August (łac. Imperator Caesar Divi filius Augustus) urodził się w Rzymie 23 września 63 r. p.n.e., a zmarł w Noli 19 sierpnia 14 n.e.. Był rzymskim mężem stanu i przywódcą wojskowym, który był pierwszym cesarzem Cesarstwa Rzymskiego. Panował od 27 r. p.n.e. aż do śmierci w 14 roku n.e..
Krótki życiorys Oktawiana Augusta
Oktawian August urodził się 23 września 63 r. p.n.e. w Rzymie. Był synem Gajusza Oktawiusza i Atii Starszej, wnukiem siostry Juliusza Cezara i jego adoptowanym przez testament synem. Po zamordowaniu Cezara w 44 r. p.n.e. Oktawian August walczył z Markiem Antoniuszem. Po zwycięstwie mógł zawrzeć w związku z tym z nim i z Lempidusem drugi triumwirat. Pokonał zabójców Cezara w bitwie pod Filippi w 42 r.p.n.e.. W 35 r.p.n.e. podbił z kolei tereny Panonii. W latach 32-32 p.n.e. toczył długotrwałą wojnę domową z Markiem Antoniuszem. Po zwycięstwie, które odniósł dla niego Marek Agrypa pod Akcjum stał się Oktawian jedynym władcą imperium. 16 stycznia 27 roku p.n.e senat rzymski po raz pierwszy w rzymskiej historii, przyznał mu na wniosek Plankusa jakże wyniosły tytuł Augustusa. W ten sposób Oktawian został pierwszym cesarzem Rzymskim, jakkolwiek przy zachowaniu wszelkich pozorów trwającej ciągłości ustroju Rzymu republikańskiego. Reformy Oktawiana Augusta to głównie usunięcie Zgromadzenia Ludowego, ograniczenie władzy senatu, pozostawienie tylko niektórych urzędów (w tym np. urzędu konsula), uznanie się za najwyższego rzymskiego kapłana. Oktawian uporządkował przy tym sprawy wewnętrzne, po pierwsze zreorganizował finanse, utworzył również sprawną administrację, składającą się z urzędników całkiem wykwalifikowanych. Dążył również do odnowienia dawnych dobrych dla ogółu obyczajów i przeciwstawiał się upadkowi moralnemu warstw zwłaszcza zamożnych. Przyczynił się do znacznej rozbudowy i upiększenia Rzymu.
Biografia rozszerzona Oktawiana Augusta
Jego status jako założyciela rzymskiego dziedzictwa umocnił trwałe przeświadczenie o nim jako o jednym z najbardziej skutecznych i kontrowersyjnych przywódców w historii ludzkości. Panowanie Augusta zapoczątkowało erę względnego pokoju znanego jako Pax Romana. Świat rzymski był w dużej mierze wolny wówczas od wielkiego konfliktu – przez ponad dwa stulecia, pomimo jednak ciągłych wojen w ramach imperialnej ekspansji na granicach Imperium oraz wojny domowej znanej jako „Rok Czterech Cesarzy”, czyli cesarskiej sukcesji.
August urodził się jako Gajusz Oktawiusz Thurinus w starej i bogatej gałęzi jeździeckiego rodu Oktawii. Jego wuj ze strony matki – Juliusz Cezar – został zamordowany w 44 r. p.n.e. (Oktawian został nazwany z woli Cezara jego przybranym synem i dziedzicem). Wraz z Markiem Antoniuszem i Markiem Lepidusem założył Drugi Triumwirat, aby pokonać zabójców Cezara. Po zwycięstwie w bitwie pod Filippi Triumwirat podzielił między siebie Republikę Rzymską i rządził jako dyktatorzy wojskowi. Triumwirat został ostatecznie rozdarty przez konkurencyjne ambicje jego członków. Lepidus został wygnany i pozbawiony swojej pozycji, a Antoniusz popełnił samobójstwo po pamiętnej porażce w bitwie pod Aktium.
Po upadku Drugiego Triumwiratu August przywrócił zewnętrzną fasadę wolnej Republiki, z władzą rządową nadaną rzymskiemu senatowi, sędziom wykonawczym i zgromadzeniom ustawodawczym. W rzeczywistości jednak zachował autokratyczną władzę nad Republiką jako wojskowy dyktator. Zgodnie z prawem Augustus posiadał zbiór uprawnień przyznanych mu dożywotnio przez Senat, w tym najwyższe dowództwo wojskowe, a także trybunał i cenzurę. Kilka lat zajęło Augustowi opracowanie ram, w których formalnie republikańskie państwo mogłoby być prowadzone pod jego wyłączną władzą. Odrzucał tytuły monarchiczne, a zamiast tego nazywał się Princeps Civitatis („Pierwszy obywatel państwa”). Powstałe ramy konstytucyjne stały się znane jako Principate, mianowicie pierwsza faza Cesarstwa Rzymskiego.
August znacznie powiększył imperium, przyłączając Egipt, Dalmację, Pannonię, Noricum i Raetię, rozszerzając posiadłości w Afryce i kończąc podbój Hispanii. Doznał jednakowoż poważnego niepowodzenia w Germanii. Poza granicami zapewnił Imperium tak zwany region buforowy państw – klientów Imperium, i zawarł pokój z imperium Partów poprzez swą zręczną dyplomację. Zreformował rzymski system podatkowy, rozwinął sieci dróg z oficjalnym systemem kurierskim, założył stałą armię, założył gwardię pretoriańską, stworzył oficjalną policję i służby przeciwpożarowe Rzymu oraz odbudował znaczną część miasta, co miało miejsce właśnie podczas jego wyłącznym panowaniem. August zmarł w 14 roku n.e. w wieku 75 lat, prawdopodobnie z przyczyn naturalnych. Były jednak niepotwierdzone pogłoski, że jego żona Livia go otruła. Jego następcą został jego przybrany syn (także pasierb i były zięć) Tyberiusz.
Ciekawostki o Oktawianie Auguście
- Mawiali, że jego to słowa brzmiały „Zostawiam Rzym marmurowy, a otrzymałem ceglany.”
- Gdyby jego ojciec posłuchał ostrzeżeń swego znajomego astrologa, który doradzał mu rzucić nowonarodzone dziecko na pożarcie psom, historia Europy pewnie potoczyłaby się inaczej. Tak się jednak w końcu nie stało i Gaius Octavius Thurinus, pod zmienionym imieniem i bogatszy w trudne, ale budujące doświadczenia, zapisał się w dziejach jako pierwszy cesarz Imperium Rzymskiego, równy niemal bogom.
- Tym, co umożliwiło Oktawianowi Augustowi wkroczenie na scenę tej najwyższej jemu współcześnie polityki było pokrewieństwo z Juliuszem Cezarem (Oktawian był wnukiem jego siostry), który namaścił go w swym przedwcześnie zrealizowanym testamencie, na swego następcę.
- Od momentu przejęcia władzy przez Oktawiana Augusta przyjmuje się rozpoczęcie okresu nazywanego w dziejach Pax Augusta. Trwający był to bowiem ponad dwieście lat okres złoty w historii kultury rzymskiej.
Cytaty Oktawiana Augusta
„W czasie mego szóstego i siódmego konsulatu, kiedy położyłem już kres wojnom domowym, a na mocy zgodnego żądania wszystkich sprawowałem rządy nad całością, przekazałem Rzeczpospolitą spod swojej władzy senatowi i ludowi rzymskiemu do swobodnej decyzji. Dla tej to mojej zasługi uchwałą senatu nazwano mnie Augustos.”
„Mam dwie córki, z którymi zawsze mam problem: Julię i Republikę.”
„Oby mi los pozwolił utrwalić państwo w bezpieczeństwie i pomyślności oraz doczekać z mego dzieła upragnionego owocu, a mianowicie: być uznanym za twórcę najlepszego ustroju i umrzeć z tym przekonaniem, że przetrwają niezmienione te podstawy państwa, które ja wzniosę.”
„Czy sądzicie, że dobrze odegrałem swoją rolę w tej życiowej farsie?”
Artykuły, które mogą Ci się spodobać:
Źródła
https://en.wikipedia.org/wiki/Augustushttps://pl.wikipedia.org/wiki/Oktawian_August
https://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/1206026,Oktawian-August-%E2%80%93-tworca-Cesarstwa-Rzymskiego
https://wypracowania24.pl/historia/5694/cesarz-oktawian-august-ciekawostki
https://pl.wikiquote.org/wiki/Oktawian_August
Zapisz się do newslettera
Chciałbyś co jakiś czas otrzymywać powiadomienia o nowych, ciekawych biografiach?Zapisz się do newslettera: