Krzysztof Kowalewski

Krzysztof Kowalewski (1937-2021) był polskim aktorem filmowym, telewizyjnym, teatralnym i radiowym. Wystąpił w przeszło 120 filmach i telewizyjnych serialach, natomiast w teatrze zagrał ponad tysiąckrotnie. Był też wieloletnim wykładowcą warszawskiej PWST.

Krzysztof Kowalewski – życiorys

Krzysztof Kowalewski przyszedł na świat w Warszawie 20 marca 1937 roku.

Był synem oficera Wojska Polskiego oraz aktorki pochodzenia żydowskiego. Upadek powstania warszawskiego sprawił, że Kowalewski przeniósł się wraz z rodziną do Kielc, a do Warszawy wrócili po wojnie. W stolicy Kowalewski ukończył liceum oraz w roku 1960 Państwową Wyższą Szkołę Teatralną.

W 1960 roku zadebiutował jako epizodyczny aktor w „Krzyżakach” w reżyserii Aleksandra Forda. Następnego roku wystąpił pierwszy raz na deskach Teatru Dramatycznego. W latach 70. i 80. zagrał m.in. w filmach wojennych Witolda Lesiewicza, m.in. w produkcji „Kwiecień” (1961) oraz w „Miejscu dla jednego” (1965), w kryminale Janusza Nasfetera zatytułowanym „Zbrodniarz i panna” (1963), filmie Janusza Majewskiego z roku 1969 pt. „Urząd”, wreszcie w produkcji komediowej „C.K. Dezerterzy” (1985). W 1970 roku Kowalewski wystąpił w serialu wojennym Janusza Morgensterna zatytułowanym „Kolumbowie” i komedii Jerzego Stefana Stawińskiego pt. „Godzina szczytu” (1973).

Stanisław Bareja obsadzał Kowalewskiego z chęcią. Kowalewski zagrał w filmie „Nie ma róży bez ognia” (1974), a w 1976 roku pojawił się w słynnym „Brunecie wieczorową porą”, gdzie mógł wcielić się w rolę Michała Romana. W 1978 wystąpił w „Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz”, aż w końcu przyszła kolej na rok 1981 i kultowego „Misia”.

Największą popularność zyskał właśnie dzięki rolom komediowym. Kolejne jego role filmowe to występy w produkcjach takich jak: „Rodzina Leśniewskich” (1980), „Wyjście awaryjne” (1982), „C.K. Dezerterzy” (1985), „Nowy Jork – czwarta rano” (1988), „Rozmowy kontrolowane” (1991), „Nic śmiesznego” (1995), „Ryś” (2007) i „Serce na dłoni” (2008).

Krzysztof Kowalewski zdobył także uznanie publiczności za wcielenie się w Zagłobę w ekranizacji „Ogniem i mieczem” (1999).

Przez wiele lat był związany z występami w Teatrze Polskiego Radia. Dyrektor Janusz Kukuła przyznał niegdyś, że Krzysztof Kowalewski jest jego ulubionym aktorem. Kowalewski odegrał tam główną rolę w satyrycznym słuchowisku pt. „Kocham pana, panie Sułku”.

W 2017 roku nominowano go do Nagrody Polskiego Kina Niezależnego im. Jana Machulskiego w kat. „Najlepszy aktor” za film „Ja i mój tata” (2017)

Aktor zmarł 6 lutego 2021 roku, w wieku 83 lat.

Ciekawostki o Krzysztofie Kowalewskim

• Krzysztof Kowalewski urodził się w Warszawie będąc synem aktorki pochodzenia żydowskiego Elżbiety Kowalewskiej. Matka przez całą wojnę ukrywała przed synem swe żydowskie pochodzenie.
• Jego ojciec, Cyprian Kowalewski, był oficerem rezerwy Wojska Polskiego. We wrześniu 1939 dostał się do sowieckiej niewoli i przebywał w obozie jenieckim w Starobielsku – w 1940 roku został rozstrzelany w Charkowie.
• Wujem Krzysztofa Kowalewskiego był malarz Adam Herszaft.
• Krzysztof Kowalewski dwukrotnie był członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego w 2010 i 2015 roku.
• Krzysztof Kowalewski jest posiadaczem Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotego Medalu „Gloria Artis”.
• Odrzucił propozycję zagrania roli Stanisława Anioła w serialu Stanisława Barei pt. „Alternatywy 4”. Angaż otrzymał wówczas Roman Wilhelmi.

Cytaty Krzysztofa Kowalewskiego

„(…) staram się dostrzegać w życiu przede wszystkim pozytywy. To chyba sprawa charakteru. Już taki mam. Jestem dosyć pogodnym człowiekiem, choć oczywiście w granicach rozsądku. Jak każdy przeżywam chwile załamania i stresy, ale nie lubię absorbować nimi innych.”

„Uważam, że reklamowanie polityków jest gorsze niż pornografia.”

„Aktor nie przychodzi do teatru tylko wtedy, gdy umarł w domu, albo przychodzi do teatru i tam umiera. I tyle.”

„Pracuję dla publiczności mającej różne oczekiwania i wyobrażenia na temat rozrywki i sztuki. To, co robię, staram się robić jak najlepiej. Końcowy efekt całego przedsięwzięcia nie jest już jednak moją sprawą. Odpowiedzialność biorę tylko za swoją pracę.”

„Zastanawiam się nieraz, czy mógłbym zostawić teatr. I dochodzę do wniosku, że teoretycznie – tak, ale praktycznie – nie, bo czuję się z nim bardzo związany. Nie można się przecież odseparować od życiodajnego źródła energii.”

Źródła

Zdjęcie pochodzi z portalu flickr.com. Autorem jest Sławek. Zdjęcie zostało wykorzystane na podstawie licencji CC BY-SA 2.0.

• https://pl.wikipedia.org/wiki/Krzysztof_Kowalewski
• https://www.filmweb.pl/person/Krzysztof+Kowalewski-367/biography
• https://film.wp.pl/zona-i-nastoletnia-corka-krzysztofa-kowalewskiego-martwia-sie-jego-stanem-zdrowia-aktor-nie-mysli-o-emeryturze-6103060094628993a
• https://tvn24.pl/polska/krzysztof-kowalewski-nie-zyje-aktor-mial-83-lata-5010549

Tagi: