Ludwig van Beethoven

Ludwig van Beethoven (1770-1827) był kompozytorem i pianistą niemieckim, ostatnim z tzw. klasyków wiedeńskich oraz prekursorem romantyzmu w muzyce. Jest uznawany za jednego z największych twórców muzycznych wszech czasów.

Krótki życiorys Ludwiga van Beethovena

Beethoven przyszedł na świat w Bonn w roku 1770. Już w wieku lat trzynastu skomponował swoje pierwsze utwory. Później jego nauczycielem był sam Haydn. Beethoven spędził w Wiedniu całe swe życie. Od najmłodszych lat pasjonował go fortepian. Wkrótce został wielkim kompozytorem, a równocześnie nauczycielem muzyki. Szybko zdobył uznanie, bowiem już w wieku dwudziestu kilku lat. Oferty koncertowe przychodziły do niego licznie, mógł więc wybierać. Wychwalano doskonałą formę jego muzyki, idącą w parze z niezwykłymi, pięknymi i barwnymi emocjami. Niestety szybko musiał oswajać się z inwalidztwem, ponieważ zbliżając się do lat trzydziestu Beethoven zaczął tracić słuch. Beethoven zaczął wycofywać się wówczas z dotąd bujnego życia towarzyskiego, lecz czynił to właśnie w świat muzyki, który mimo wszystko wzrastał w jego twórczej wyobraźni. Zaczął sięgać coraz wyżej. Bardzo dużo komponował. Okrzyknięto go najwybitniejszym wszech czasów, wielkim romantykiem – totalnym kompozytorem, pianistą gigantem. A przede wszystkim tym, który wzlatuje najwyżej ponad wszelkie inwalidztwo. Jego potężny duch sprawił, że pojawiły się wspaniałe symfonie, wariacje i sonaty, czyli to co było jego zainteresowaniem szczególnym. W efekcie pokonał chorobę, mimo że w wieku lat pięćdziesięciu był już całkiem głuchy. Zdumiewa jak dalece potrafił wzlatywać nie słysząc absolutnie nic. Wyróżniamy w jego dorobku na przykład dziewięć symfonii, utwory skomponowane dla oper, aż trzydzieści dwie sonaty fortepianowe. Wśród utworów Beethovena są sonaty i koncerty, kwartety na skrzypce. Ale to między innymi, ponieważ skomponował taką ilość rozmaitych partii, że tacy jak Schubert, Wagner czy Czajkowski przyznawali się do inspiracji najważniejszych jeśli idzie już nawet nie o dzieła, lecz osobę twórcy.

Biografia rozszerzona Ludwiga van Beethovena

Młodość

W czasach wczesno młodzieńczych zwiedzał Wiedeń, miał także przyjemność poznać Mozarta, z którym to nawiązał znajomość z sympatią po obu stronach, tym nie mniej trwającą stosunkowo krótko, bo przyjęło się uważać, że trwała do roku 1792. Tymczasem przez pewien czas Beethoven studiował kompozycję pod okiem znanego również i cenionego Haydna, czołowego wówczas wiedeńskiego kompozytora. Jak się później okazało, to właśnie w Wiedniu, który był w tym czasie muzyczną stolicą świata, pisane było Beethovenowi spędzić resztę swojego życia.

Beethoven był od wczesnych swych lat niezwykłym wirtuozem gry fortepianowej, robiąc niezwykłe wrażenie na wszystkich słuchaczach. Było to powodem szybkiego uznania go za talent genialny – zyskał on powodzenie jako wykonawca, również jako zręczny nauczyciel. Beethoven komponował naprawdę dużo, co spowodowało, że już mając dwadzieścia kilka lat nie miał żadnego kłopotu z wydawnictwami, którym sprzedawał swoje partie.

Utrata słuchu a proces tworzenia

Tymczasem trzeba zaznaczyć, że zbliżający się się trzydziestki Beethoven zaczął tracić słuch, czego symptomy pojawiły się właśnie dość wcześnie. Nie mógł się z tym pogodzić, mimo że się oswajał z nowymi trudnymi warunkami.

Za kres środkowy kariery Beethovena przyjęło się uważać lata 1802 – 1815. Utrata słuchu nasilała się, a on w związku z tym zaczął unikać ludzi. Jednak nie spuszczał z tonu i nadal wiele komponował. Trzeba przy tym nadmienić, że źródła mówią o lekkim stosunku Beethovena do zmieniających się upodobań słuchaczy, grał bowiem po prostu swoje, odnosząc wciąż sukcesy.

Ogłuchł zupełnie przed ukończeniem pięćdziesięciu lat. Co zrozumiałe, zaprzestał występów, komponując coraz mniej, głównie, jeśli robił to w ogóle, to dla siebie, czy też dla przyszłych, a nie teraźniejszych audytoriów. „To nie dla was, to dla przyszłych czasów” miało pewnego razu paść z jego ust.

Absolutne wyżyny

Niesamowity jest jednak fakt, że siła jego talentu pokonała chorobę. Mentalnie był zdaje się silniejszy niż kiedykolwiek, ponieważ nie obniżył lotów ani na jotę, raczej przeciwnie. Zdumiewające jest i poza przeciętnym wyobrażeniem, że to właśnie podczas całkowitej swej głuchoty dokonał zdawało by się niemożliwego. Otóż wtedy to skomponował to co ponadczasowe i genialne – jego największe dzieła, które wyniosły go poniekąd na muzyczne ołtarze.

Ludvig van Beethoven zmarł w Wiedniu w roku 1827 mając pięćdziesiąt siedem lat.

Długa jest lista dzieł Beethovena. Wyróżniamy w niej dziewięć symfonii, utwory operowe, trzydzieści dwie sonaty fortepianowe, dziesięć sonat na skrzypce i fortepian, pięć koncertów fortepianowych, szereg kwartetów skrzypcowych, pieśni i wiele innych. Łączą one w sobie genialny sposób wykonania wraz z intensywnością uczuć. Czajkowski, Wagner, Schubert, wszyscy oni przyznawali się do daleko idących inspiracji jego muzyką i sposobem podejścia w ogóle do muzycznych tematów. Uważany był i jest za osobowość wybitną ponad wszelką miarę.

Ciekawostki o Ludwigu van Beethovenie

• Twórczość Beethovena określiła muzycznie wiek XIX.
• Zdolności muzyczne Beethovena ujawniły się gdy miał zaledwie 4 lata.
• Obiecującą przyszłość Beethovena przewidział Mozart, który był jego znajomym.
• Ojciec Beethovena był alkoholikiem – utracjuszem, który przepijał majątek.
• Pobierał nauki u samego Josepha Haydna.
• Swe największe utwory skomponował będąc już człowiekiem całkowicie głuchym.
• Głuchota sprawiła, że Beethoven z początku był bardzo bliski samobójstwa.
• Jeden z utworów miał Beethoven zadedykować Napoleonowi, jednak wycofał się z tego na wieść o tym, że Napoleon sam koronował się na cesarza.

Cytaty Ludwiga van Beethovena

„Bach nie potokiem, lecz morzem zwać się powinien!”

„Czyż nasza miłość mogłaby istnieć bez ofiary, bez rezygnacji z pragnienia posiadania wszystkiego?”

„Händel jest największym kompozytorem jaki kiedykolwiek żył. Zdejmuję czapkę z głowy i klękam przed jego grobem.”

„Jestem taki brzydki, że żadna kobieta nie wyraziła dotąd chęci zostania moją żoną. A gdyby nawet znalazła się taka, to i tak nie ożeniłbym się z nią, bo nie lubię kobiet o złym guście.”

„Jeśli zastanowię się nad sobą w odniesieniu do wszechświata, to kim ja jestem?”

„Książę, tym, czym jesteś, jesteś przez przypadek swego urodzenia. Tym, czym jestem ja, jestem wyłącznie dzięki sobie. Książąt były, są i będą tysiące – Beethoven jest tylko jeden!”

Artykuły, które mogą Ci się spodobać:

Źródła

• https://pl.wikipedia.org/wiki/Ludwig_van_Beethoven
• https://biografia24.pl/ludwig-van-beethoven/
• http://agencjafilharmonia.pl/ludwig-van-beethoven/

Tagi: