Johann Wolfgang von Goethe przyszedł na świat we Frankfurcie nad Menem 28 sierpnia 1749 roku. Zmarł w Weimarze 22 marca 1832 roku. Był poetą, dramaturgiem i prozaikiem doby romantyzmu, jedną z najwybitniejszych person tej epoki.
Biografia i życiorys Johanna Wolfganga von Goethego
Goethe już jako dziecko interesował się literaturą oraz sztuką teatralną. Rok 1765 oznaczał dla niego wyjazd do Lipska, gdzie mógł podjąć studia prawnicze. W Lipsku jednak zamiast poświęcić się prawu zaangażował się w nauki rysunku oraz był słuchaczem wykładów z dziedziny poetyki, podejmował się też pisania pierwszych utworów lirycznych na cześć swojej ukochanej. Ojciec Goethego tymczasem, zaniepokojony niedostatecznymi wynikami syna w nauce prawa, nakazał mu aby powrócił do rodzinnego Frankfurtu. W 1770 r. Johann został w ten sposób zmuszony z kolei do wyjazdu do Strasburga, gdzie miał kontynuować studia prawnicze. Zdobył tam wreszcie licencje prawnika, w zdobytym zawodzie miał jednak przepracować zaledwie kilka miesięcy.
W latach 70. XVIII wieku Goethe dorabiał publikując na łamach czasopisma literackiego. W tym samym czasie miało miejsce ważne dla niego zdarzenie – otóż bliski przyjaciel Goethego popełnił samobójstwo, powodem była niespełniona miłość do zamężnej kobiety. Wkrótce okazało się to być bezpośrednim impulsem do stworzenia jego „Cierpień młodego Wertera” z roku 1774.
Goethe poznał później następcę tronu, Karola Augusta, z którym przez wiele lat pozostając z nim w zażyłej przyjaźni stał się w końcu jego doradcą. Osiadł wówczas na dworze w Weimarze, gdzie miał pozostać już do końca życia. W 1780 r. Goethe zdecydował się także zostać uczniem w loży wolnomularskiej, kilka lat później zostając członkiem zakonu tak zwanych iluminatów. Odbył wówczas podróż do Italii. Po powrocie nadszedł jego czas związku z Christianą Vulpius, która urodziła mu następnie pięcioro dzieci.
Od 1791 r. Goethe podjął pracę tworzenia teatru na życzenie Karola Augusta. Kierował przedsięwzięciem do 1817 r., biorąc również czynny udział w pracy wszystkich kulturalno-oświatowych instytucji w księstwie. Zaprzyjaźnił się wówczas z poetą F. Schillerem. Zmarł w Weimarze 22 marca 1832 roku, w stanie osamotnienia po śmierci żony i syna. Największe dzieła Goethego to nie tylko rzecz jasna „Cierpienia młodego Wertera” (1774), bo również „Król Olch” (1782), czy wreszcie „Faust” (1808).
Ciekawostki o Johannie Wolfgangu von Goethe
- „W Weimarze spotkali się na wąskiej ścieżce w parku Goethe i pewien krytyk literacki. Zobaczywszy Goethego, krytyk warknął:
– Nie ustępuję drogi durniom.
– A ja tak – odpowiedział Goethe i zszedł na bok.” - Ostatnimi słowami Goethego były dwa słowa, mianowicie: “więcej światła”.
- Zmarł na zapalenie płuc.
- Za wkład w kulturę otrzymał tytuł szlachecki.
- Swój pierwszy zbiór wierszy opublikował anonimowo.
- Był Goethe prekursorem romantyzmu.
- Miał możliwość odbywania popłatnych zajęć prawniczych, lecz wolał poświęcić się twórczości literackiej.
- Losy księcia Karola Augusta oraz Goethego były ściśle ze sobą związane. Obaj darzyli się autentyczną sympatią i podziwem.
- Dzięki aktywności kulturalnej Goethego, Weimar wszedł w swą epokę świetności.
Cytaty Johanna Wolfganga von Goethego
„Błądzi człowiek, póki dąży.”
„Czyn jest wszystkim, niczym sława.”
„Architektura weneckiego kościoła Świętego Marka dorównuje w swej głupocie wszystkiemu, czego uczono i dopuszczano się pewno w jego murach. Wszystkie te zabiegi o nadanie znaczenia kłamstwu wydają mi się żałosne, a popisy, które imponują dzieciom i ludziom żądnym wrażeń zmysłowych, zdają mi się – także wówczas, gdy zastanawiam się nad nimi jako twórca, poeta – niesmaczne i mało ważne.”
„Człowiek bez wiary jest tylko półczłowiekiem.”
„Nauka Chrystusa nigdzie nie była bardziej tłumiona niż w chrześcijańskim Kościele.”
Źródła
- https://pl.wikipedia.org/wiki/Johann_Wolfgang_von_Goethe
- https://wypracowania24.pl/jezyk-polski/4810/johann-wolfgang-goethe-biografia
- http://lekcjapolskiego.pl/opracowania-lektur/cierpienia-mlodego-wertera/johann-wolfgang-goethe,autor22/
- https://www.cytaty.info/autor/johannwolfganggoethe.htm