Piotr Andrzej Rubik przyszedł na świat w Warszawie 3 września 1968 roku. Jest polskim kompozytorem muzyki popularnej, ale i teatralnej oraz filmowej, jest oprócz tego producentem muzycznym i prezenterem telewizyjnym, dyrygentem oraz wokalistą.
Spis treści |Kliknij na rozdział, aby zostać przeniesionym|
Biografia i życiorys Piotra Rubika
Podstawy wiedzy z zakresu muzyki Piotr Rubik zdobywał pod okiem doświadczonej Elżbiety Małanicz-Onoszko. W wieku siedmiu lat Rubik zaczął opanowywać grę na wiolonczeli w klasie prowadzonej przez Jerzego Ługiewicza. Kontynuował natomiast naukę gry na wiolonczeli w liceum muzycznym, gdzie dojrzewał pod kierownictwem prof. Andrzeja Zielińskiego, który prowadził Rubika aż do ukończenia warszawskiej Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina.
Piotr Rubik był członkiem Jeunesses Musicales, czyli Światowej Orkiestry, w której mógł pełnić rolę koncertmistrza. Uczęszczał również na kursy kompozycji muzyki o profilu filmowym w Sienie, prowadzone przez samego Ennio Morriconee.
W roku 1997, współprowadził Rubik wówczas wraz z Moniką Bral, a będąc jednocześnie współproducentem, emitowany na antenie telewizyjnego Polsatu, program nazwany „Magazyn MO”, czyli spore „coś” na temat gier komputerowych, bowiem sam Rubik jest pasjonatem jeśli mowa o tej dziedzinie.
W 2012 roku Piotr Rubik wystąpił w trzeciej edycji popularnego programu Telewizyjnej Dwójki pt. „Bitwa na głosy”, będąc tamże kapitanem warszawskiej drużyny – zajmując w efekcie dobre czwarte miejsce.
22 września 2015 roku odbyła się premiera teledysku do utworu „Miłość to dwa słowa”. Utwór ten promował kolejny już wówczas album Piotra Rubika pod tytułem „Pieśni szczęścia”, który mógł powstać dzięki jego rejestracji 26 września w kieleckim Amfiteatrze Kadzielnia. Wówczas to w owym koncercie głosu użyczyli tacy soliści jak Mateusz Bieryt, Marcin Januszkiewicz, Ewa Prus, czy też Agnieszka Przekupień, natomiast narratorem został Zbigniew Książek (w tym chór i orkiestra Filharmonii Świętokrzyskiej).
Ciekawostki o Piotrze Rubiku
- 21 czerwca 2008 roku, Piotr Rubik, po trzech latach związku, zdecydował się wziąć ślub kościelny z Agatą Paskudzką. Zdjęcia z uroczystości wówczas opublikowane, zostały przedstawione na łamach czasopisma „Viva!”, czyli gazeta, która wykupiła na wyłączność prawa do tamtej sesji zdjęciowej za 200 tys. zł..
- Piotr Rubik jest producentem płyt. DO szerokiego grona osób, jakie wypromował byli tacy jak Tytus Wojnowicz, Małgorzata Walewska, Katarzyna Skrzynecka, Michał Bajor, czy też Georgina Tarasiuk.
- Piotr Rubik napisał utwór zatytułowany „Dotyk” dla Edyty Górniak oraz pieśń „Dove Vai”, który to promował wówczas film w reżyserii Jerzego Kawalerowicza „Quo vadis”.
- Piotr Rubik został tym, który stworzył oprawę muzyczną Wiadomości w TVP1, obecną tam w latach 2004-2014.
- Od 2005 roku Piotr Rubik jest szefem muzycznym Festiwalu Tańczące Eurydyki, w Zielonej Górze, im. Anny German.
Cytaty Piotra Rubika
„Dyrygent nie jest od tego, żeby machać i być metronomem dla dobrej orkiestry, ponieważ dobra orkiestra sama utrzyma się w ryzach. Natomiast trzeba wiedzieć, kiedy zacząć, kiedy skończyć.”
„Można łatwo stać się popularnym, ale na krótko. Jeśli chce się istnieć dłużej i robić to nie dla samej popularności, ale dlatego, że robi się to, co się kocha, to to jednak wymaga czasu. To nie dzieje się tak z dnia na dzień.”
„Muzyka jest albo dobra, albo zła, i to jest subiektywne odczucie. Śmieszą mnie takie podziały, że muzyka poważna to musi być taka, a muzyka rozrywkowa taka.”
„W Polsce popularność i sukces budzą agresję.”
Źródła
https://pl.wikipedia.org/wiki/Piotr_Rubikhttps://pl.wikiquote.org/wiki/Piotr_Rubik
http://muzyka.wp.pl/aid,1652,title,Piotr-Rubik,artysta_biografia.html?ticaid=11d036
Prawa autorskie do zdjęcia
Zdjęcie pochodzi z portalu flickr.com. Autorem jest Sławek. Zdjęcie zostało wykorzystane na podstawie licencji CC BY-SA 2.0.
Niezwykły życiorys:
|Kliknij na zdjęcie, by przejść do artykułu|
Bernard Nathanson (1926-2011) był amerykańskim lekarzem, profesorem nauk medycznych, który miał wielki udział w kulturowym przewrocie proaborcyjnym w USA w latach 60. i 70. Ponadto jako dyrektor największej kliniki aborcyjnej na świecie odpowiadał za 75 tysięcy aborcji. Kiedy jednak pojawiły się ultrasonografy i zobaczył na ekranie żywe dziecko, zaczął rezygnować z dokonywania aborcji, a po tym jak jego kolega nagrał na kasetę wideo „zabieg” aborcji, przeżył wielki szok. Zaczął rozumieć, że w brutalny sposób zabijał niewinne istoty. Świadomość życia od poczęcia i dokonanych zbrodni wywołała w nim wielkie poczucie winy, z którym długo nie mógł sobie poradzić. Stał się obrońcą życia i przyjął wiarę katolicką. Resztę życia poświęcił obronie nienarodzonych dzieci. Podróżował po świecie, świadcząc o świętości życia, uświadamiając ludziom kłamstwa grup proaborcyjnych (w końcu sam był współzałożycielem jednej z nich) i świadcząc o miłosierdziu okazanym mu przez Boga.
Polub nas:
Zobacz:
