Karol Szymanowski, przyszedł na świat w ukraińskiej wsi Tymoszówka, 3 października 1882 roku. Zmarł w Lozannie 29 marca 1937 roku. Był polskim kompozytorem, pianistą, pedagogiem i pisarzem. Obok Grzegorza Fitelberga, Apolinarego Szeluto i Ludmira Różyckiego był przedstawicielem kompozytorów doby Młodej Polski.
Biografia i życiorys Karola Szymanowskiego
Jego rodzina mieszkała na terenach Ukrainy naddnieprzańskiej. Była niezwykle muzykalna – niemal wszyscy jej członkowie zajmowali się muzyką i śpiewem. Młodego Szymanowskiego ojciec wysyłał na lekcje muzyki. Uczył się w domu. Poznawał twórczość romantycznych muzyków. W 1900 roku zakończył gimnazjum.
Przebywał w Berlinie gdzie spotkał Ryszarda Straussa, mistrza, którego twórczość wpłynęła na Szymanowskiego. Pierwsza faza jego twórczości była nacechowana romantyzmem oraz impresjonizmem, ale i liryzmem, do tego obecnością motywów folklorystycznych, którymi zapałał na skutek pobytów w Zakopanem. Szymanowskiego obwołano prędko najwybitniejszym romantycznym kompozytorem, obok Fryderyka Chopina.
W nowej Polsce Szymanowski został rektorem Warszawskiego Konserwatorium Muzycznego. Cieszyć się powszechnym uznaniem bowiem kompozycje przynosiły mu rozgłos. W 1921 pojechał do USA.
W rok 1930 Szymanowski zapadł na zdrowiu. Powodem była gruźlica. Osiadł w Zakopanem, okazjonalnie bywając w sanatoriach. Nie zrezygnował jednak z kierowania warszawską Akademią Muzyczną, czyniąc to na odległość.
Gruźlica przerodziła się w zapalenie krtani, a to z kolei stopniowo pozbawiało go sił, aż w końcu wyczerpany zmarł w Lozannie 29 marca 1937 roku, w klinice Du Signal. Pochowano go natomiast w kraju, w Krypcie Zasłużonych, na Skałce, w Krakowie.
Ciekawostki o Karolu Szymanowskim
- Był autorem powieści „Ebos”, dedykowanej kochankowi muzyka, Borisowi Kochno – rosyjskiemu tancerzowi. Został za tę twórczość odznaczony pośmiertnie Złotym Wawrzynem Polskiej Akademii Literatury.
- Jego kuzynem był Jarosław Iwaszkiewicz, który dokonał streszczenia powieści Szymanowskiego, ponieważ oryginał utworu spłonął w pożarze mieszkania Iwaszkiewicza, gdzie uprzednio trafił.
- Szymanowski pozostawił po sobie zawrotną ilość 79 utworów: wielką kopalnie oper, symfonii, kompozycji fortepianowych – sonat, preludiów, etiud, wariacji, mazurków oraz utworów na głos, chór i orkiestrę.
- Obok Fryderyka Chopina jest uznawany za jednego z najwybitniejszych polskich kompozytorów.
- Uczył się w domu ze względu na kalectwo – niedomagał na jedną z nóg, co utrudniało mu poruszanie się.
Cytaty Karola Szymanowskiego
„Dla mnie – jako muzyka – dzieła poetyckie dzielą się na dwie zasadnicze kategorie. Są dzieła, które dopiero w atmosferze muzyki nabierają prawdziwego życia i wyrazu. I inne, tak po brzegi wypełnione swoistą muzyką słowa i myśli, iż wszelkie wysiłki kompozytora, by uzupełnić to, co w istocie swej żyje organicznie niemal samowystarczalnym życiem, staje się beznadzieją, syzyfową pracą.”
„Na każdym polu pracy społecznej idee reformatorskie wywołują z matematyczną niemal dokładnością zorganizowany opór stęchłej rutyny i tradycjonalnego szablonu.”
„Fatalnie jest już w tak młodym wieku skomponować swoją IX Symfonię.”
„Charakter narodowy kompozytora nie polega na cytatach folkloru, czego najwspanialszym przykładem jest twórczość Chopina.”
Artykuły, które mogą Ci się spodobać:
Źródła
- https://pl.wikipedia.org/wiki/Karol_Szymanowski
- https://pl.wikiquote.org/wiki/Karol_Szymanowski
- https://wypracowania24.pl/historia/4573/karol-szymanowski-biografia-zyciorys
Zapisz się do newslettera
Chciałbyś co jakiś czas otrzymywać powiadomienia o nowych, ciekawych biografiach?Zapisz się do newslettera: