Joanna d’Arc (1412-1431) była francuską męczennicą, świętą oraz dowódcą wojskowym. Działając pod boskim przewodnictwem poprowadziła armię francuską do zwycięstwa nad Anglikami podczas Wojny Stuletniej.
Krótki życiorys Joanny d’Arc
Joanna d’Arc, czyli słynna Dziewica Orleańska urodziła się we francuskim Domrémy-la-Pucelle w roku 1412. Dorastała w głęboko wierzącej rodzinie. Miała wizje, objawili się jej św. Michał Archanioł, św. Katarzyna i św. Małgorzata, wzywając niezmiennie do ratowania Francji. Dostała od nich zadanie wyzwolenia Francji i doprowadzenia potomka tronu francuskiego do koronacji. W efekcie spotkała się z sukcesorem Karolem. Ten zaufał dziewczynie. Otrzymała grupę żołnierzy. Później udało się Joannie oswobodzić Orlean w 1429 r. Zdołała wreszcie namówić Karola do przedostania się do miejscowości Reims, gdzie został on koronowany. Joanna w następstwie wielkiej polityki została schwytana i sprzedana Anglikom. Anglicy wytoczyli jej proces, oskarżywszy o herezję. 30 maja 1431 r. Joanna d’Arc spłonęła na stosie w miejscowości Rouen, we Francji. Joannę d’Arc ogłoszono święta w roku 1920.
Rozszerzona biografia Joanny d’Arc
Joanna d’Arc, nazywana „Dziewicą Orleańską”, urodziła się w 1412 r., w Domrémy-la-Pucelle, we Francji. Jest narodową bohaterką Francji, która w wieku 18 lat poprowadziła armię francuską do zwycięstwa nad Anglikami. Schwytana rok później przez Anglików i ich francuskich współpracowników została spalona na stosie jako heretyk. Została kanonizowana jako święta rzymskokatolicka ponad 500 lat później, 16 maja 1920 r.
Dzieciństwo w kontekście spraw politycznych
W chwili narodzin Joanny d’Arc Francja była uwikłana w długą wojnę z Anglią, znaną jako Wojna Stuletnia; spór zaczął się od kwestii związanej z następstwem tronu Francji. Na początku XV wieku północna Francja była teatrem działań armii francuskiej oraz angielskiej.
Joanna d’Arc urodziła się w 1412 r. w Domremy we Francji. Była córką biednych dzierżawców, Jacquesa d’Arc i jego żony Isabelle, znanej również jako Romée. Joanna nauczyła się niezwykłej pobożności i umiejętności domowych od swej matki. Jako młoda dziewczyna nigdy nie zapuszczała się daleko od domu, zamiast tego opiekowała się zwierzętami i nabierała umiejętności jako krawcowa. Była przy tym niezwykle poważna i pobożna, do tego stopnia, iż w wieku swych 13 lat złożyła śluby czystości.
W 1415 r. król Anglii Henryk V korzystając ze sporu o tron Francji najechał północne rejony Francji. Po zadaniu druzgocącej klęski siłom francuskim Anglia w ramach sukcesji zdołała uzyskać poparcie francuskich Burgundów, którzy byli zaangażowani w proces sukcesyjny francuski. Traktat z Troyes z 1420 r. przyznał tron francuski Henrykowi V. Jednak w 1422 roku Henryk zmarł, pozostawiając swego syna jako króla obu państw. Tymczasem francuscy zwolennicy korony francuskiej zobaczyli w tym szanse do panowania na tronie z powrotem dziedzica francuskiego.
W tym czasie Joanna d’Arc zaczęła mieć mistyczne wizje zachęcające ją do prowadzenia pobożnego życia. Z biegiem czasu wizje te stały się bardziej żywe, wraz z obecnością w tychże wizjach św. Michała i św. Katarzyny określających ją jako zbawcę Francji. Treści zaczęły końcu dotyczyć także działań związanych z wydaleniem z Francji Anglików i ustanowienia na tronie prawowitego francuskiego władcy.
Spotkanie z Delfinem
W maju 1428 r. wizje Joanny nakazały jej udać się do Vaucouleurs i skontaktować się z Robertem de Baudricourtem, dowódcą garnizonu i zwolennikiem francuskiego sukcesora Karola. Początkowo Baudricourt odrzucił prośbę Joanny, ale w końcu, w związku z posłuchem jaki Joanna zaczęła w tym czasie mieć, Baudricourt dał jej konia oraz eskortę kilku żołnierzy. Joan obcięła włosy i ubrała się w męskie ubrania. Odbyła wówczas 11-dniową podróż przez terytorium wroga do Chinon, miejsca gdzie rezydował Karol, czyli człowiek uważany przez Francuzów za prawowitego sukcesora tronu.
Z początku Karol nie był pewien, co sądzić o tej chłopskiej dziewczynie, która poprosiła o audiencję i powiedziała, że może uratować Francję. Joanna jednak w świetle powszechnego defetyzmu przekonała Delfina. Oboje odbyli wtedy prywatną rozmowę, podczas której podobno Joanna ujawniła szczegóły uroczystej modlitwy, którą Karol zwrócił do Boga, aby ten ocalił Francję. Wciąż niepewny jednak Karol kazał zbadać Joannę przez uczonych teologów. Duchowni mówili, że nie znaleźli u Joanny nic złego, tylko pobożność, czystość i pokorę.
Bitwa pod Orleanem
W końcu Karol dał 17-letniej dziewczynie konia i pozwolił jej towarzyszyć armii na Orleanie, miejscu obleganym przez Anglików. W serii bitew między 4 maja a 7 maja 1429 r. wojska francuskie zdołały przejąć kontrolę nad angielskimi fortyfikacjami. Joanna została ranna, ale później wróciła na front, aby zachęcić żołnierzy do ostatecznego ataku. Do połowy czerwca Francuzi rozgromili Anglików.
Chociaż wyglądało na to, że Karol zaaprobował misję Joanny, to jednak nie pokładał pełnego zaufania w jej osąd ani radę. Po zwycięstwie pod Orleanem ona wciąż zachęcała go, aby pospieszył do Reims, aby zostać królem, ale on i jego doradcy byli bardziej ostrożni. Karol i jego świta w końcu jednak zdecydowali się wejść do Reims by delfin został koronowany na Karola VII 18 lipca 1429 r. Joanna była wtedy u jego boku, zajmując ważne widoczne miejsce podczas ceremonii.
Pojmanie i tortury
Wiosną 1430 r. Król Karol VII nakazał Joannie d’Arc udać się do Compiègne, aby tam stawić czoła atakowi Burgundów, czyli stronników Anglii. Podczas bitwy została zrzucona z konia a później pojmana przez Burgundów. Wzięta do niewoli była trzymana tam przez kilka miesięcy. Burgundowie słusznie uważali ją za cenny propagandowy środek we francuskich walkach o tron. Wreszcie Burgundowie wymienili Joanne na 10 000 franków, jakie wyłożyli Anglicy.
Została wkrótce przekazana urzędnikom kościelnym, którzy nalegali, aby została osądzona jako heretyk. Została oskarżona o 70 występków przeciwko wierze, w tym o czary, herezję i ubieranie się jak mężczyzna.
Jakkolwiek początkowo proces odbywał się publicznie, stał się jednak wkrótce tajny. Między 21 lutego a 24 marca 1431 r. d’Arc była przesłuchiwana przez sąd kilkanaście razy, zawsze zachowując swoją pokorę oraz niewinność. Wówczas, zamiast być przetrzymywaną w więzieniu kościelnym z mniszkami jako strażnikami, d’Arc była przetrzymywana w więzieniu wojskowym. Grożono jej gwałtem i torturami, choć nie ma dowodów na to, że naprawdę miało to miejsce. Trybunał ostatecznie sprowadził sprawę do nielegalnego faktu ubierania się przez Joanne w wojskowe ciuchy.
Śmierć
29 maja 1431 r. ogłoszono, że Joanna d’Arc jest winna herezji. Rankiem 30 maja została zabrana na rynek w Rouen i spalona na stosie, a to przed wielotysięcznym tłumem gapiów. Miała 19 lat. Jedna z legend mówi o tym, jak jej serce przetrwało spalenie ciała Joanny. Jej prochy zostały następnie zebrane i rozrzucone po Sekwanie.
Ciekawostki o Joannie d’Arc
- Podróżowała w męskim wojskowym stroju, nosząc krótkie włosy, co przyczyniło się do jej późniejszego oskarżenia o herezję i rozwiązłość obyczajów.
- W wieku 13 lat złożyła śluby czystości.
- Posiadała niezwykły zmysł taktyczny, który pozwolił wojskom francuskim zwyciężyć w bitwie o Orlean.
- Joanna d’Arc pokładając całkowitą i bezwzględną ufność w otrzymane wizje potrafiła przekonać króla – sukcesora Francji do swych racji, dzięki którym faktycznie został on koronowany.
- Joanna d’Arc została świętą kościoła katolickiego w roku 1920. Jest też patronką Francji.
- 24 lata po spaleniu Joanny na stosie papież Kalikst III dokonał skutecznej rewizji decyzji sądu kościelnego. Uniewinnił ją i uznał proces przeprowadzony w Rouen jako sprzeczny z prawem.
- Do dziś trwają spekulacje na temat faktu związanego z jej rzeczywistym wpływem na przebieg Wojny Stuletniej. Nieprawdopodobne jest, aby ta wiejska prosta nastolatka posiadała wiedzę i umiejętności, dzięki którym udało się Francuzom zwyciężać w kolejnych bitwach z Anglikami. A jednak zachowane źródła nie kłamią.
Cytaty Joanny d’Arc
„Nie obawiam się zbrojnych ludzi. Jeśli napotkamy bandytów, mój Pan mnie obroni; On otworzy mi drogę pośród nich, abym dotarła do następcy tronu. Po to się narodziłam. Od czterech, a może pięciu lat moi bracia z Raju i mój Pan mówią mi o tym.”
„Przyszłam udzielić pomocy królestwu i wam. Król Niebios życzy sobie za moim pośrednictwem, namaszczenia i ukoronowania króla w Reims i abyście zostali namiestnikiem w Luy, prawdziwej siedzibie króla Francji!”
„Wybaczam wam zło, jakie mi wyrządziliście. Kapłani, błagam, niech każdy z was ofiaruje za mnie mszę. Głosy pochodziły od Boga. Wszystko co uczyniłam, pochodziło z Bożego rozkazu. Moje objawienia pochodziły od Boga.”
Artykuły, które mogą Ci się spodobać:
Źródła
https://pl.wikipedia.org/wiki/Joanna_d%E2%80%99Archttps://wypracowania24.pl/historia/8036/joanna-d-arc-biografia?strona=2
https://biografia24.pl/joanna-darc/
https://www.britannica.com/biography/Saint-Joan-of-Arc
https://pl.wikiquote.org/wiki/Joanna_d%27Arc
https://www.biography.com/military-figure/joan-of-arc
Z wykształcenia socjolog. Swoje dziennikarskie doświadczenie zdobywał pracując w lokalnym czasopiśmie na Podkarpaciu i w regionalnej telewizji na Podbeskidziu.
Zapisz się do newslettera
Chciałbyś co jakiś czas otrzymywać powiadomienia o nowych, ciekawych biografiach?Zapisz się do newslettera: