Pablo Emilio Escobar Gaviria przyszedł na świat w Rionegro 1 grudnia 1949 roku. Był kolumbijskim baronem narkotykowym, który został jednym z najbogatszych ludzi na świecie za sprawą przemytu kokainy z Kolumbii do USA i innych państw. Został zastrzelony 2 grudnia 1993 roku przez specjalny oddział kolumbijskiej policji, nazwany Search Bloc.
Spis treści
Krótki życiorys Pablo Escobara
Pablo Escobar pochodził z rodziny wielodzietnej – miał bowiem szóstkę rodzeństwa, jego ojciec pracował najmując się do prac rolnych, a matka była nauczycielką lokalnej szkoły.
Swoją karierę jako przestępca rozpoczął jeszcze za swych szkolnych lat, handlując wówczas najpierw kradzionymi cmentarnymi nagrobkami, a następnie kradzionymi samochodami. Jednak przełom lat 70. i 80. oznaczał dla niego wielki rozkwit handlu narkotykami, zwłaszcza kokainą. Wszedł w ten nowy, nielegalny biznes by założyć słynny później kartel z Medellin, na którym to Pablo Escobar zbił fortunę wręcz bajeczną.
Według szacunków, Escobar w latach 80. kontrolował do 80% północnoamerykańskiego rynku kokainy, jego kartel generował około 28 miliardów dolarów zysku, a sam Escobar awansował wtedy na 7. miejsce listy najbogatszych ludzi świata, listy prowadzonej przez magazyn Forbes. Popularny był zwłaszcza wśród biednych bo porównywany nawet do Robin Hooda rozdającego pieniądze biednym, wykorzystał też społeczne poparcie i w 1982 roku został samym zastępcą kongresmena. Równocześnie nie przejmował się oskarżeniami o terror, czy też udowadnianiem mu zleceń na zabójstwa łącznie ok. 10 tys. ludzi.
Początek lat 90. przyniósł jednak początek upadku imperium Escobara. W 1991 roku, aby uniknąć ewentualnej ekstradycji do USA, Escobar oddał się w ręce ojczystych władz i przez rok mieszkał w wybudowanym w tym celu przez samego siebie, luksusowym zakładzie. 22 lipca 1992 r., w związku z decyzją o przeniesieniu go do innej placówki Escobar uciekł i ukrywał się następnie do 2 grudnia 1993 roku. Wtedy to został w końcu zastrzelony przez specjalny oddział kolumbijskiej policji, nazwany Search Bloc.
Biografia rozszerzona Pablo Escobara
Początek potęgi
Istnieją potwierdzone przypuszczenia, że Pablo Escobar zaczynał swą kryminalną karierę będąc nastoletnim złodziejem samochodów w kolumbijskim mieście Medellín. W młodości zajmował się również odnawianiem, konserwacją oraz sprzedażą starych cmentarnych nagrobków. Następnie doszedł do wniosków, że tym czymś najbardziej dochodowym będzie handel kokainą, więc przez całą dekadę lat 70. systematycznie budował potęgę grupy której przewodził. W tym czasie zarabiał już według potwierdzonych szacunków nawet do miliona dolarów jednego dnia.
W latach 80. natomiast Pablo Escobar stał się znany na całym świecie, a jego gang Kartel z Medellín, miał kontrolować zdecydowaną większość narkotyków przemycanych do państw takich jak Meksyk, Portoryko oraz Dominikana. Pomimo sławy nie miał bynajmniej problemów z wyrobieniem fałszywych dokumentów, dzięki którym swobodnie podróżował do USA. Słynne zostało na przykład jego zdjęcie zrobione w tle z Białym Domem. Grupa Escobara docierała również do wielu innych państw, głównie w obu Amerykach, ale i również do wybranych krajów w azjatyckich.
Escobar korumpował na niespotykaną skalę urzędników, zarówno rządowych, lecz i takich jak sędziowie, politycy, a każdy potencjalne zagrażający mu, dostawał od kartelu wyrok śmierci. Sam tymczasem, w 1983 roku, został, co niebywałe – posłem kolumbijskiego kongresu. W tym silnie skorumpowanym państwie, jego taktyka, nazwana przez niego strategią „plata o plomo” (z hiszp. „srebro albo ołów” – czytaj: „łapówka albo kula”), była co najmniej skuteczna. Uważa się dziś, że Escobar był odpowiedzialnym za likwidacje trzech kandydatów na prezydenta, którzy brali udział w jednych wyborach, jak również za akcje typu atak bombowy na Lot Avianca 203. Jego brat jednak, Roberto Escobar, zaprzecza tym faktom. Niektórzy analitycy uważają nawet, że to Pablo Escobar stał za słynnym atakiem uzbrojonej grupy lewicujących partyzantów na Sąd Najwyższy w Kolumbii, w roku 1985, co zakończyło się morderstwem połowy sędziów. Kartel prowadził również walkę na całkowite wyniszczenie ze swoim rywalem nr 1, czyli kartelem z Cali.
Szczyty sukcesu
W szczycie swej kryminalnej kariery, Escobar zajął siódme miejsce na liście najbogatszych ludzi na świecie, jaki prowadzi magazyn Forbes, a jego gang kontrolować miał 80% światowego rynku – głównie kokainy. Kartel posiadał flotę swoich samolotów, jednostek wodnych i pojazdów, jak również kontrolował ogromne zyski z przemytu. Uważa się, że w swym szczytowym okresie kartel zarabiał do 28 miliardów dolarów jednego roku.
Escobar jako wróg dla rządów Kolumbii oraz USA, był jednak bardzo popularny w jego rodzinnym Medellín. Dbał tam o swoje imię, sponsorując na przykład stadiony piłkarskie czy też szkółki piłkarskie dla młodzieży. Tam to właśnie udawało mu się tworzyć swój image współczesnego Robin Hooda – często nawet rozdawał pieniądze biednym. W rewanżu mógł liczyć na miejscową ludność – dość często ludność tamtejsza pomagała Escobarowi ukrywać się efektywnie przed policją.
Czas ukrywania się i działalność Los Pepes
W 1991 roku Escobar ogłosił wszem i wobec koniec działalności o charakterze terrorystycznym i oddał się dobrowolnie w ręce rządu kolumbijskiego, a to by uniknąć zagrażającej mu ekstradycji do USA albo i nawet zabójstwa z rąk kartelu konkurencyjnego z południa Kolumbii. Pozwolono mu wtedy przebywać w swym własnym więzieniu, czyli luksusowej rezydencji zwanej La Catedral. Media i opinia publiczna wiedziała, że Escobar zupełnie nie przestrzegał reżimu związanego z więzieniem, rzekomo widziano go nawet na zakupach, czy też na meczach piłki nożnej i zabawach. Po doniesieniach prasowych ze zdjęciami rezydencji, wraz z potwierdzonymi twierdzeniami, że zdążył zabić kilku swoich współpracowników siedząc w La Catedral, rząd zdecydował o przeniesieniu go do innego miejsca, jednak Escobar ubiegł te plany, uciekając 22 lipca 1992 w obawie przed grożącą mu ekstradycją do Stanów Zjednoczonych.
W 1992 roku do pościgu za zbiegiem dołączyły służby specjalne USA. Przeszkoliły one i doradziły specjalnej jednostce policji kolumbijskiej, Search Bloc, stworzonej specjalnie aby schwytać Escobara. Jednocześnie grupa ofiar jego kartelu w porozumieniu z innymi bossami narkotykowymi, którzy konkurowali z poszukiwanym, podjęli działania owocujące stworzeniem nielegalnej organizacji Los Pepes. Zamordowała ona w ślad za tym około 300 współpracowników oraz członków rodziny Escobara.
Istnieje domniemanie, że Search Bloc i Los Pepes działały we współpracy i to bardzo blisko, dzieląc się np. niezbędnymi danymi wywiadowczymi. Pozwalałoby to Los Pepes pozabijać sporą grupę osób popierających Escobara, a więc jednocześnie ograniczając jego możliwości, co z kolei było wdzięcznym polem manewru dla Search Bloc. Jak twierdzi Diego „Don Berna” Murillo, jeden z byłych prowadzących Los Pepes, a obecnie dowódca paramilitares AUC, następowała z czasem regularna i ścisła wymiana informacji pomiędzy agentami kolumbijskimi a amerykańskimi. Istnieją też prawdopodobne przypuszczenia, że niektórzy członkowie Search Bloc masakrowali kartel Escobara wraz z Los Pepes.
Śmierć Pablo Escobara
Poszukiwania Escobara i w zasadzie jego historia zakończyły się 2 grudnia 1993. Dzięki technice triangulacji radiowej, którą dostarczyło USA, specjalna grupa kolumbijskiej policji zdołała namierzyć kryjówkę Escobara w jednej z dzielnic Medellín. Istnieją tymczasem całkiem różne spekulacje na temat samej jego śmierci. Jedna z nich mówi, że „załatwili” go snajperzy z Delta Force (wydz. ds. narkotyków USA nie potwierdził jednak takowej informacji). Kolejna z możliwości mówi o tym, że zginął w wyniku zawiązanej strzelaniny – taką też wersję natomiast potwierdza kolumbijska policja. Jednak najbardziej popularna wersja dotyczy szturmu policji, jaki miał wtedy miejsce, podczas to którego Escobar popełnił samobójstwo strzałem w głowę (kula miała wlecieć jednym uchem i wylecieć drugim). Rodzina Escobara uważa, co najistotniejsze, iż tylko tą wersję należy brać pod uwagę. Wielokrotnie słyszano bowiem z ust samego Escobara, że to właśnie strzał w ucho będzie jedyną jego drogą ucieczki w obawie przed np. ekstradycją.
Ciekawostki o Pablo Escobarze
- Po śmierci Escobara kartel jego uległ rozpadowi na mniejsze organizacje, zostając jednak wkrótce zdominowanym przez konkurencyjny kartel działającym na terenie Kolumbii, a wywodzący się z Cali. Jednak kilka lat później okazało się, że dzięki wypracowanym metodom walki organów ścigania w czasie pościgu za Escobarem, i ta grupa z Cali została rozbita.
- Uciekł z więzienia w roku 1992, dzięki pomocy swego kartelu, któremu udało się przekupić w zasadzie wszystkie osoby decyzyjne w sprawie dotyczącej jego przetrzymywania.
- Jego córka – Manuela Escobar była oczkiem w głowie swego ojca. Gdy żyli w ukryciu ze swoją rodziną na zboczu góry Medellin podobno spalił on banknoty o wartości około 2 milionów dolarów, aby tylko uchronić swoją córkę przed hipotermią.
- Jego majątek wyniósł w szczytowym okresie jego „kariery” aż 30 miliardów dolarów – pod uwagę szacunki te wzięły cały kapitał kartelu Escobara, który podlegał w zasadzie bezpośrednio kryminaliście.
- W swym rodzinnym mieście Medellin uchodził nawet za bohatera – osobę inwestująca w kluby sportowe, młodzież, czy też wspomagającą najbiedniejszych, stąd nawet jego pseudonim: RobinHood.
Cytaty Pablo Escobara
„Życie jest pełne niespodzianek, czasem dobrych, a czasem nie dobrych.”
„Mogę wymienić rzeczy, ale nigdy nie zastąpię mojej żony i dzieci.”
„Jest dwieście milionów idiotów, zmanipulowanych przez milion inteligentnych ludzi.”
„Wszystkie imperia są stworzone z krwi i ognia.”
„Wolę być w grobie w Kolumbii niż w celi więziennej w Stanach Zjednoczonych.”
Źródła
- https://pl.wikipedia.org/wiki/Pablo_Escobar
- https://www.goodreads.com/author/quotes/7054164.Pablo_Escobar
- https://www.biography.com/people/pablo-escobar-9542497
Ciekawe artykuły:
Niezwykły życiorys:
