Katarzyna Aleksandryjska

Katarzyna Aleksandryjska, przyszła na świat ok. 282 roku. Zmarła ok 300 roku. Była męczennicą chrześcijańską, jest jedną z Czternastu Świętych Wspomożycieli – świętą Kościoła katolickiego oraz prawosławnego.

Spis treści

Biografia i życiorys Katarzyny Aleksandryjskiej

W przypadku Katarzyny Aleksandryjskiej musimy opierać się na przekazie legendarnym. Otóż według jednej z legend, Katarzyna Aleksandryjska urodziła się w Aleksandrii, czyli w Egipcie, będąc tam córką wspaniałego króla Kustosa. Prawdopodobnie jednak podstawą życiorysu Katarzyny była biografia Hypatii z Aleksandrii – bogatej i wykształconej chrześcijanki z Aleksandrii, która podejmując wpierw śluby czystości, została później poddana cierpieniu, a w efekcie śmierci męczeńskiej w wieku jej lat osiemnastu. Miało to związek z jej otwartą krytyką prześladowań chrześcijan, które organizował w swym czasie cesarz Maksencjusz lub Maksymin, którego to żonę Katarzyna uczyniła konwertytką na chrześcijaństwo.

Nie obeszło się jednak bez stosownego postępowania w sprawie Katarzyny – obradowało bowiem w tej kwestii aż pięćdziesięciu mędrców, lecz ona, wedle podań okazała się być bieglejszą od uczonych, do tego stopnia, iż część z nich nawróciła. Cesarz tymczasem skazał ją będąc w wielkim gniewie na karę łamania kołem, lecz anioł zniszczył urządzenie do tortur, zmuszając do zmiany wyroku na ścięcie.

Do istotnych zatem w sprawie biografii Katarzyny Aleksandryjskiej należy jej kult, odbywający się zarówno w Kościele katolickim, jak i prawosławnym. Dowodem na doniosłość tego kultu są niezwykle liczne budynki sakralne, których tylko w Polsce jest 170. Natomiast istnieje także zgromadzenie zakonne katarzynek, które powstało w Braniewie w 1571. Nie inaczej jest w przypadku już samej geografii, bowiem jest aż kilkadziesiąt miejscowości wywodzących swą nazwę od jej imienia.

Ciekawostki o Katarzynie Aleksandryjskiej

Modlitwa Katarzyny sprawiła, że podczas miażdżenia jej kołem zstąpił na Ziemie anioł i spowodował, że narzędzie tortur rozpadło się w rękach kata. Na widok jej bohaterstwa nawrócić się miało kilkuset żołnierzy i oprawców.
Po pojmaniu była karnie przymuszana by złożyć ofiarę bogom. Odmówiła jednak, bowiem wyznawała wiarę w Boga Jedynego. Wówczas cesarz zarządził dysputę między Katarzyną a pięćdziesięcioma znakomitymi filozofami i retorami. Katarzyna pokonała w mowie swych adwersarzy, niejako udowadniając prawdziwość chrześcijaństwa, doprowadzając wielu z nich do wiary w Chrystusa. Miała wtedy Katarzyna zaledwie 18 lat.
Słynęła z urody. O jej rękę daremnie jednak ubiegali się najznakomitsi dostojnicy miasta, bo – jak wiele kobiet wyznania chrześcijańskiego wówczas – złożyła Katarzyna ślub dozgonnej czystości.
Zachowały się zaledwie dwa opisy męki i śmierci św. Katarzyny Aleksandryjskiej, a i tak pochodzą one dopiero z VI wieku będąc pełnymi legend.