Horacy

Horacy, czyli Quintus Horatius Flaccus, przyszedł na świat w obozie wojskowym w Wenzuji 8 grudnia 65 roku p.n.e.. Był wielkim filozofem starożytnego Rzymu.

Spis treści

Biografia i życiorys Horacego

Urodził się w rodzinie ubogiej, nie było to jednak decydujące dla jego ojca, który pragnął zadbać o wykształcenie syna najlepsze z możliwych. Podążając za przeczuciem, które miał ojciec Horacego, a dotyczące przeświadczenia o unikalności zdolności intelektualnych posiadanych przez syna, zabrał go w roku 55 p.n.e. do Rzymu. Tam też oddał go ojciec pod kuratelę edukacyjną Lucjusza Pipullusa Orbiliusza. Nie był to bynajmniej koniec drogi naukowej Horacego, ponieważ później, nabrawszy wiatru w żagle, udał się do Aten celem zapoznania się z dostojeństwem filozofii ukutej tam przez najwybitniejszych ludzi dawnych epok. Uczył się zatem m.in. filozofii i etyki. Tymczasem jednak wybuchła tam wojna, a Horacy został wcielony do wojska, co poddało dalszą edukację pod znak zapytania. Szczęśliwie zdobyte już wtedy umiejętności sprawiły, że Horacy został dowódcą legionu, walcząc u boku samego Brutusa. W ten sposób Horacy brał udział w bitwie pod Filippi, mającej miejsce w 42 r. p.n.e.. Starł się wówczas z silniejszymi oddziałami wroga, w efekcie lądując w niewoli. Nadeszła wkrótce amnestia, a wtedy odzyskał wolność – mając w tamtym momencie zaledwie 21 lat.

Po opuszczeniu niewoli wyruszył w rodzinne strony. Okazało się na miejscu, że jego ojciec nie żyje, tym samym zastał ponownie swą trudną sytuacje materialną, natomiast szczęście jego polegało wtedy na zdobytym wykształceniu i doświadczeniu, mogąc podjąć się sekretarzowania kwestorowi.

Rozpoczął pisać wtedy swe poezje, za sprawą której zainteresował się nim wybitny Wergiliusz. W efekcie jego pomocy, Horacy wylądował na dworze Augusta, jednocześnie objęty łaskami zamożnego Mecenasa, który zaoferował mu pobyt w górskiej rezydencji – tam też Horacy osiadł tworząc dalej.

Został autorem takich utworów jak: „Epoda”, „Oda”, „Satyra”, czy też „List do Pizonów”.

Horacy zmarł jako człowiek spełniony, 27 listopada 8 roku p.n.e.

Ciekawostki o Horacym

Ojciec Horacego był tak zwanym wyzwoleńcem, czyli osobą, której status zmienił się z niewolnika w obywatela.
Był sojusznikiem republikanów, który po zamordowaniu Cezara służył pod dowództwem Brutusa, przeciwko Augustowi. Z powodu opowiedzenia się jednak po niewłaściwej stronie, jego rodzinie karnie skonfiskowano ziemie.
Był w dość zażyłej relacji z równie popularnym Owidiuszem.
W swym życiu prezentował przede wszystkim umiarkowanie. Horacy nie uległ żadnej ze szkół filozoficznych, nie należał ani do epikurejczyków, ani też do cyników, sceptyków lub stoików. Z biegiem lat był skłonny przyznać rację światopoglądowi stoickiemu. Horacy to dziś w kręgu tradycji europejskiej sławny piewca cnót obywatelskich.

Cytaty Horacego

„W zestawieniu z zyskiem nie ma znaczenia szczery charakter ubogiego.”

„Szczęśliwy, kto z dala od kłopotów (…) uprawia własnymi wołami ojcowską rolę.”
„Jeśli masz zdrów żołądek i lędźwie, i nogi,
To i cóż ci dać mogą by skarby królewskie?”

„Niebo, a nie duszę zmieniają ci, co żeglują po morzach.”

„Nie bądź jak wierny tłumacz, nie staraj się przekładać słowo w słowo.”

„Kocioł garnkowi przygania, a sam smoli.”

„Korzystaj z dnia. Jutro jeszcze dniem nie jest.”