Robert De Niro (ur. 1943) to amerykański aktor i reżyser znany m.in. z filmów „Taksówkarz”, „Ojciec chrzestny II” (1974), „Wściekły Byk” itp. Dwukrotny laureat Oscara.
Wzrost: 177 cm
Robert de Niro – wczesne lata
Robert Anthony De Niro Jr. urodził się 17 sierpnia 1943 roku w Nowym Jorku w katolickiej rodzinie malarki i rzeźbiarza. Matka Virginia Admiral, po przodkach ma korzenie holendersko-francusko-niemieckie, zaś w żyłach ojca Roberta Henry’ego De Niro, płynęła włosko-irlandzka krew.
Rodzice przyszłego aktora poznali się na zajęciach z malarstwa i zamieszkali w nowojorskiej dzielnicy Greenwich Village, w mieszkaniu na poddaszu. Szczęście rodzinne nie trwało jednak długo; wkrótce po narodzinach dziecka doszło do separacji, a w 1945 roku – do rozwodu pary. Syn miał zaledwie 3-lata, kiedy ojciec przyznał się do homoseksualizmu i opuścił rodzinę… Pomagał jednak w wychowaniu chłopca, a aktor po latach zadedykował ojcu film „Prawo Bronksu” (1993).
De Niro dorastał na Manhattanie, w dzielnicy Małe Włochy. Wychowywany tylko przez matkę, miewał problemy z prawem, jako członek ulicznego gangu o ksywie „Bobby Milk” i „Robden”. Na szczęście dla światowego kina nie poszedł w tę stronę, skończył publiczną szkołę podstawową na Manhattanie (nr 41), a później pobierał lekcje aktorstwa w Dramatic Workshop. Jako 10-latek zadebiutował na scenie w roli tchórzliwego lwa w inscenizacji „Czarnoksiężnik z Krainy Oz” (1953). Był przy tym zdolnym uczniem w Elisabeth Irwin High School i Little Red School House, a przez krótki czas nawet w Liceum Muzyki i Sztuki. Często zmieniał szkoły: z Liceum Muzyki przeszedł do publicznej szkoły Charles Evans Hughes Junior High School, później kształcił się w McBurney School, a następnie w Rhodes Preparatory School. Znalazł na siebie sposób w aktorstwie, które powściągnęło jego „gangsterskie” zapędy oraz nieśmiałość, z czym też się borykał.
W szkolnej ławie nie spędził jednak wiele czasu i już jako 16-latek opuścił szkolne mury. Fascynacja kinem i aktorstwem pozostała; w Herbert Berghof Studio, Actors Studio Lee Strasberga oraz u Stelli Adler uczył się aktorstwa, a nawet miał kontakt z technikami polskiego mistrza – Stanisławskiego.
Robert De Niro – aktorskie początki
Debiut przed kamerą „zaliczył” w 1963 roku w farsie Briana De Palmy „Wesele”. W 1965 roku pokazał się w dramacie krótkometrażowym „Spotkanie”, podejmującym temat relacji matki i syna, którego wcześniej oddała do adopcji. W komediodramacie „Trzy pokoje na Manhattanie” (1965) grał u boku Annie Girardot, zaś w dramacie „Młode wilki” (1968) wcielił się w hippisa.
Wkrótce ze swoimi propozycjami zjawił się Brian De Palma, zapraszając aktora do głównej roli Rubina w komedii satyrycznej „Pozdrowienia” (1968), a następnie w czarnej komedii „Cześć, mamo!” (1970). Zagrał tam początkującego filmowca i podglądacza. W dramacie kryminalnym „Krwawa mamuśka” (1970) zagrał narkomana (film zrealizowano na podstawie prawdziwej historii), a w dramacie sportowym „Uderzaj powoli w bęben” (1973) był graczem baseballu.
