Krzysztof Antoni Klenczon przyszedł na świat w Pułtusku 14 stycznia 1942 roku. Zmarł w Chicago 7 kwietnia 1981. Był polskim kompozytorem, wokalistą i gitarzystą muzyki z gatunku rock. Uważany jest dziś za jednego z najbardziej utalentowanych muzyków polskich w historii muzyki popularnej.
Biografia i życiorys Krzysztofa Klenczona
Krzysztof Klenczon pobierał nauki w Studium Wychowania Fizycznego. W 1962 roku został w duecie z Karolem Warginem laureatem szczecińskiego I Festiwalu Młodych Talentów. Zasłynął jako gitarzysta w zespole Niebiesko-Czarni, mogąc wówczas wystąpić z tym zespołem w słynnej paryskiej „Olympii”, w roku 1963. Ponadto w roku 1964 był liderem grup muzycznych takich jak Pięciolinie, później pięć lat w Czerwonych Gitarach (będąc autorem takich przebojów jak „Nikt na świecie nie wie”, „Historia jednej znajomości” czy też „Tak jak ty”), oraz w początkach lat siedemdziesiątych grał w Trzech Koronach, nagrywając w sumie swej kariery takie przeboje jak „Natalie-piękniejszy świat”, „Czyjaś dziewczyna”, „Port”, „10 w skali Beauforta”.
Rok 1967 oznaczał dla Krzysztofa Klenczona ślub z Alicją. Natomiast w roku 1973 skorzystał z okazji by wyjechać na stałe do USA, gdzie również występował, nagrywał i komponował. Jednak wrócił do Polski prezentując swój koncertowy repertuar w latach 1978-1979.
Krzysztof Klenczon wrócił do Stanów Zjednoczonych. Gdy wracał 27 lutego 1981 z odbytego koncertu charytatywnego w jednym z klubów w Chicago miał tam miejsce wypadek samochodowy z jego udziałem. Zmarł w szpitalu św. Józefa w Chicago 7 kwietnia 1981. Urnę z prochami Krzysztofa Klenczona złożono 25 lipca 1981 w Szczytnie, na tamtejszym Cmentarzu Komunalnym przy ulicy Mazurskiej.
Ciekawostki o Krzysztofie Klenczonie
- Krzysztof Klenczon był symbolem polskiej ery big – bitu. Jego grób w Szczytnie jest często odwiedzany przez turystów, stanowiąc lokalną atrakcje. Do tego co roku odbywają się Dni Szczytna, kiedy to grane są jego utwory. Nie jest to jednak jedyne takie miejsce, ponieważ koncerty ku jego pamięci odbywają się również regularnie w mieście z którego pochodził, czyli w Pułtusku.
- Od roku 1993 działa w Gdyni stowarzyszenie propagujące twórczość artystyczną Krzysztofa Klenczona. Pełna nazwa stowarzyszenia brzmi: Stowarzyszenie Muzyczne „Christopher” im. Krzysztofa Klenczona.
- Nazwisko Krzysztofa Klenczona nosi jedna z warszawskich ulic w dzielnicy Bielany, w Pułtusku natomiast jeden z bulwarów nosi również jego nazwę. Są też ulice im. Krzysztofa Klenczona w Sopocie i Białogardzie.
Cytaty Krzysztofa Klenczona
„Wydaje mi się, że na koncertach nie ma już teraz takiego entuzjazmu, serdeczności, która była dawniej. Zresztą, to prawda, każda moda jest krótkotrwała i przemijająca. Trzeba więc wiedzieć, kiedy odejść, by zostawić po sobie dobre wspomnienia.”
„Nadal będę robić to, co lubię i potrafię najlepiej, komponować, śpiewać i grać. Będę to robił tak długo, jak długo zechcą mnie słuchać. Na wysokim szczeblu drabiny z napisem „polska piosenka” już byłem. Zdobycie podobnych szczytów w Ameryce mi nie grozi. Ale gitara i możliwość przelania swych pomysłów i uczuć na papier nutowy są w moim życiu najważniejsze.”
„Moim odejściu [z Czerwonych Gitar] zdecydowały z całą pewnością różnice w poglądach artystycznych Seweryna [Krajewskiego] i moich, szczególnie w odniesieniu do repertuaru. Najlepszym wyjściem było wypróbować nasze koncepcje osobno. Myślę oczywiście o założeniu własnej grupy.”
Źródła
- Zdjęcie
- wpedzich
- Treść
- http://www.polskirock.art.pl/krzysztof-klenczon,z164,biografia.html
- http://www.klenczon.pl/biografia.html
- https://pl.wikipedia.org/wiki/Krzysztof_Klenczon
Niezwykły życiorys:
|Kliknij na zdjęcie, by przejść do artykułu|
Karolina Kózkówna (1898-1914) wychowywała się w pobożnej i pracowitej rodzinie, z wiekiem wzrastając w cnotach. Pełna wrażliwości i współczucia czyniła dobroć, pomagając rodzinie, chorym, starszym i potrzebującym. Poprzez swoje uczynki pełne miłości i ewangelizację przybliżała Boga wszystkim ludziom spotkanym na swojej drodze. Podczas pierwszej wojny światowej rosyjski żołnierz chciał pohańbić jej czystość. Zginęła śmiercią męczeńską, jednak obroniła swoje dziewictwo dzięki mężnej walce. Dlaczego młoda i piękna dziewczyna tak wybrała? „Wybrałam to, bo wolność, wolność, wolność mam. I nie żałuję nie, bo Chrystus przy mnie jest, I Ukochany mój dał mi biały strój” – śpiewa w swoim utworze Katarzyna Nikiel. Karolina Kózkówna została beatyfikowana w Tarnowie 10 czerwca 1987 roku przez papieża Jana Pawła II.
Polub nas:
Zobacz:
