Kinga Baranowska

Kinga Baranowska (ur. 1975) jest najbardziej utytułowaną polską himalaistką, zdobywczynią dziewięciu ośmiotysięczników.

Kinga Baranowska – życiorys

Kinga Baranowska urodziła się 17 listopada 1975 roku w Wejherowie.

Pochodzi z Łebna, dużej wsi na Kaszubach. We wsi rodzinnej ukończyła szkołę podstawową, następnie szkołę średnią w Wejherowie, a w końcu studia geograficzne na Uniwersytecie Gdańskim. Z wykształcenia jest geografem i ekonomistką.

Od dziecka uprawia sport, a jej wielka przygoda z górami rozpoczęła się na pierwszym roku studiów. Wówczas zajęcia z geologii miała w Tatrach. „Miałam poczucie, że ja tutaj fruwam, że stoję metr nad ziemią i jest mi niesamowicie dobrze” – mówiła w programie Magdy Mołek „W roli głównej”. Wraz z kolejnymi doświadczeniami górskimi i kolejnymi kursami rodziło się w niej marzenie, aby stanąć na ośmiotysięczniku. Najpierw zrobiła kurs przewodnika studenckiego po Tatrach, następnie zapisała się do Klubu Wysokogórskiego i odbywała kolejne kursy wspinaczkowe.

Wspinanie poza granicami Polski zaczęła od Alp. W 2002 roku wspinała się na Mount Kenia (Batian 5199 m) oraz stanęła na wierzchołku Chan Tengri (6995 m) w górach Tien Shan.

W 2003 roku zdobyła swój pierwszy ośmiotysięcznik – Czo Oju (8201 m). Tą wyprawę przypłaciła odmrożeniami dłoni i stóp, co później przez wiele lat odczuwała, a nawet przez kilka miesięcy chodziła o kulach.

W 2006 roku jako druga Polka zdobyła szczyt Broad Peak (8048 m). Do tej pory zdobyła dziewięć ośmiotysięczników, w tym w 2007 roku okrytą złą sławą „Górę Zabójcę” – Nanga Parbat (8125 m). Na trzech z tych szczytów stanęła jako pierwsza Polka w historii: w 2008 roku zdobywając Dhaulagiri (8167 m) i Manaslu (8156 m), a rok później wyjątkowo niebezpieczną Kanczendzongę (8598 m).

W 2010 roku jako druga Polka w historii zdobyła Annapurnę (8091 m). W roku 2012 jako trzecia Polka i pierwsza bez używania tlenu z butli zdobyła Lhotse (8516). Ostatnim jej ośmiotysięcznikiem, jaki dotąd zdobyła jest Gaszerbrum II (8025 m), zdobyty w 2015 roku.

Jej dokonania stawiają ją w czołówce kobiecej wspinaczki wysokogórskiej. Kinga Baranowska realizuje stworzony przez siebie program „Kobieca Korona Himalajów”, który zakłada zdobycie wszystkich czternastu ośmiotysięczników, bez używania dodatkowego tlenu z butli. Sztuka ta dotąd nie udała się żadnej Polce.

Poza wyprawami Kinga Baranowska zamienia puchowy kombinezon na sukienki i szpilki, i prowadzi warsztaty motywacyjne.

Kinga góry na ma wyciągnięcie ręki, gdyż mieszka w Zakopanym, a z jej okna rozciąga się widok na Tatry. Obecnie nie przygotowuje się do żadnych wypraw, gdyż jej czas pochłania studiowanie psychoterapii.

Kinga Baranowska – ciekawostki

Zdobycie szczytu Kanczendzongi (8598 m) zadedykowała Wandzie Rutkiewicz, która zaginęła na tym ośmiotysięczniku. O tej górze mówi się, że nie lubi kobiet, ponieważ najwięcej kobiet tam zaginęło, wycofało się, zginęło. Kinga Baranowska zdobyła ten trudny szczyt jako pierwsza Polka oraz czwarta kobieta w historii.

Kinga Baranowska wspina się w stylu alpejskim, tzn. wchodzi na szczyty bez używania tlenu z butli. „Wejście z tlenem to jest mniej więcej tak, jak by się było półtora kilometra niżej, bo to jest taka pomoc dla organizmu.” – mówiła w programie Magdy Mołek „W roli głównej”.

Dwukrotnie próbowała zdobyć najtrudniejszy ośmiotysięcznik świata K2 (2010 i 2011), jednak w tych sezonach zdobycie tego szczytu od strony pakistańskiej nie udało się nikomu. Jedna z tych wypraw okazała się najtrudniejszą w jej życiu, gdyż podczas niej zginął jej przyjaciel.

W bazie podczas wyjścia na Broad Peak (8048 m) poszli w odwiedziny do Rosjan i zostali poczęstowani wysokoprocentowym trunkiem. Następnego dnia okazało się, że tylko te osoby, które były u Rosjan nie zachorowały po kolacji na salmonellę.

W 2017 roku została laureatką XVII edycji plebiscytu na najlepiej mówiących Polaków, otrzymując tym samym tytuł ,,Mistrza Mowy Polskiej”.

Kinga Baranowska – cytaty

„Motywacją może być to, że się stoi na szczycie świata, bo to jest niesamowity widok, to jest niesamowite miejsce. To jest miejsce w którym może stanąć zaledwie kilka osób na świecie, to jest takie miejsce, które powoduje jakieś odkrywanie, jakąś niesamowitość.”

„Cała droga jest naprawdę ważna. Miałam takie sytuacje, że w ogóle nie weszłam na szczyt, a miałam poczucie, że tutaj się najwięcej wydarzyło. Z zewnątrz nic spektakularnego się nie zadziało, ale ja miałam poczucie ogromnej drogi wewnętrznej, którą przeszłam.”

„Niskie ośmiotysięczniki, te które mają w granicach ośmiu tysięcy metrów to jest zupełnie inna bajka, niż pięć wysokich ośmiotysięczników, które mają powyżej 8500 m. Każde 100 metrów które jest powyżej 8000, to jest jak 1000 poniżej.”

„Na ośmiu tysiącach jest około 300 hektopaskali. (..) Na szczycie mróz dochodzi do -40 stopni.”

„Najwięcej wycofań jest nie wtedy kiedy jest akcja górska i coś się dzieje trudnego, tylko wtedy kiedy trzeba czekać.”

„Moim szczęściem jest wewnętrzny spokój, wdzięczność za małe rzeczy i cieszenie się różnymi chwilami.”

Źródła

Grafika: wikipedia.org | Autor: Marek Kowalski | Licencja: CC BY-SA 4.0

https://player.pl/playerplus/programy-online/w-roli-glownej-odcinki,41/odcinek-3,S21E03,98349
https://pl.wikipedia.org/wiki/Kinga_Baranowska
https://sport.onet.pl/alpinizm/himalaizm-rozmowa-z-kinga-baranowska/8f8q6d8
http://etraveler.pl/kinga-baranowska-piekna-himalaistka,artykul.html?material_id=4f72d17dfbaedd7329000000

Tagi: