Zyciorysy.info - logo
  • Życiorysy i biografie
    • Aktorzy
    • Duchowni
    • Działacze proklimatyczni
    • Działacze religijni
    • Działacze społeczni
    • Dziennikarze
    • Filozofowie
    • Kompozytorzy
    • Malarze
    • Modelki
    • Naukowcy
    • Papieże
    • Pierwsze damy
    • Piłkarze
    • Piosenkarze
    • Pisarze
    • Podróżnicy i odkrywcy
    • Politycy
    • Postacie biblijne
    • Prezenterzy telewizyjni
    • Projektanci mody
    • Przedsiębiorcy
    • Przywódcy
    • Reżyserzy
    • Rodzina królewska
    • Różne
    • Satyrycy
    • Sportowcy
    • Święci
    • Władcy Polski
    • Wojskowi
    • Wynalazcy
    • Zbrodniarze
    • Zespoły
  • Znaczenie imion
    • Imiona męskie
    • Imiona żeńskie
  • Lista artykułów
  • Kontakt

Zyciorysy.info » Życiorysy i biografie » Aktorzy » Krystyna Feldman

Krystyna Feldman

Aktorzy
Autor: Anna | 10 lutego, 2021 | Brak komentarzy
Krystyna Feldman

Krystyna Feldman (1916-2007) była znaną i lubianą polską aktorką. Popularność przyniosły jej między innymi: role tytułowego malarza w filmie „Nikifor” oraz babki Kiepskiej w serialu „Świat według Kiepskich”.


Spis treści |Kliknij na rozdział, aby zostać przeniesionym|

  • Krystyna Feldman – dzieciństwo i młodość
  • Krystyna Feldman w obliczu wojny
  • Krystyna Feldman – kariera filmowa
  • Krystyna Feldman – pierwszoplanowa rola w filmie „Mój Nikifor”
  • Krystyna Feldman – ostatnie lata życia
  • Źródła

Krystyna Feldman – dzieciństwo i młodość

Krystyna Feldman urodziła się we Lwowie 1 marca 1916 roku, w polsko-żydowskiej rodzinie. Jej ojciec – Ferdynand Feldman był aktorem specjalizującym się w rolach szekspirowskich. Dzięki swoim kreacjom i wystąpieniom nazywany był również gwiazdą początku XX wieku. Z kolei matka aktorki – Katarzyna Feldman – była znaną śpiewaczką operową i aktorką teatralną.

Swoją karierę aktorki Krystyna zaczęła bardzo szybko, bo już w piątym roku życia. Wtedy po raz pierwszy miała do czynienia z teatrem. Od tego czasu chętnie i często występowała na deskach teatrów, głównie w małych rolach. Jednak dość przyjemne i sielankowe dzieciństwo zostało przerwane przez tragiczne wydarzenie. W 1919 roku zmarł jej ojciec. Od tego zdarzenia matka Krystyny zapisała ją do prywatnego studia aktorskiego we Lwowie. Tam też poznawała i przyswajała tajniki gry aktorskiej pod okiem Janusza Strachockiego.

Kobieta ukończyła gimnazjum im. Królowej Jadwigi we Lwowie w 1934 roku i eksternistycznie przystąpiła do matury. Wszystko po to, aby zdążyć i móc przystąpić do egzaminów do szkoły teatralnej. Po kolejnym sukcesie, już trzy lata później zakończyła edukację w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej w Warszawie. Niedługo po odebraniu dyplomu zadebiutowała na deskach Teatru Miejskiego w rodzinnym mieście.

Krystyna Feldman w obliczu wojny

Jednak jej kariera aktorki w obliczu wojny nie trwała zbyt długo. Krótko przed wybuchem II wojny światowej związała się z teatrem w Łucku. Jednak konflikt zbrojny zmusił ją do powrotu do rodzinnego miasta – Lwowa. Zdecydowała się wtedy na rozpoczęcie działalności wojenno-społecznej. W 1942 roku podjęła decyzję o wstąpieniu w szeregi Armii Krajowej i zaczęła pełnić rolę łączniczki.

W momencie wkroczenia wojsk radzieckich do Lwowa, w 1944 roku, powróciła i zagrała po dłuższej przerwie na deskach lwowskiego teatru. Można ją było wtedy podziwiać w męskiej roli Staszka w „Weselu” Stanisława Wyspiańskiego wyreżyserowanym przez Aleksandra Bardiniego.

Koniec II wojny światowej przyniósł powrót na deski teatrów w różnych miastach. Każde wystąpienie przynosiło jej coraz większe grono fanów. Feldman można było podziwiać w:

  • Katowicach,
  • Łodzi,
  • Szczecinie,
  • Krakowie,
  • Poznaniu.

W łódzkim teatrze pełniła nie tylko rolę aktorki, ale także pomocnika reżysera i reżysera w Teatrze Nowym. W Krakowie można było oglądać jej występy w Teatrze Ludowym w Nowej Hucie, a w Poznaniu – w Teatrze Polskim i Teatrze Nowym. Przez te lata była także częstym gościem Teatru Telewizji.

Krótko po zakończeniu wojny poznała także miłość swojego życia. Stanisława Brylińskiego spotkała w Teatrze Miejskim w Jeleniej Górze. Choć reżyser był starszy o prawie 30 lat, parze to nie przeszkadzało. Mimo sprzeciwu i niezadowolenia matki aktorki, zamieszkali ze sobą i zaczęli wspólne życie. Wielka miłość nie trwała jednak długo. Już sześć lat później od ich pierwszego spotkania mężczyzna ciężko zachorował i zmarł. Szybkie odejście męża mocno wpłynęło na aktorkę. Do końca swojego życia pozostała sama i nie zdecydowała się na kolejny związek.

Jej aktywność zarówno podczas wojny, jak i po niej spowodowała, że stała się obiektem zainteresowania Służby Bezpieczeństwa. SB zaczęło przyglądać się Feldman zaraz po tym, jak podpisała się pod listem w sprawie obrony niezależności Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Mimo wielu trudności, między innymi: częstych wizyt rewizyjnych w mieszkaniu, kontroli korespondencji oraz trudności w rozwoju kariery, Krystyna Feldman pozostała niezłomna. Służba Bezpieczeństwa chciała także pozbawić aktorkę jej posady w teatrze. SB starało się, za pośrednictwem dyrekcji teatru, zwolnić lub zmusić do przejścia na emeryturę kobietę. Odwaga i niezłomność Krystyny Feldman sprawiły, że pomimo silnych nacisków, nie ugięła się pod aparatem władzy.

Krystyna Feldman – kariera filmowa

Krystyna Feldman znana jest zarówno z desek teatrów, jak i dużego ekranu. Pierwszą rolę w filmie otrzymała w 1953 roku od Jerzego Kawalerowicza. Postać granej przez nią dewotki w filmie „Celuloza” na długi czas ukształtowała rys jej kariery. W kolejnych produkcjach – między innymi w:

  • „Kaloszach szczęścia” (1958),
  • „Awanturze o Basię” (1959),
  • „Głosie z tamtego świata” (1962),
  • „Piekle i niebie” (1966),

powtarzała znany z pierwszej roli schemat postaci.

Swoje umiejętności aktorskie sprawnie i z sukcesem przekładała na odgrywane role. Łączyła w postaciach słabość z siłą i charyzmą, a powagę ze spokojem. Tym samym jej kreacje były wyraziste i groteskowe. Dzięki tym umiejętnościom z sukcesem wcielała się w różnorakie role. Można ją było podziwiać między innymi jako:

  • hrabinę („Godzina pąsowej róży”),
  • żebraczkę („Mansarda”),
  • pijaczkę („Nad rzeką, której nie ma”)
  • czy oszustkę (serial „Kapitan Sowa na tropie”).

Te wcielenia sprawiły, że stała się najbardziej wyrazistą i chętnie oglądaną aktorką drugiego i trzeciego planu.

Duży zwrot w jej karierze przyniosła także rola babki Rozalii w serialu telewizyjnym „Świat według Kiepskich”. Od 1999 do 2004 oku wystąpiła u boku Andrzeja Grabowskiego aż 66 razy. Ta rola sprawiła, że znacznie powiększyło się grono jej fanów.

Krystyna Feldman – pierwszoplanowa rola w filmie „Mój Nikifor”

Choć od początku swojej kariery była aktorką niezwykłą, swoją pierwszą tytułową rolę otrzymała dopiero w wieku 88 lat – w 2004 roku. W filmie Krzysztofa Krauzego „Mój Nikifor” zagrała rolę tytułowego malarza Nikifora Krynickiego. Jej wcielenie spotkało się z dużym entuzjazmem zarówno polskich krytyków i publiczności, jak i jurorów zagranicznych filmowych festiwali.

„Mój Nikifor” to oparta na autentycznych wydarzeniach opowieść o życiu Nikifora Krynickiego. Choć mężczyzna był analfabetą i samoukiem, śmiało zaliczano go do grona najwybitniejszych malarzy-prymitywistów. Głównym motywem filmu jest przyjaźń malarza z absolwentem ASP Marianem Włosińskim. Film został doceniony nie tylko przez polskich, ale również zagranicznych krytyków filmowych. „Mój Nikifor” został wyróżniony między innymi:

  • Polską Nagrodą Filmową „Orły”,
  • Kryształowym Globusem na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Karlowych Warach,
  • na Festiwalu Filmowym w Denver – nagrodą im. Krzysztofa Kieślowskiego,
  • a także nagrodą „Złoty Hugo” (w kategorii najlepszy film) na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Chicago.

Warto wspomnieć, że ta męska rola nie była pierwszą w jej karierze. Wcześniej wcielała się w postać Staszka w „Weselu” Wyspiańskiego, a także powierzono jej rolę Kaja w „Królowej Śniegu”.

Krystyna Feldman – ostatnie lata życia

Kilka lat przed śmiercią zdiagnozowano u niej raka płuc. Choć świadoma była powagi sytuacji, nie poddawała się i stale walczyła. Chcąc cieszyć się zwyczajnym i normalnym życiem, odmówiła przyjęcia chemioterapii i jak ognia unikała sal szpitalnych.

Aktorka niespodziewanie zmarła w swoim poznańskim mieszkaniu 24 stycznia 2007 roku, w wieku 90 lat. Jeszcze kilka dni wcześniej aktywnie uczestniczyła w mszy w kościele oo. Dominikanów, podczas której czytała Słowo Boże. Kilka dni później jej ciało znaleźli zaniepokojeni przyjaciele z teatru. Została pochowana na cmentarzu Miłostowskim w Poznaniu na Alei Zasłużonych.

Krótko przed śmiercią pojawiło się przed nią ostatnie wielkie wyzwanie aktorskie. „I to mi zostało…” to monodram wystawiony w Teatrze Nowym w Poznaniu. Spektakl opiera się na biograficznych motywach z życia Krystyny Feldman. Na krótko przed występem aktorka podkreślała, że jest to dla niej nie lada wyzwanie. Monodram poruszał najważniejsze kwestie z życia aktorki – zarówno działalność przedwojenną, w trakcie II wojny światowej, jak i długi czas po jej zakończeniu.

Po śmierci Krystyny Feldman odnaleziono powieść, którą napisała samodzielnie. „Światła, które nie gasną”, bo taki tytuł nosi książka, skupiają się głównie na naturalizmie w teatrze. Wielką zaletą dzieła jest jego ponadczasowość – co oznacza, że poruszone przez autorkę kwestie były, są i będą aktualne w odniesieniu do teatru. „Światła, które nie gasną” są potwierdzeniem i gwarancją wszechstronnej artystycznej wiedzy Feldman. Szczegółowe opisanie teatru od kulis pokazuje, że kobieta oprócz bycia wyśmienitą aktorką, była również wspaniałym i spostrzegawczym obserwatorem.  Książka została wydana w setną rocznicę urodzin aktorki – czyli w marcu 2016 roku.

Zgodnie ze swoim ostatnim życzeniem, aktorka została pochowana w kostiumie, w którym wystąpiła podczas monodramu „I to mi zostało…”.

Artykuły, które mogą Ci się spodobać:

Danuta Szaflarska
Danuta Szaflarska
Alina Janowska
Alina Janowska
Katarzyna Łaniewska
Katarzyna Łaniewska

Źródła

Zdjęcie: wikimedia.org | Autor: Selena von Eichendorf | Licencja: CC BY-SA 3.0 | Obróbka: przycięcie

https://www.fakt.pl/kobieta/plotki/krystyna-feldman-byla-zakochana-tajemnice-krystyny-feldman/2yb7jgm
https://www.rp.pl/Historia/310229883-Krystyna-Feldman-Minimalistka-lubiaca-ludzi.html
https://kultura.onet.pl/film/wywiady-i-artykuly/krystyna-feldman-kim-byla-aktorka-najwazniejsze-role/zfd4h79
http://encyklopedia.szczecin.pl/wiki/Krystyna_Feldman
https://culture.pl/pl/tworca/krystyna-feldman
https://www.bankier.pl/wiadomosc/I-to-mi-zostalo-ostatnia-rola-Krystyny-Feldman-1538896.html
https://lubimyczytac.pl/ksiazka/294375/swiatla-ktore-nie-gasna

Jak oceniasz ten artykuł?

Jeśli chcesz ocenić artykuł na 5, kliknij na ostatnią gwiazdkę i potwierdź głosowanie (inne oceny analogicznie). Pamiętaj, że twoja opinia jest dla nas ważna.

Średnia głosów to 4.8 / 5. Oddanych głosów: 4

Brak oddanych głosów. Bądź pierwszym, który oceni artykuł!

Dziękujemy za ocenę.

Zapraszamy do polubienia naszego profilu na Facebooku:

Przykro nam, że tak oceniłeś/aś ten artykuł.

Pomóż nam usprawnić ten artykuł. Doceniamy konstruktywną krytykę.

W jaki sposób możemy poprawić ten artykuł?

Autor: Anna

Niezwykły życiorys:

|Kliknij na zdjęcie, by przejść do artykułu|
Christiane Nüsslein-Volhard

Christiane Nüsslein-Volhard (ur. 1942) jest laureatką Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny, która podkreśla, że biologicznie istnieją tylko dwie płcie, a pomysły o umożliwieniu młodym ludziom określania własnej płci od 14 roku życia to „czyste szaleństwo”. Mówi, że przyjmowanie hormonów jest niebezpieczne z samej zasady i ma skutki uboczne. Przypomina także, że przeprowadzone badania potwierdzają, iż zabieg zmiany płci u dzieci ma negatywne i trwałe konsekwencje.

Polub nas:

Biografie znanych ludzi

Zobacz:

Pozycjonowanie stron

Tagi:

Biografie kobietBiografie osób zmarłychZnani Polacy

  • Poprzedni wpis Jane Fonda
  • Następny wpis Agnieszka Kaczorowska

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Wyszukiwanie

Menu

  • Życiorysy i biografie
  • Znaczenie imion
  • Lista artykułów
  • Regulamin
  • Polityka prywatności
  • Kontakt

Najnowsze wpisy

  • Tomasz Szczepanik
  • Marcin Prokop
  • Dorota Wellman
  • Maciej Kurzajewski
  • Katarzyna Cichopek

Ciekawe artykuły

Danuta Szaflarska
Danuta Szaflarska
Alina Janowska
Alina Janowska
Katarzyna Łaniewska
Katarzyna Łaniewska
Pola Negri
Pola Negri
Anna Przybylska
Anna Przybylska
Hanka Ordonówna
Hanka Ordonówna
Kalina Jędrusik
Kalina Jędrusik
Katarzyna Cichopek (2018)
Katarzyna Cichopek
Emilia Plater
Emilia Plater
Anna Mucha
Anna Mucha
Bogumił Kobiela
Bogumił Kobiela
Karin Stanek
Karin Stanek

Apostołowie Biografie kobiet Biografie mężczyzn Biografie osób zmarłych Biografie osób żyjących Brytyjska rodzina królewska Dojrzali piosenkarze Gwiazdy disco polo Gwiazdy śląskiej estrady Imiona męskie na A Imiona męskie na J Imiona męskie na K Imiona męskie na M Imiona na A Imiona na J Imiona na K Imiona na M Imiona na R Imiona na S Imiona na W Imiona żeńskie na A Imiona żeńskie na K Imiona żeńskie na M Najpopularniejsi Święci Piosenkarze I poł. XX wieku Polscy nobliści Polscy piosenkarze młodszego pokolenia Polscy piosenkarze starszego pokolenia Pytanie na śniadanie Raperzy Starożytne postacie Zagraniczni piosenkarze młodego pokolenia Zagraniczni piosenkarze starszego pokolenia Znani Amerykanie Znani Anglicy Znani Brytyjczycy Znani Francuzi Znani Grecy Znani Hiszpanie Znani Holendrzy Znani Niemcy Znani Polacy Znani Rosjanie Znani Włosi Znani Żydzi

Linki sponsorowane

Brwi permanentne Zabrze
tlenowyzakatek.pl/autyzm/


Rzetelność dziennikarska

Dokładamy wszelkich starań by informacje prezentowane w biografiach były zgodne z prawdą. Opieramy się na źródłach, które podajemy na końcu każdego artykułu. Jeśli zauważyłeś jakiś błąd prosimy o informację w komentarzu lub poprzez e-maila.

© 2021 Zyciorysy.info