Patrycja Hurlak (ur. 1979) jest aktorką, która nawróciła się po wielu latach doświadczeń z czarną magią. Na wiele różnych sposobów daje swoje świadectwo nawrócenia i miłości do Jezusa.
Spis treści
Patrycja Hurlak – życiorys
Patrycja Hurlak urodziła się 28 marca 1979 roku w Świdnicy.
Już jako kilkuletnia dziewczynka widziała różne postacie, których się bała. W wieku 5 lat rozmawiała ze zmarłymi, co budziło w niej poczucie wyższości. Kilka lat później z dziewczynkami „bawiły się” w wywoływanie duchów. Następnie została przez koleżankę wciągnięta do Świadków Jehowy i w ten sposób odeszła od Kościoła katolickiego. Zaczęła zajmować się horoskopami, talizmanami, amuletami. W pewnym momencie w jej domu zaczęły ruszać się ściany i stwierdziła, że to już za dużo. Jej mama wyrzuciła amulety i przez kilka miesięcy było spokojnie. Następnie dostała od znajomego książkę do czarnej magii. Był to jeszcze czas, kiedy uczęszczała do szkoły podstawowej. Książka często spadała z półki i otwierała się na zaklęciu, które jej było potrzebne. Patrycja widziała, że zaklęcia działają i wciągało ją to.
W 1997 roku ukończyła Państwową Szkołę Muzyczną I stopnia w Świdnicy (klasa perkusji), a w kolejnym roku II Liceum Ogólnokształcące w Świdnicy.
Po maturze traktowała praktyki magiczne jako coś zupełnie normalnego. Używała kart, miała własne przedmioty magiczne, które odpowiadały na pytania i których się radziła. W swoim świadectwie mówiła: „Mając 19-20 lat rzucałam przeogromne klątwy, nadal nie wiedząc, że źle robię. Myślałam, że robię dobrze dla siebie„. Szukała szczęścia w związkach i była w związku z dziewczyną, która otworzyła ją jeszcze bardziej na magię. Ta dziewczyna nauczyła ją wróżyć z kart, obrzędów voodoo. Obie miały wspólnego chłopaka.
W późniejszym okresie z tą dziewczyną trafiła do księdza, któremu opowiedziała o tym, że ją wszystko straszy i opowiedziała swoją historię życia. Po tym wydarzeniu ta dziewczyna zniknęła natychmiast z jej życia. Później Patrycja chciała wejść do kościoła, który był blisko jej miejsca zamieszkania, lecz w przedziwny sposób nie mogła znaleźć wejścia do niego. Po czasie ocenia to jako absurdalne zdarzenie, jednak wtedy jej świadomość była zmącona. Wróciła do domu i obraziła się na Pana Boga, i przez kolejne parę lat nie szukała w Kościele pomocy.
W 1999 roku ukończyła Studium Show-Biznesu przy Instytucie Promocji w Warszawie, na kierunku – organizacja rozrywki. Dwa lata później została absolwentką Szkoły Aktorów Filmowych WORKSHOP w Warszawie, a w 2005 roku ukończyła Wyższą Szkołę Promocji w Warszawie (specjalność: reklama).
Z czasem rzucała coraz większe klątwy. „Zamawiałam co chciałam. Miałam spełnione każde moje marzenie. [..] Każdy dobry rodzic taki jak Pan Bóg nie da nam wszystkiego, a diabeł dał mi wszystko. [..] De facto miałam spełniane wszystkie moje marzenia, ale one nie dawały mi szczęścia.” Był to okres jej kariery. Grała w różnych filmach i serialach takich jak: Klan (1997), Dżager (2002), Show (2003), Czeka na nas świat (2006), Whisky z mlekiem (2009), Proste pragnienia (2011). „Reżyserowałam w tak młodym wieku, produkowałam filmy w tak młodym wieku…” – mówiła w swoim świadectwie. Zastanowiła się nad tym wszystkim i doszła do wniosku, że ciągle jest nieszczęśliwa. „Pomyślałam, złożę sobie zamówienie na faceta. Musicie wiedzieć, że ja nigdy nie wiedziałam, że korzystam z mocy szatańskich, więc to że składałam zamówienie jakieś, to było pod wpływem kolejnych niebezpiecznych książek typu „Sekret”, „Siła przyciągania”, itp. No i faceta zamówiłam sobie wg tego, co jest w Sekrecie.„. Spotkała go już na drugi dzień. „Dwa miesiące trwała idylla (..). Człowiek był alkoholikiem, narkomanem, osobą oskarżoną o pewne czyny co do dzieci, awanturnikiem, damskim bokserem i ogólnie wszystkim, co jest najgorsze.”
Patrycja już nie wiedziała, co ma zrobić by wyjść z tych problemów i po raz pierwszy od długiego czasu zaczęła się modlić. Spotkała na swojej drodze osoby, które uświadomiły jej, że ma to od złego ducha. Te osoby powiedziały jej, że szatan bardzo nie lubi koronki do Bożego Miłosierdzia, więc zaczęła się nią modlić. Zaprosiła Boga do swojego życia. „Straciłam 90% znajomych, straciłam pracę, ale zyskałam bardzo dużo” – mówiła. Odbyła spowiedź i w ten sposób po wielu latach po raz pierwszy przyjęła Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie. Zakochała się w Bogu i w pełni Mu zaufała. Był to 2013 rok. Bóg zaczął ją prowadzić. W międzyczasie chodziła do świeckiego egzorcysty, którego później nazwała czarownikiem. Zorientowała się, że nie jest to zgodne z nauczaniem Kościoła katolickiego. Pewnego razu jechała z Wejherowa do Warszawy, jej GPS „zwariował” i dojechała do klasztoru we Włocławku. Utknęła w małym korku pod klasztorem, co potraktowała jako znak od Boga. W klasztorze ku zdziwieniu spotkała ojca Franciszkanina, który był egzorcystą. Egzorcysta wraz z osobami posługującymi pomodlili się nad nią i w ten sposób przeżyła swój pierwszy egzorcyzm. Następnego dnia poczuła pokój serca, czyli uczucie o którym istnieniu nie wiedziała. „Nie ma takiej kasy, ciuchów, faceta, kariery, samochodu, mieszkania, nie ma nic, co jest w stanie mi w tej chwili świat zaoferować za to, żebym oddała pokój serca. Ja mogę stracić po ludzku wszystko, ale po Bożemu zyskuje wszystko, bo ten pokój serca, ta miłość, jest warta tego, żeby tutaj oddać wszystko.”
Po nawróceniu w jej życiu pojawiały się propozycje rozbieranych sesji, reżyserowania filmu porno i inne, jednak wszystkie odrzuciła. Przestała pracować w zawodzie, zaczęła dawać świadectwo nawrócenia oraz pogłębiać swoją wiarę. Jeździ po kraju i świecie, aby opowiadać o tym, jak poznała Boga i daje świadectwo nawrócenia oraz miłości do Jezusa.
Kolejną formą jej świadectw są książki jej autorstwa:
- „Nawrócona Wiedźma” (2013)
- „Zakochani są wśród nas. Rozmowy o spełnionej miłości i zakochaniu, które się nie kończy” (2015)
- „O ważnych Rzeczach. Ku wzbogacaniu postrzegania. Część 1” (2018)
- „Zakochani są wśród nas. Rozmowy o spełnionej miłości i zakochaniu, które się nie kończy” (2019)
- „O ważnych Rzeczach. W drodze do niebieskiego Jeruzalem. Część 2” (2019)
- “O ważnych Rzeczach. O Eucharystii. Część Najważniejsza” (2020)
- “Kosmiczna Celebracja” (2021)
Od września 2016 roku prowadzi program w TVP2 pt. „Ukryte skarby”. Tego samego roku została studentką Papieskiego Wydziału Teologicznego w Warszawie (sekcja Jana Chrzciciela). Od 2019 roku współpracuje z Radiem Jasna Góra prowadząc audycję pt. „Chwila dla Liturgii”.
Patrycja Hurlak – cytaty
„Sukces materialny jest niczym w porównaniu do pokoju serca i miłości Pana Boga.”
„Dzieci ze szkoły podstawowej zapytały mnie, czy znam laleczki voodoo i czy naprawdę trzeba mieć coś należącego do osoby, żeby zrobić krzywdę. Wyszło na to, że rodzice kupują dzieciom laleczki voodoo, które są normalnie dostępne w sprzedaży razem z instrukcją obsługi, co jest totalnie przerażające.”
„Jeżeli pokazuje się [w telewizji], że czarownica walczy o dobro to jest to bardzo niebezpieczne, ponieważ dzieciaki mogą się pogubić. Przecież one walczą o dobro, chronią niewinnych, ale chronią używając magii i zabijając, a nie tego uczy nas Jezus. Dużym zagrożeniem są czasopisma w których są zaklęcia. Te pisma uczą jak czarować, są w nich też atrybuty czarodziejskie, i to jest przeogromne zagrożenie, ponieważ wpuszczają do głowy dzieci to, że to jest normalne, a to nie jest normalne. Czarowanie nie jest normalne. Zagrożeniem jest oswajanie ze złem od małego.”
„Ja teraz wiem, że myśli samobójcze są myślami związanymi z atakiem złego ducha i ze złym duchem. To czego chce zły duch najbardziej to zabić nas w formie samobójstwa. To jest to do czego on zmierza najbardziej, dlatego wszystkie osoby, które spotkałam, które są zniewolone, opętane, bądź dręczone, mają myśli samobójcze, co nie oznacza, że mają próby samobójcze.”
„Każda rzecz, każdy dar dostany od złego ducha, czyli np. uzdrowienie wyproszone czarami, niestety, ale ponosi się za nie konsekwencje.”
Źródła
Artykuł powstał głównie dzięki filmowi: Nawrócona wiedźma – Świadectwo Patrycji Hurlak do którego zapraszamy osoby zainteresowane tym tematem. Skorzystano także ze strony https://patrycjahurlak.pl/cv/.
Zdjęcie: Flickr.com | Autor: Sławek | Licencja: CC BY-SA 2.0
