nie zdejmowania munduru i przebijania się na Węgry z zamiarem dotarcia do Francji. Początkiem października, jego oddział nękany przez Niemców dotarł do Gór Świętokrzyskich. Major zakomunikował swoim żołnierzom decyzję o pozostaniu w kraju, wierząc, że wiosną 1940 roku ruszy ofensywa aliantów. Przyjął wtedy pseudonim „Hubal” i zaczął organizować konspiracyjne placówki oporu tzw. ośrodki bojowe, które w przyszłości miały wystawić żołnierza gotowego do walki.

Podczas postoju w Zychach opracował schemat organizacji Okręgu Bojowego Kielce oraz zręby Oddziału Wydzielonego Wojska Polskiego. Przemieszczając się, stale powiększał swoje szeregu. W styczniu osiągnął stan ok. 30 ludzi, a w lutym podczas dłuższego postoju w Gałkach liczebność jego oddziału wzrosła do około 320 żołnierzy.

Zdaniem kierownictwa Związku Walki Zbrojnej tak duża jednostka za bardzo rzucała się w oczy. Dowódca pozostawił swoim żołnierzom swobodę decyzji i został z niewielką grupą 70 podkomendnych.

Wiosną Niemcy rozpoczęli szeroko zakrojoną akcję wymierzoną przeciw polskiemu podziemiu konspiracyjnemu, w tym także przeciwko oddziałowi Hubala. 30 marca pod Huciskiem i 1 kwietnia 1940 r. pod Szałasem odbyły się zwycięskie potyczki oddziału z przeważającymi siłami wroga.

Niemcy dopuścili się działań odwetowych na ludności cywilnej, mordując i paląc wsie na szlaku Oddziału Wydzielonego Wojska Polskiego. Major mocno przeżył te pacyfikacje, obwiniając siebie za śmierć setek bezbronnych ludzi, jednak pomimo przygnębienia postanowił działać dalej. Był nękany obławami i zasadzkami. Aby uniknąć represji związanymi z postojami we wsiach i gajówkach ciągle zmieniał miejsce postoju. Końcem kwietnia jego oddział przeniósł się w lasy spalskie. 30 kwietnia 1940 roku wyminąwszy wieś Anielin, zarządził postój w sosnowym zagajniku przylegającym do wysokopiennego lasu. Wszyscy żołnierze byli przemęczeni, dlatego na wartę od strony wsi wystawiono tylko kpt. Lisieckiego. Rankiem 30 kwietnia 1940 roku major Henryk Dobrzański wsiadając na swojego konia został ostrzelany z broni maszynowej. Kula z karabinu maszynowego trafiła go prosto w serce.

Miejsce jego śmierci oznaczył wkrótce młody mieszkaniec Studziannej Zygmunt Laskowski. Na miejscu jego śmierci postawiono skromny brzozowy krzyż z tabliczką. W październiku 1977 roku w Anielinie odsłonięto szaniec majora Hubala przy którym, co roku w kwietniu obchodzony jest „Dzień Pamięci majora Hubala”.

Niemcy wystawili ciało majora „Hubala” na widok publiczny, a następnie przewieźli i prawdopodobnie spalili lub pochowali w nieznanym miejscu. Oddział Wydzielony po śmierci swojego dowódcy działał jeszcze do 25 czerwca 1940 roku ale nie podejmował już żadnych akcji.

W 1966 roku „Hubal” został odznaczony pośmiertne Krzyżem Virtuti Militari IV Klasy, a 24 lata później – awansowany na pułkownika.

Ciekawostki

Mówiono, że urodził się w siodle. Gdy miał osiem lat, przeżył wstrząs mózgu po tym, jak spadł z konia, którego zmusił do skoku ponad grzbietem krowy.

Podczas I Międzynarodowego Konkursu Hippicznego w Warszawie, w pierwszym dniu zawodów w trakcie jazdy próbnej koń wywrócił się wraz z nim. Na skutek upadku Dobrzański stracił przytomność i odwieziono go do szpitala. Otrzymał pierwszą pomoc i mocno poturbowany, pomimo protestów lekarzy wrócił na stadion i wygrał zawody. Po zwycięstwie wrócił do szpitala.

W 1973 roku wyszedł film pt. Hubal, opisujący historię oddziału kawalerii naszego bohatera, który po przegranej kampanii wrześniowej nie zamierzał poddać się niemieckim najeźdźcom i kontynuował walkę.

Artykuły, które mogą Ci się spodobać:

Józef Beck
Józef Beck
Kazimierz Pułaski
Kazimierz Pułaski
Jan Nowak-Jeziorański
Jan Nowak-Jeziorański

Źródła

https://majorhubal.pl/index.php?d=strona_zyciorys
Encyklopedia Sławnych Polaków, wyd. Publicat
https://pl.wikipedia.org/wiki/Henryk_Dobrza%C5%84ski

Jak oceniasz ten artykuł?

Jeśli chcesz ocenić artykuł na 5, kliknij na ostatnią gwiazdkę i potwierdź głosowanie (inne oceny analogicznie). Pamiętaj, że twoja opinia jest dla nas ważna.

Średnia głosów to 4 / 5. Oddanych głosów: 6

Brak oddanych głosów. Bądź pierwszym, który oceni artykuł!

Dziękujemy za ocenę.

Zapraszamy do polubienia naszego profilu na Facebooku:

Przykro nam, że tak oceniłeś/aś ten artykuł.

Pomóż nam usprawnić ten artykuł. Doceniamy konstruktywną krytykę.

W jaki sposób możemy poprawić ten artykuł?

Autor: Łukasz

Redaktor, administrator i osoba odpowiedzialna za pozycjonowanie portalu. Jest właścicielem firmy SEO GetLink.

Niezwykły życiorys:

|Kliknij na zdjęcie, by przejść do artykułu|
Stefan Wyszyński

Stefan Wyszyński (1901-1981) – polski duchowny rzymskokatolicki, prymas Polski w latach 1948-1981, błogosławiony Kościoła katolickiego. Ze względu na zasługi nazwany został Prymasem Tysiąclecia. Mąż stanu, obrońca praw człowieka, narodu i Kościoła, doktor prawa kanonicznego, publicysta, kaznodzieja, kapelan duszpasterstwa Wojska Polskiego.

Polub nas:

Biografie znanych ludzi

Zobacz:

Pozycjonowanie stron

Tagi:

Biografie mężczyznBiografie osób zmarłychZnani Polacy

  • Poprzedni wpis Krzysztof Komeda
  • Następny wpis Grzegorz Lato

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Wyszukiwanie

Menu

  • Życiorysy i biografie
  • Znaczenie imion
  • Lista artykułów
  • Regulamin
  • Polityka prywatności
  • Kontakt

Najnowsze wpisy

  • Tomasz Szczepanik
  • Marcin Prokop
  • Dorota Wellman
  • Maciej Kurzajewski
  • Katarzyna Cichopek

Ciekawe artykuły

Józef Beck
Józef Beck
Kazimierz Pułaski
Kazimierz Pułaski
Jan Nowak-Jeziorański
Jan Nowak-Jeziorański
Emilia Plater
Emilia Plater
Bolesław Prus
Bolesław Prus
Bogumił Kobiela
Bogumił Kobiela
Andrzej Zaucha
Andrzej Zaucha
Jan Kiepura
Jan Kiepura
Św. Andrzej Bobola
Św. Andrzej Bobola
Krzysztof Krawczyk
Krzysztof Krawczyk
Czesław Niemen 2
Czesław Niemen
Mieczysław Kosz
Mieczysław Kosz

Apostołowie Biografie kobiet Biografie mężczyzn Biografie osób zmarłych Biografie osób żyjących Brytyjska rodzina królewska Dojrzali piosenkarze Gwiazdy disco polo Gwiazdy śląskiej estrady Imiona męskie na A Imiona męskie na J Imiona męskie na K Imiona męskie na M Imiona na A Imiona na J Imiona na K Imiona na M Imiona na R Imiona na S Imiona na W Imiona żeńskie na A Imiona żeńskie na K Imiona żeńskie na M Najpopularniejsi Święci Piosenkarze I poł. XX wieku Polscy nobliści Polscy piosenkarze młodszego pokolenia Polscy piosenkarze starszego pokolenia Pytanie na śniadanie Raperzy Starożytne postacie Zagraniczni piosenkarze młodego pokolenia Zagraniczni piosenkarze starszego pokolenia Znani Amerykanie Znani Anglicy Znani Brytyjczycy Znani Francuzi Znani Grecy Znani Hiszpanie Znani Holendrzy Znani Niemcy Znani Polacy Znani Rosjanie Znani Włosi Znani Żydzi

Linki sponsorowane

Chempak Kutno producent pojemników medycznych
stomatologia estetyczna


Rzetelność dziennikarska

Dokładamy wszelkich starań by informacje prezentowane w biografiach były zgodne z prawdą. Opieramy się na źródłach, które podajemy na końcu każdego artykułu. Jeśli zauważyłeś jakiś błąd prosimy o informację w komentarzu lub poprzez e-maila.

© 2021 Zyciorysy.info