Prawdziwy sukces przyszedł w 1974 roku, wraz z rolą młodego Don Vito Corleone w filmie Coppoli „Ojciec chrzestny II”. Aktor już wcześniej starał się o rolę w pierwszej części „Ojca chrzestnego”, ale nie spotkał się z zainteresowaniem. Teraz więc, aby dowieść swojego profesjonalizmu, przeniósł się na pewien czas na Sycylię. Starania opłaciły się, De Niro zdobył pierwszą w życiu Nagrodę Amerykańskiej Akademii Filmowej dla najlepszego drugoplanowego aktora. Z powodu nieobecności na oscarowej ceremonii, statuetkę odebrał Coppola. Na marginesie warto wspomnieć, że De Niro przez długi czas nie posługiwał się angielskim, a używał różnych sycylijskich dialektów.
W 1976 roku na plan filmu „1900” zaprosił aktora Bernardo Bertolucci. W tej opowieści o konfliktach społecznych między wyznawcami faszyzmu i komunizmu zagrał u boku Gérarda Depardieu.
Dwa lata później pojawiła się propozycja udziału w słynnym dramacie wojennym Michaela Cimino „Łowca jeleni” (1978). Jeleni film z kreacją De Niro otrzymał nominację do Oscara w kategorii Najlepszy aktor.
Robert De Niro – Martin Scorsese
Jeśli można mówić o ulubionych aktorach słynnych reżyserów, to z pewnością De Niro zalicza się do ulubieńców Martina Scorsese. Łączą ich nie tylko zawodowe obowiązki, ale prawdziwa męska przyjaźń, a nawet pochodzenie. Wywodzą się z podobnego pokolenia, dorastali w tej samej dzielnicy Manhattanu, mają wiele wspólnych zainteresowań.
Po raz pierwszy na planie spotkali się w 1973 roku, w dramacie kryminalnym „Ulice nędzy”. Aktor wcielił się w Johnny’ego Boya, chłopaka, który pracuje dla nowojorskiej mafii, a film Martina Scorsese z Robertem De Niro nie miał sobie równych. Scena, gdy Johnny wchodzi do baru przy dźwiękach „Jumpin’ Jack Flash” formacji The Rolling Stones, stała się kultową w historii kina.
Kilka lat później pojawiła się propozycja udziału w „Taksówkarzu” (1976), gdzie zagrał weterana wojennego Travisa Bickle’a, który dorabia jako kierowca. Tu znowu dała o sobie znać aktorska precyzja De Niro, który przez miesiąc zatrudnił się jako taxi driver. Zagrał ze swadą, ironicznie, a słynne „You Talkin’ to Me?” („Mówisz do mnie”), mimo upływu lat cały czas powtarzane jest w różnych językach świata.
W muzycznym „New York, New York” (1977) nauczył się grać na saksofonie, do roli w dramacie biograficznym „Wściekły Byk” (1980) przytył 27 kilogramów i nauczył się boksować. W czarnej komedii „Król komedii” (1983) zagrał estradowca, a w dramacie kryminalnym „Chłopcy z ferajny” (1990) kreował irlandzko-amerykańskiego gangstera Jamesa Burke’a. Daleko posunął się w kreacji Maxa Cady’ego w dreszczowcu „Przylądek strachu” (1991), pozwalając sobie… oszlifować zęby.
W 1993 roku w produkcji „Chłopięcy świat”, talent aktorski De Niro mógł obserwować początkujący wtedy aktor Leonardo DiCaprio.
W kolejnym filmie Scorsese – „Kasyno” (1995), wzorowanym na prawdziwym życiu – Franka „Lefty’ego” Rosenthala zagrał rolę Sama „Ace’a” Rothsteina. Był to ósmy film duetu twórczego De Niro-Scorsese.
W 1995 roku na planie filmu „Gorączka” wystąpił w duecie z innym przyjacielem. Obaj, zarówno De Niro, jak i Al Pacino, bo o nim mowa, zasłużyli na słowa uznania. Ten duet aktorski spotkał się jeszcze później na planie dramatu kryminalnego „Zawodowcy” (2008) i biograficznego „Irlandczyka” (2019), opowieści o losach mafioso Franka „The Irishmana” Sheerana.
Robert De Niro – komediowy gangster
O ile przez wiele lat kariera aktorska De Niro koncentrowała się wokół kreacji różnej maści gangsterów i osobników mających konflikty z prawem, to w połowie lat 80. ubiegłego stulecia aktor zaczął się angażować w komedie. I okazało się, że jego filmografia znacząco się wzbogaciła. Takie produkcje jak: „Brazil” (1985); „Zdążyć przed północą” (1988), „Showtime” (2002), „Depresja gangstera” (1999) oraz „Poznaj mojego tatę” (2000) i „Poznaj moich rodziców” (2004) najpełniej dowodziły komediowego kunsztu aktora.
W „Dawno temu w Ameryce” (1984), „Misja” (1986), „Harry Angel” (1987), „Nietykalni” (1987), „Chłopcy z ferajny” (1990), „Jackie Brown” oraz „Ronin” (oba 1998), De Niro pokazuje się z innej, aktorskiej perspektywy. Nie mniej interesujący jest w nagrodzonym dwoma Oscarami filmie „Joker”, gdzie zagrał Murraya Franklina.
Robert De Niro – żony, dzieci
W kwietniu 1976 roku De Niro ożenił się z Diahnne Abbott. Para ma przybraną córkę – Drenę (ur. 1971) i syna Raphaela (ur. 1976). Syn również był aktorem, ale nie tak dobrym jak ojciec i po pewnym czasie zajął się… handlem nieruchomościami w NYC.
Po dwunastu latach związku Robert i Diahnne rozstali się. Aktor nie był jednak samotny – przypisywano mu związki z Sally Kirkland, Bette Midler, Charlotte Lewis i Cindy Crawford. Jakby tego było mało, został ojcem bliźniaków. Julian Henry de Niro i Aaron Kendrick De Niro urodzili się z matki-surogatki w wyniku in vitro w 1995 roku. W czerwcu 1997 aktor ożenił się ponownie z Grace Hightower. Ceremonia miała miejsce w posiadłości w Marbletown, w stanie Nowy Jork. Z tego związku urodziło się dwoje dzieci: syn Elliot (ur. 1998) i córka Helen Grace De Niro (ur. 2011). Niestety, i ten związek z drugą żoną nie przetrwał próby czasu i w 2018 roku para rozstała się.
Robert De Niro – ciekawostki
Jest współzałożycielem studia filmowego TriBeCa Productions, współwłaścicielem firmy Nobu Hospitality, restauracji Nobu i Tribeca Grill, a także The Greenwich Hotel. Również w Polsce znajdują się hotele sieci, zwłaszcza Nobu Hotel w Warszawie cieszy się zainteresowaniem gwiazd.
Aktor jest współorganizatorem słynnego Tribeca Film Festival.
W 2006 roku przekazał swoje kolekcje scenariuszy, kostiumów i rekwizytów na rzecz Harry Ransom Center w Uniwersytecie Teksańskim w Austin.
W 1998 roku podczas zdjęć we Francji, był przez 9 godzin przesłuchiwany przez policję pod zarzutem korzystania z usług prostytutek.
De Niro ma również włoskie obywatelstwo, jest zwolennikiem Partii Demokratycznej.
Jest jednym z najbardziej dochodowych aktorów w historii kina; według witryny Box Office Mojo, filmy w których zagrał, przyniosły przychód ponad 2,2 miliarda dolarów.
Artykuły, które mogą Ci się spodobać:
Źródła
https://archive.md/PIhmfhttps://www.filmweb.pl/person/Robert+De+Niro-123
https://pl.wikipedia.org/wiki/Robert_De_Niro
https://kultura.gazeta.pl/kultura/7,114438,25871750,filmy-z-robertem-de-niro-ranking-top10.html
https://www.vogue.pl/a/robert-de-niro-twardziel-ogolebim-sercu
Zdjęcie: wikimedia.org | Autor: Olivier Strecker | Licencja: CC BY-SA 3.0
Jolanta Tokarczyk jest dziennikarką filmową i lifestylową. Prowadzi magazyn „Film&Tv Kamera” i portal Filmowe Centrum Festiwalowe. Specjalizuje się w wywiadach z twórcami kultury.