Jan Himilsbach, przyszedł na świat w Mińsku Mazowieckim 31 listopada 1931 roku. Zmarł w Warszawie 11 listopada 1988 roku. Był polskim aktorem, scenarzystą i pisarzem.
Spis treści
Biografia i życiorys Jana Himilsbacha
Jest bardzo prawdopodobne, że rodzice Jana Himilsbacha zginęli podczas II wojny światowej, natomiast on, według jednej z jego relacji, ukrywał się na cmentarzu jako dziecko żydowskie. Jego dorastanie było burzliwe. Dorastał na marginesie życia społecznego otoczony ludźmi o reputacjach poszlakowanych, w związku z tym mając 16 lat Himilsbach trafił do więzienia, by w końcu zagościć w szubińskim zakładzie poprawczym, ucząc się tam zawodu kamieniarza, przy czym to co wydarzyło się później odnajdujemy w rozmaitych jego wersjach biograficznych. Podobno skończył następnie Szkołę Przysposobienia Przemysłowego, podjął więc później prace rębacza w kopalni, lecz poprzedzoną etatem piekarza. Został nawet członkiem PZPR.
Jan Himilsbach przez pewien okres czasu zamieszkiwał w Gdańsku, gdzie z kolei podejmował pracę palacza na odbywających swe rejsy kutrach rybackich. Potem wreszcie osiedlił się w Warszawie, gdzie imając się także różnych zajęć, jednocześnie podejmował naukę na Uniwersyteckim Studium Przygotowawczym, następnie zaś na Wojewódzkim Uniwersytecie Marksizmu-Leninizmu. Natomiast na przestrzeni lat 1956 – 1968 Jan Himilsbach pracował na stanowisku kamieniarza warszawskich Powązek. Rok 1951 oznaczał dla niego jego debiuty poetyckie, wydał dzięki temu później trzy zbiory swych opowiadań, takich jak „Monidło” z roku 1967, „Przepychanka” w roku 1974 oraz w 1983 utwory zatytułowane „Łzy sołtysa”. Pierwszą rolę Jan Himilsbach otrzymał w słynnym i kultowym dziś filmie „Rejs”, grając tam postać Sidorowskiego. Stworzył później niezapomniane kreacje jak chociażby ta w produkcji „Wniebowzięci”, następnie w „Jak to się robi”, „Daleko od szosy” oraz „Trzeba zabić tę miłość”.
Jan Himilsbach zmarł w Warszawie 11 listopada 1988 roku.
Ciekawostki o Janie Himilsbachu
- Data urodzin Jana Himilsbacha nie jest pewna – miał według jego relacji urodzić się 31 listopada, podczas gdy listopad, jak wiadomo, liczy przecież 30 dni. Aktor manipulował swoją biografią, udzielając przeszło 700 wywiadów zatajał fakty lub opowiadał ich różne wersje.
- Do znamiennego faktu doszło po śmierci jego przyjaciela, Zdzisława Maklakiewicza. Miesiąc po pogrzebie Himilsbach zadzwonił do domu tamtego, a wtedy odebrała żona i wdowa po Maklakiewiczu. Himilsbach zapytał wtedy, czy „jest Zdzisek?” Wdowa zwróciła wówczas uwagę na to, że przecież miesiąc temu sam był na jego pogrzebie. Wówczas Himilsbach odparł, że wie, ale wciąż nie może w to uwierzyć.
- Jan Himilsbach udzielił podczas swej kariery literackiej i aktorskiej przeszło 700 wywiadów. Za każdym jednak razem opowiadał inne, często nie przystające do siebie fakty biograficzne.
- Był osoba słynącą z nadużywania alkoholu. Żona zamykała go w domu wychodząc do pracy, tylko po to by aby znów się nie napił.
Cytaty Jana Himilsbacha
„Hamlet to nudna rola, a Ofelia zwykła szmata.”
„Ja do organizmu wprowadzam bajkowy nastrój.”
„Ja to chętnie napiłbym się kawy, ale wszyscy myślą, że ja tylko tą wódę, no i stawiają, a ja nie mam śmiałości, żeby im odmówić.”
„(…) mówiłem jak w życiu, poruszałem się jak w życiu.”
„Myślę, że dlatego, że moim dziełem granitowym nikt sobie dupy nie podetrze.”
„Płytą z marmuru, trudniej się podetrzeć.”
Źródła
- https://pl.wikipedia.org/wiki/Jan_Himilsbach
- https://pl.wikiquote.org/wiki/Jan_Himilsbach
- https://biografia24.pl/jan-himilsbach/
