Kamila Skolimowska (1982-2009) była utalentowaną polską lekkoatletką uprawiającą rzut młotem. Zdobyła złoto Igrzysk Olimpijskich w Sydney w 2000 roku.
Spis treści |Kliknij na rozdział, aby zostać przeniesionym|
Kamila Skolimowska – życiorys
Rodzina, dzieciństwo
Kamila Skolimowska przyszła na świat 4 listopada 1982 roku w Warszawie, jako córka Teresy i Roberta Skolimowskich. Dorastała w domu o wielkich tradycjach sportowych. Jej ojciec jest byłym sztangistą i olimpijczykiem z 1980 roku, także dalsza rodzina czynnie uprawiała wiele dyscyplin sportowych.
Kamila wykazywała się dużą sprawnością od najmłodszych lat. Rodzice zachęcali ją i jej starszego brata Roberta do interesowania się sportem, bowiem widzieli wiele pozytywnych wartości, jakie jest on w stanie przekazać człowiekowi.
W wieku 9 lat Kamila rozpoczęła trenowanie ciężarów, co po dwóch latach treningów przyniosło efekt w postaci brązowego medalu Mistrzostw Polski Seniorek. Restrykcyjne przepisy sprawiły, że przygoda Kamili z tym sportem dobiegła końca.
Sportowe poszukiwania
Jej rodzice zaczęli więc poszukiwać inną dyscyplinę sportu dla swojej córki. Kamila chcąc nawiązać do sukcesów swojej cioci Barbary Wojciechowskiej, olimpijki z Montrealu, zapisała się do klasy sportowej o profilu wioślarskim. Wówczas trenowała jeszcze podnoszenie ciężarów, z którego ciężko było jej zrezygnować. Chociaż w wioślarstwie zaczęła odnosić pierwsze szkolne sukcesy to jednak nie sprawiało jej to radości i zrezygnowała. Następnie przez kilka miesięcy grała w siatkówkę w klubie Skra Warszawa, jednak to też nie było dla niej.
Rzut młotem
W wieku 13 lat udała się wspólnie z bratem na stadion Legii, gdzie spróbowała sił w nowej konkurencji lekkoatletycznej, jaką wtedy był rzut młotem. Podczas pierwszego treningu rzuciła 27 metrów, a kolejne dni tylko utwierdzały trenera w przekonaniu, że Kamila ma naprawdę wielki talent. Rozpoczęła ciężkie treningi i już po dwóch miesiącach została jedną z czołowych polskich młociarek.
Przełomowym momentem w jej życiu, były Mistrzostwa Polski w 1996 roku. Niespełna 14-letnia Kamila rzuciła 47,66 m i zdobyła złoty medal zawodów seniorskich oraz ustanowiła nowy rekord kraju. Odnalazła w końcu dyscyplinę, która sprawiała jej radość i kolejne cztery lata poświęciła na treningi, wyjazdy, zgrupowania oraz starty w konkursach (głównie juniorskich).
Igrzyska Olimpijskie – Sydney 2000
Mając niespełna 18 lat pojechała na swoje pierwsze Igrzyska Olimpijskie. 29 września 2000 roku rzuciła w trzeciej próbie konkursu finałowego 71,16 m, co dało jej prowadzenie w konkursie, nowy rekord Polski oraz rekord świata juniorek. Ten znakomity rzut zagwarantował jej ostatecznie olimpijskie złoto. Została pierwszą mistrzynią olimpijską w historii tej konkurencji oraz najmłodszą w historii polskiego sportu. Po powrocie do Polski Prezydent RP odznaczył ją Złotym Krzyżem Zasługi.
Sukces ten spowodował ogromną popularność Kamili w kraju, jednak jak wspominali najbliżsi, sława nigdy nie uderzyła jej do głowy.
Lata 2001 – 2008
W następnych latach sukcesy przeplatały się z porażkami.
W Mistrzostwach Świata w Edmonton w 2001 roku zajęła 4. miejsce. Rok później na Mistrzostwach Europy w Monachium rzuciła 72,46 i zdobyła srebrny medal. W 2003 roku została triumfatorką Młodzieżowych Mistrzostw Europy w Bydgoszczy. W kolejnym roku na Igrzyskach Olimpijskich w Atenach zajęła 5. miejsce.
W 2006 roku zdobyła brązowy medal podczas Mistrzostw Europy w Goeteborgu. Rok później na Mistrzostwach Świata w Osace zajęła 4. miejsce. W 2008 roku na Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie nie dostała się do finału, gdyż spaliła wszystkie próby.
Kamila Skolimowska w trakcie całej swojej kariery sięgnęła dwunastokrotnie po Mistrzostwo Polski (ostatni tytuł wywalczyła w 2008 roku w Szczecinie). Rekord Polski biła 17-krotnie. Swój życiowy rekord ustanowiła 11 maja 2007 roku podczas mityngu w katarskim Doha. Wyniósł on 76,83.
