Jan Kasprowicz

Jan Kasprowicz przyszedł na świat w Szymborzu 12 grudnia 1860 roku. Odszedł w Zakopanem 1 sierpnia 1926 roku. Był polskim poetą, dramaturgiem, krytykiem literackim i tłumaczem.

Spis treści

Biografia i życiorys Jana Kasprowicza

Jan Kasprowicz był przedstawicielem epoki artystycznej zwanej Młodą Polską. Był zwłaszcza człowiekiem liryki parającym się symbolizmem, ekspresjonizmem i naturalizmem. Jan Kasprowicz był prekursorem tak zwanego wiersza wolnego, w którym przejawia się katastrofizm połączony niekiedy z szeregiem tendencji prymitywistycznych sztuki współczesnej. Jest nie przez przypadek uważany za jednego z najwybitniejszych, o ile nie najwybitniejszego poetę w dziejach polskiej literatury, kalibru takiego jak choćby Adam Mickiewicz, zatem został nobilitowany do roli wieszcza.

Twórczość Jana Kasprowicza cechuje niezależność i oryginalność stylu, niejako owoc trudnych doświadczeń, wielokrotnie bolesnych, takich jak bieda, samotność, rozpad więzi rodzinnych i próby usilnego kontaktu z Bogiem, w którym upatrywał w końcu ostatnich nadziei. Przy czym na uwagę zasługuje fakt, iż twórczość Kasprowicza ewoluowała – początkowo o charakterze niemal bluźnierczym, później natomiast można dostrzec pewną przemianę w kierunku apoteozy pewnej bliskości z naturą, prostotą i pogodą życia wśród życiowych przeciwności.

Według takich jak na przykład Adam Ważyk, Jan Kasprowicz był przy tym, jak stwierdził, „jedyną naturą religijną wśród ówczesnych poetów”, a to w związku z faktem, że każde doświadczenie egzystencjalne swojej co najmniej burzliwej biografii potrafił odnieść do refleksji i wnioskowania głęboko zakorzenionych w Piśmie Świętym oraz tradycji szeroko pojmowanego chrześcijaństwa.

Ostatnie dwudziestolecie życia coraz silniej związał się z Tatrami. Tam też zmarł 1 sierpnia 1926.

Ciekawostki o Janie Kasprowiczu

Zwraca uwagę u Kasprowicza ewolucja w postrzeganiu miłości – od niszczycielskiego erosa po caritas, która „pocałunkami darzy wrogą ziemię”.
Jan Kasprowicz kładł nacisk na kontakt z naturą, wspaniałą przyrodą, zwłaszcza swych rodzinnych Kujaw, ale później przede wszystkim Tatr.
Zaciekawia, że część wierszy Kasprowicza powstała pod wpływem fascynacji kulturą Grecji i Dalekiego Wschodu.
Jan Kasprowicz stawiał na piękno ukryte. Był na przykład żonaty z 19-letnią córką carskiego generała, która, jak wielu twierdziło, wcale nie była urodziwa, natomiast posiadała urok osoby żywotnej i wesołej.

Źródła

„Witajcie, kochane góry,
O, witaj droga ma rzeko!
I oto znów jestem z wami,
A byłem tak daleko!”

„Płonie kamienna Tatr korona,
A cisza siada między granie,
Rozleniwiała, rozmarzona.”
„Widziałem, jak się na rynkach
Gromadzą kupczykowie
Licytujący się wzajem,
Kto Ją najgłośniej wypowie.”

„Ale najbardziej ja lubię Ciekawość, co z oczu ci tryska.”