Immanuel Kant

Immanuel Kant, przyszedł na świat w Królewcu, 22 kwietnia 1724 roku. Zmarł w Królewcu 12 lutego 1804 roku. Był niemieckim filozofem oświeceniowym, profesorem logiki, metafizyki i matematyki na królewskim Uniwersytecie Albrechta.

Spis treści

Biografia i życiorys Immanuela Kanta

Jego filozofię zwykło się określać jako nurt transcendentalny, zwany jednakowoż filozofią krytyczną, cechującą się agnostycyzmem poznawczym oraz aprioryzmem w stosunku do obserwowanych zjawisk. Według tejże filozofii podmiot jest warunkiem poznawczym przedmiotu. Kant chciał połączyć racjonalizm oraz empiryzm, co też uczynił. W zasadzie jego głównym wkładem w filozofię zachodnią było owo specyficzne zniesienie opozycji pomiędzy kartezjańskim racjonalizmem hume’owskima empiryzmem.

Już jako dorastający chłopiec otrzymał staranne i domowe wykształcenie. Mając zaledwie 16 lat Kant rozpoczął studia filozoficzne. Przedwczesna śmierć jego ojca sprawiła, iż Kant przerwał naukę i zaczął zarabiać na utrzymanie dzięki udzielanym korepetycjom. W tym samym czasie udało mu się również dokonywać samodzielnych obserwacji na zasadzie filozoficznych badań. Zaczął również wkrótce publikować swe pierwsze rozprawy na wymienione tematy. W 1755 roku Kant jednocześnie obronił pracę magisterską oraz zdobył habilitacje. Dostał wówczas pracę na uczelni. W 1770 roku Immanuel Kant objął katedre logiki i matematyki. Wreszcie w 1781 roku Kant opublikował niezwykle ważne z punktu widzenia historii filozofii swe dzieło, mianowicie pozycje zatytułowaną „Krytyka czystego rozumu”. Rozprawy naukowe pisał do końca życia.

Immanuel Kant zmarł 12 lutego 1804 roku w Królewcu.

Ciekawostki o Immanuelu Kancie

Nigdy się nie ożenił, co zostało przedmiotem rozmaitych na jego temat mniemań, łącznie z tym, które wypowiedział jeden z jemu współczesnych, mianowicie, iż „Kant wolał oglądać, niźli robić”, co tyczyć się miało jego stosunkom z kobietami.
Już w roku 1740, będąc szesnastoletnim zaledwie chłopcem, Kant rozpoczął studia filozoficzne na Uniwersytecie Albrechta w Królewcu.
Kantowskie dzieło pt. „Krytyka czystego rozumu” z roku 1781, to jedno spośród najważniejszych dzieł w historii filozofii.
Jego uczniowie – w tym Reinhold, Beck i Fichte – przeszli od kantyzmu do radykalnego w formie idealizmu, co jednak Kant zdążył z namaszczeniem skrytykować.

Przeczytaj życiorys: Emil Cioran

Cytaty Immanuela Kanta

„Oświeceniem nazywamy wyjście człowieka z niepełnoletności, w którą popadł z własnej winy. Niepełnoletność to niezdolność człowieka do posługiwania się własnym rozumem, bez obcego kierownictwa. Zawinioną jest ta niepełnoletność wtedy, kiedy przyczyną jej nie jest brak rozumu, lecz decyzji i odwagi posługiwania się nim bez obcego kierownictwa. Sapere aude! Miej odwagę posługiwać się swym własnym rozumem – tak oto brzmi hasło Oświecenia.”

„Matematyka jest warunkiem wszelkiego dokładnego poznania.”

„Boskie dzieło stworzenia nigdy nie dobiega końca. Zaczyna się, a potem trwa nieskończenie, w nieustannym trudzie dając początek nowym sceneriom, nowym przedmiotom i nowym światom.”

„Wieczny pokój wymaga radykalnej i niezbędnej przemiany ludzkich relacji, bez której wszelka własność i bezpieczeństwo są niepewne. Wymaga on ustanowienia powszechnego ustroju państwowego (Völkerstaat, civitas gentium). Jest to niewykonalne, zamiast tego musimy zaakceptować związek państw (Völkerbund). Ponieważ jednak niewykonalność tego projektu nie została ostatecznie dowiedziona, a moralność domaga się wiecznego pokoju, a więc i powszechnego państwa obywatelskiego, należy mimo wszystko uznać wieczny pokój za cel, do którego będziemy nieustannie się przybliżać dzięki ciągłemu postępowi.”