Kamila prywatnie
Wolne chwile uwielbiała spędzać z rodziną i przyjaciółmi. Była osobą pogodną i pomocną, duszą towarzystwa, która gromadziła wokół siebie zawsze wielu ludzi. Przyjaciele mówili o niej, że żyła dla innych.
Jej pasją były podróże, ale i tak najlepiej czuła się w domu. Lubiła samochody i szybką jazdę, zrobiła nawet kurs jazdy w ciężkich warunkach. Interesowała się także nurkowaniem i ukończyła kurs instruktora nurkowania. Kierowała się w życiu pięknym mottem: „Uwierz, że to, co trudne, kiedyś prostsze będzie!”
Śmierć
Kamila Skolimowska zmarła niespodziewanie 18 lutego 2009 roku, podczas zgrupowania polskich lekkoatletów w Vila Real de Santo António w Portugalii. Przyczyną śmierci był zator tętnicy płucnej, który został spowodowany nierozpoznaną zakrzepicą. Kamila nieco wcześniej uskarżała się na bolącą łydkę. Lekarz nie rozpoznał tego zagrożenia i zaordynował masaż, który następnie uruchomił zakrzep i doprowadził do zatoru.
Pogrzeb odbył się 26 lutego 2009 roku, a jej prochy spoczęły w grobie przy Alei Zasłużonych Cmentarza Wojskowego na warszawskich Powązkach (kwatera C29-tuje-6). Na tablicy nagrobnej znajduje się napis: „Odchodzimy wtedy, kiedy lepsi już nie możemy być”. Odznaczono ją pośmiertnie Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Kamila Skolimowska – ciekawostki
Studiowała na Wyższej Szkole Społeczno-Ekonomicznej. Jej praca licencjacka nosiła tytuł: „Łączność elektroniczna między BRE Bankiem a jego klientami”. Studia kontynuowała na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego i w 2005 roku obroniła pracę magisterską, która zatytułowana była: „Metody oceny zdolności kredytowej i jej zabezpieczeń“. Planowała także studia doktoranckie. Edukacja była dla niej bardzo ważna. Kamila chciała się cały czas rozwijać oraz poszerzać swoją wiedzę.
W lutym 2004 roku przeniosła się z klubu Warszawianka do Gwardii Warszawa. Był to klub policyjny, dlatego Kamila mogła się starać o etat w policji. Odbyła szkolenia, aby następnie pracować w oddziale prewencji w Iwicznej pod Piasecznem, w randze sierżanta. Pracę tą traktowała jako formę zabezpieczenia na życie po ukończeniu kariery sportowej. W marcu 2008 roku przeniesiono ją do Tomic, gdzie pracowała w Wydziale Doskonalenia Zawodowego.
W grudniu 2010 roku przez rodzinę i przyjaciół Kamili została założona Fundacja, która promuje sport oraz pomaga młodym, kontuzjowanym sportowcom. Fundacja organizuje także popularne imprezy, m.in. Memoriał Kamili Skolimowskiej.
Źródła
Zdjęcie: wikimedia.org | Autor: Patryk Korzeniecki | Licencja: CC BY-SA 3.0
https://fundacjakamili.pl/kamila/https://pl.wikipedia.org/wiki/Kamila_Skolimowska
https://zyciorysy.pl/biografia/kamila-skolimowska/
Redaktor, administrator i osoba odpowiedzialna za pozycjonowanie portalu. Jest właścicielem firmy SEO GetLink.
Niezwykły życiorys:
|Kliknij na zdjęcie, by przejść do artykułu|
Bernard Nathanson (1926-2011) był amerykańskim lekarzem, profesorem nauk medycznych, który miał wielki udział w kulturowym przewrocie proaborcyjnym w USA w latach 60. i 70. Ponadto jako dyrektor największej kliniki aborcyjnej na świecie odpowiadał za 75 tysięcy aborcji. Kiedy jednak pojawiły się ultrasonografy i zobaczył na ekranie żywe dziecko, zaczął rezygnować z dokonywania aborcji, a po tym jak jego kolega nagrał na kasetę wideo „zabieg” aborcji, przeżył wielki szok. Zaczął rozumieć, że w brutalny sposób zabijał niewinne istoty. Świadomość życia od poczęcia i dokonanych zbrodni wywołała w nim wielkie poczucie winy, z którym długo nie mógł sobie poradzić. Stał się obrońcą życia i przyjął wiarę katolicką. Resztę życia poświęcił obronie nienarodzonych dzieci. Podróżował po świecie, świadcząc o świętości życia, uświadamiając ludziom kłamstwa grup proaborcyjnych (w końcu sam był współzałożycielem jednej z nich) i świadcząc o miłosierdziu okazanym mu przez Boga.
Polub nas:
Zobacz:
