Marlon Brando: żony, dzieci, ciekawostki, biografia

O Marlonie Brando można powiedzieć bardzo wiele. Był aktorem nieprzeciętnym, którego role przyniosły mu nagrody i sławę. Dzieciństwo miał trudne. Ale i w życiu osobistym był człowiekiem niezwykle trudnym, o czym zaświadczyć mogłoby wiele osób z jego otoczenia.

Marlon Brando – wiek, wzrost

Marlon Brando przyszedł na świat 3 kwietnia 1924 roku, zmarł zaś 1 lipca roku 2004. W tym momencie miał zatem ponad 80 lat. Nie należał do wysokich aktorów. Jego wzrost wynosił bowiem jedynie 5 stóp i około 9 cali, co przeliczając na system metryczny daje około 1 metra 75 centymetrów.

Marlon Brando – pochodzenie, młodość

Nazywany w dzieciństwie „Bud” Marlon Brando urodził się w Omaha, w Nebrasce (Stany Zjednoczonbe). Jego pochodzenie jest dość międzynarodowe, ponieważ jego matka Dorothy „Dodie” Pennebaker miała irlandzkie korzenie. Natomiast ojciec, Marlon Brando Sr, przed ślubem (22 czerwca 1918) zmienił nazwisko, zaś jego własny ojciec nazywał się Eugene Brandeaux i miał francuskie korzenie. Marlon Brando Sr. pracował jako sprzedawca dla Western Limestone. Marlon Junior miał jeszcze dwie starsze siostry o imionach Jocelyn i Frances.

Marlon Brando nie miał szczęśliwego dzieciństwa. W jego domu rodzinnym obecny był alkohol, a jego ojciec był porywczy i agresywny wobec jego matki. Pewnego dnia 12-letni wtedy Marlon stając w jej obronie zagroził mu, że go zabije. Jego matka również na pewnym etapie nadużywała alkoholu. W szkole za wyjątkiem sportu nie radził sobie zbyt dobrze i miewał nawet problemy z przechodzeniem do następnej klasy, a w końcu został wyrzucony. Z kolei w szkole wojskowej nabawił się kontuzji kolana, co uczyniło go niezdolnym do służby wojskowej. Poszedł zatem w ślady Jocelyn i postawił na aktorstwo.

Marlon Brando – żony, dzieci

Marlon Brando w swoim życiu był aż trzykrotnie żonaty. Pierwszą żonę, która była urodzona w 1934 roku Anna Kashfi (formalnie nazywała się Joan O’Callaghan, po ojczymie) poznał w roku 1955. Została mu wtedy przedstawiona i podobno od razu zwrócił na nią uwagę. Anna w roku 1957 zaszła w ciążę. Oboje wzięli ślub dopiero w 1958 roku, przy czym jak Brando później przyznawał zgodził się tylko ze względu na ciążę Anny. Sam zaś romansował w tym czasie z innymi kobietami. Rozwiedli się w roku 1959 i rozpoczęli walkę sądową o prawa do opieki nad ich synem Christianem. Ze względu na nadużywanie alkoholu i narkotyków przez Annę oraz fakt, że raz porwała syna ze szkoły sąd ostatecznie przyznał ją aktorowi. Ich syn w roku 1990 zastrzelił Daga Drolleta, agresywnego ówczesnego partnera jego przyrodniej siostry Cheyenne.

Kolejną żoną Marlona Brando została urodzona w 1916 roku Movita Castaneda, pół-Indianka i pół-Hiszpanka, również aktorka, która zagrała m.in. w „Buncie na Bounty” z 1935 roku. Ślub wzięli w roku 1960. Z ich związku narodziło się dwoje dzieci: syn Miko (urodzony w 1960) oraz córka Rebecca (urodzona w 1966). Movita była już wcześniej mężatką, jej mężem był irlandzki bokser Jack Doyle. I przez część autorów to właśnie fakt, że jej małżeństwo z nim nie zostało zgodnie z prawem zakończone jest podawany jako przyczyna anulowania jej małżeństwa z Brando w 1968 roku.

Natomiast ze związkiem Marlona Brando z jego trzecią żoną (od 1962 do 1972) związana jest ciekawa, aczkolwiek burzliwa historia. Kręcone były wtedy zdjęcia do kolejnej wersji „Buntu na Bounty”, w której Brando grał przywódcę buntowników Fletchera Christiana. Natomiast urodzona w 1941 roku na Bora Bora Tarita Teriʻipaia zagrała miejscową dziewczynę zakochaną w Christianie. Związek filmowy przerodził się w prawdziwy. Natomiast Brando nie był zadowolony, kiedy Tarita zaszła w ciąże. Oczekiwał, że podda się aborcji, ale odmówiła. Kiedy zaś w 1963 roku urodziła syna Teihotu wybrał się na atol i brutalnie ją pobił. Z kolei w 1970 roku urodziła się (poczęta przez inseminację) ich córka Cheyenne, która w 1995 popełniła samobójstwo. Aktor adoptował również córkę Tarity Maimiti oraz jej siostrzenicę Raiatuę. Marlon Brando był również ojcem kilkorga nieślubnych dzieci. Autorzy zwykle szacują ogólną liczbę jego potomstwa na od około 10 do 13, a w skrajnych przypadkach nawet 16.

Marlon Brando – filmy, „Ojciec chrzestny”

Marlon Brando w swojej karierze zagrał w wielu filmach, które zapadły w pamięć widzów na pokolenia. Już w latach 50. zagrał w „Tramwaju zwanym pożądaniem”, „Viva Zapata!” oraz „Juliuszu Cezarze”, przy czym w przypadku każdego z tych filmów był nominowany do Oscara jako najlepszy aktor. Na tę prestiżową nagrodę musiał jednak poczekać do filmu „Na nabrzeżach”, za który nagrodzono go również Złotym Globem. W roku 1955 zagrał w musicalu „Faceci i laleczki”, ale jego zdolności jako śpiewaka nie zostały zbyt dobrze przyjęte. Lata 60. to chociażby wspomniany „Bunt na Bounty” czy „Appaloosa”. A kiedy wydawało się, że jego gwiazda zaczyna przygasać otrzymał ofertę, która ponownie wyniosła go na szczyt.

Oto bowiem w roku 1972 zagrał w filmie, o którym sam mówił jako o niezwykle ważnym dla niego. Wcielił się w dona Vito Corleone w filmie pt. „Ojciec chrzestny”, nakręconym na podstawie powieści autorstwa Mario Puzo. I ponownie, aczkolwiek po raz ostatni w swoim życiu został za tę rolę uhonorowany Oskarem jako najlepszy aktor, jak również kolejnym Złotym Globem. Następnym filmem w jego karierze było budzący wiele kontrowersji „Ostatnie tango w Paryżu”. Aczkolwiek ponownie za rolę w nim został nominowany do Oscara. Natomiast w 1979 roku zagrał w „Czasie apokalipsy” Francisa Forda Coppoli. Lata 90. to „Kolumb odkrywca” i „Wyspa doktora Moreau”, za rolę w którym otrzymał z kolei Złotą Malinę. Ostatnim zaś filmem, w jakim zagrał była „Rozgrywka” z 2001 roku.

Marlon Brando – śmierć

Pod koniec życia Marlon Brando zmagał się z szeregiem problemów zdrowotnych. Cierpiał m.in. na cukrzycę, z powodu której stopniowo tracił wzrok oraz z powodu nowotworu wątroby. Kiedy zaś ten budzący wiele kontrowersji aktor zmarł w 2004 roku w Ronald Reagan UCLA Medical Center w Los Angeles, nowojorska „Daily News” opatrzyła ten fakt nagłówkiem „Don nie żyje”. Przyczyną jego śmierci była zastoinowa niewydolność serca, a w konsekwencji niewydolność oddechowa.

Zgodnie z jego własnym życzeniem został skremowany, a jego prochy zabrano do jego domu na Mulholland Drive w Los Angeles. Następnie zmieszano je z prochami jego wieloletniego przyjaciela Wally’ego Coxa. Ich połowa została później rozsypana w Dolinie Śmierci, a druga połowa trafiła na Tetiaroa (niedaleko Tahiti), gdzie również została rozsypana.

Źródła

P. Bosworth, Marlon Brando. A Biography, Open Road Integrated Media, Nowy Jork 2012.
S. Chermak, F. Y. Bailey (red.), Crimes of the Centuries, ABC-Clio, Santa Barbara 2016.
L. O. Goldbeck, Their Stars Shone Brightly, Xlibris, Bloomington 2016.
S. Kanfer, Somebody. The Reckless Life and Remarkable Career of Marlon Brando, Random House Inc., Nowy Jork 2008.
S. L. Mizruchi, Brando’s Smile: His Life, Thought, and Work, W. W. Norton & Company, Nowy Jork 2014.
D. Porter, Brando Unzipped, Blood Moon Productions, Ltd., Nowy Jork 2006.
W. A. Smith, Celebrities in Hell, chelCpress, Nowy Jork 2010.
D. Thompson, Marlon Brando, DK Publishing, Nowy Jork 2003.
M. Vickers, Twisted Tour to Guide Los Angeles. Shocking Deaths, Scandal and Vice, Marquis Publishing, Waszyngton 2023.

Zdjęcie główne: Studio publicity still, Wikimedia, domena publiczna

Tagi: