Jerzy Kukuczka przyszedł na świat w Katowicach, 24 marca 1948 roku. Zmarł w nepalskim Lhotse, 24 października 1989 roku. Był polskim taternikiem, alpinistą i himalaistą, tym, który jako drugi człowiek w historii zdobył Koronę Himalajów i Karakorum (14 szczytów wysokich na ponad 8 tysięcy metrów).
Biografia i życiorys Jerzego Kukuczki
Pochodził z rodziny żyjącej w beskidzkiej miejscowości Istebna. Sportem interesował się dość wcześnie, by później – w szkole średniej – uprawiać podnoszenie ciężarów (zaprzestał jednak z uwagi na wskazania lekarskie).
Rok 1965 oznacza w biografii Kukuczki początek jego członkostwa w katowickim Harcerskim Klubie Taternickim im. gen. Mariusza Zaruskiego (organizacja prowadziła działalność turystyczną na rzecz hufca, w co czynnie włączył się Kukuczka – organizując np. imprezy turystyczne z wykorzystaniem elementów wspinaczkowych). Wreszcie, w 1966 roku, Jerzy Kukuczka wstąpił do Koła Katowickiego w ramach Klubu Wysokogórskiego i mógł ukończyć tatrzański kurs wspinaczkowy. Zimą 1967/68 zdobył tymi ślady stopień przewodnika, a następnie został podharcmistrzem. W HKT pełnił Kukuczka funkcje przewodniczącego Komisji Rewizyjnej (w latach 1967–1969) jak również szefa komórki szkoleniowo-kwalifikacyjnej (na przestrzeni 1971–1975). Razem z nim proporczyk Harcerskiego Klubu Taternickiego mógł znaleźć się później na najwyższych szczytach Ziemi.
Spośród 14 ośmiotysięczników które Jerzy Kukuczka zdobył w latach 1979–1987, na 8 z nich udało mu się wejść nowymi drogami oraz podczas ekstremalnie ciężkich warunków, 7-krotnie w stylu alpejskim, na 4 podczas zimy (3 pierwsze były wejściami zimowymi), na 1 szczyt wszedł samotnie – przez co żaden inny zdobywca 14 ośmiotysięczników nie może dotąd pochwalić się takim bilansem. W ciągu niespełna dwóch lat (21 stycznia 1985 r. – 10 listopada 1986 r.) Jerzy Kukuczka zdobył sześć ośmiotysięczników, z czego aż trzy zimą i po raz pierwszy, natomiast na trzech kolejnych sam wytyczył nowe drogi (w tym bardzo trudne na K2 i Nanga Parbat). Wolno wprawdzie aklimatyzował się, ale za to słynął z ogromnej wytrzymałości zarówno psychicznej jak i fizycznej. Jego partnerami byli m.in. tacy jak Ryszard Pawłowski, Krzysztof Wielicki, Artur Hajzer czy Wojciech Kurtyka.
W roku 1988 Jerzy Kukuczka wraz z Reinholdem Messnerem został nagrodzony podczas igrzysk olimpijskich w Calgary Orderem Olimpijskim. Reinhold Messner odmówił wówczas przyjęcia medalu, uzasadniając swój gest twierdzeniem, iż uważa alpinizm nie rywalizację, lecz twórczość. Kukuczka przyjął medal, ponieważ widział we wspinaczce sportowe wartości, co wielokrotnie podkreślał.
21 stycznia 1985 jako Kukuczka jako pierwszy człowiek na ziemi (razem z Andrzejem Czokiem) wszedł na Dhaulagiri zimą (na wysokość 8167 m n.p.m.) – czyli na pierwszy z czterech ośmiotysięczników, które potrafił zdobyć zimą.
Zginął 24 października 1989 roku na wysokości 8300 metrów podczas wejścia na Lhotse, czego podjął się udając się nową drogą przez słynną, niezdobytą wówczas południową ścianę. Szczyt ten zaatakował wspólnie z Ryszardem Pawłowskim. Z nich dwóch Jerzy Kukuczka wspinał się jako pierwszy – odpadł tuż przed granią szczytową. Lina, nie wytrzymała obciążenia, więc pękła, a Kukuczka spadł w dwukilometrową przepaść. Ciała Kukuczki wprawdzie nigdy nie odnaleziono, ale oficjalna wersja brzmiała, że polskiego alpinistę pochowano w lodowej szczelinie, w okolicy miejsca upadku. Taki krok podjęto, gdyż by mogło dojść do wypłaty odszkodowania dla rodziny zmarłego wymagano jego ciała.
Jerzy Kukuczka był żonaty z Cecylią Ogrodzińską – miał dwóch synów: Macieja i Wojciecha. Wojciech, czyli młodszy z synów, zdobył Mount Everest.
Ciekawostki o Jerzym Kukuczce
Zginął podczas pokonywania zimowego wejścia południową ścianą na szczyt Lhotse – w skutek pęknięcia przeciążonej liny, na wysokości 8300 metrów. Ciała polskiego alpinisty nigdy nie odnaleziono. Symboliczną tablicę Jerzego Kukuczkę upamiętniającą umieszczono w Chukhung, czyli nieopodal południowej ściany podejścia na Lhotse, jak również na Symbolicznym Cmentarzu Ofiar Gór pod Osterwą w Tatrach.
Jako pierwszy Polak i jednocześnie drugi człowiek w historii, zdobył on Koronę Himalajów i Karakorum, tj. wszystkie z 14 ośmiotysięczników. Dokonał tego na przestrzeni lat 1979-1987.
W 1988 roku podczas igrzysk olimpijskich w Calgary (Kanada) został nagrodzony srebrnym Orderem Olimpijskim.
Jako pierwszy w historii potrafił zdobyć zimą takie szczyty jak Dhaulagiri, Kanczendzonga oraz Annapurna.
Cytaty Jerzego Kukuczki
W alpinizmie, jak w szachach jest miejsce na swego rodzaju twórczość i sportową rywalizację. Gdyby jej zabrakło, być może nigdy bym się nie wspinał.
Mnie nie wystarczy być tylko w górach nie wystarczy być na wyprawie. Uważam, że jeżeli się podchodzi pod górę, to z jakimś celem, a tym celem jest wejść na tę górę.
“Stawiam sobie pytanie, na które chyba nigdy nie znajdę odpowiedzi: dlaczego, kiedy jestem tam, to tęsknię za górami, a kiedy jestem tutaj, skazany na bezczynność, tęsknię za tym zwykłym życiem?”
“Tkwi we mnie coś takiego, co sprawia, że nie interesuje mnie gra o małe stawki. Dla mnie liczy się jedynie „naj”. Tylko to mnie bierze naprawdę.”
“W górach szukam samotności, kontaktu z naturą, tego sam na sam ze sobą, mimo że obok może iść partner. Góry to dla mnie rozmowa ze sobą. Pójdę dalej czy nie? Czy stać mnie jeszcze na to? To są przeżycia, dla których tu jestem.”
Źródła
https://pl.wikipedia.org/wiki/Jerzy_Kukuczkahttps://en.wikipedia.org/wiki/Jerzy_Kukuczka
https://www.filmweb.pl/person/Jerzy+Kukuczka-1709608/trivia
https://pl.wikiquote.org/wiki/Jerzy_Kukuczka
Jak oceniasz ten artykuł?
Kliknij na gwiazdki i oceń. Twoja opinia jest dla nas ważna.
Średnia głosów to / 5. Oddanych głosów:
Przykro nam, że tak oceniłeś ten artykuł.
Pomóż nam usprawnić ten artykuł. Doceniamy konstruktywną krytykę.
Dziękujemy za Twoją opinię.
Artykuły, które mogą Ci się spodobać:
