Sławomir Mrożek przyszedł na świat w Borzęcinie 29 czerwca 1930 roku. Zmarł w Nicei 15 sierpnia 2013 roku. Był popularnym polskim dramatopisarzem, prozaikiem oraz rysownikiem.
Biografia i życiorys Sławomira Mrożka
Był absolwentem krakowskiego liceum. Jego debiut miał miejsce w 1950 roku, dotyczył aktywności rysowniczej – swoje cykle rysunków publikował następnie w „Przekroju”. Jednak zdecydował się również publikować opowiadania, w ten sposób ukazały się jego „Opowiadania z Trzmielowej Góry” i stanowiące literacki debiut także „Półpancerze praktyczne”. Do spraw dyskusyjnych dziś należy fakt, iż w roku 1953 Sławomir Mrożek podpisał Apel Krakowski, który wyrażał poparcie dla działań władz PRL, a dotyczących aresztowania duchownych katolickich.
Dramat „Policja” okazał się być jego pierwszą sztuką teatralną, natomiast dramat „Tango” z roku 1964 oznaczał już światową sławę Mrożka.
Sławomir Mrożek był uczestnikiem realizacji II spektaklu gdańskiego pt „Radość poważna”, teatru Bim-Bom, z roku 1956.
W 1963 Mrożek wyemigrował. W następnych latach miejscem jego pobytu był Paryż, następnie osiadł w USA, przebywając też w Niemczech, ale i we Włoszech oraz Meksyku.
W 1968 na łamach prasy francuskiej Sławomir Mrożek opublikował list protestujący przeciwko wejściu sił Układu Warszawskiego na terytoria Czechosłowacji, które odbyło się pod pozorem pomocy sojuszniczej. W ten sam sposób pisarz protestował w roku 1981, na znak solidarności z opozycją – przeciwko wprowadzeniu w Polsce stanu wojennego.
Powrócił do Polski w roku 1996. Rok 2002 z kolei to choroba Mrożka, mianowicie przebycie udaru mózgu skutkującego późniejszymi trudnościami w mowie i piśmie. Również walka z choroba polegająca na kilkuletniej rehabilitacji znalazła się w jego autobiografii.
W 2008 roku wyjechał do Nicei, umierając tam w roku 2013. Pogrzeb pisarza odbył się w Krakowie.
Ciekawostki o Sławomirze Mrożku
- W 1962 roku Sławomir Mrożek otrzymał niezwykle prestiżową literacką Nagrodę Fundacji im. Kościelskich, zwaną polskim Noblem. Należał do czterech pierwszych laureatów tej zaszczytnej nagrody.
- Sławomir Mrożek napisał scenariusze do trzech filmów: „Wyspa róż”, „Amor” i „Powrót”.
- Został pochowany w Panteonie Narodowym podziemi kościoła świętych Piotra i Pawła znajdującego się w Krakowie.
- W 2000 roku Sławomir Mrożek otrzymał Doktorat honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego.
- W 2006 roku przyznano Mrożkowi literacką nagrodę imienia Samuela Bogumiła Lindego.
Cytaty Sławomira Mrożka
„Powtórzę to, co zawsze powtarzam, kiedy spotkam się z twierdzeniem, że wszędzie jest to samo i tak samo. A mianowicie: proponuję tym, którzy tak twierdzą, aby usiedli gołą dupą na blasze rozgrzanej do temperatury 30 stopni Celsjusza, a potem na blasze rozpalonej do temperatury 100 stopni Celsjusza – następnie zaś ocenili różnicę.”
„Ateista jest bezbronny wobec wierzącego, natomiast wierzący nie jest bezbronny wobec ateisty. Ateista musi udowadniać, co jest zajęciem samo w sobie trudnym, ulegającym niepewności, natomiast wierzący ma tylko piękne, czyste, swoje: ja wierzę, i nic do dodania.”
„Ja smukle prosty. Moja sytuacja to jakieś pół drogi do uświadomienia sobie, że człowiek jest przeraźliwie sam wobec wszystkiego, z czego może wyniknąć albo wielki strach, albo wielka siła i niejaka swoboda.”
„Jestem człowiekiem myślącym głębiej. Człowiek nie może żyć bezmyślnie, na zasadzie mechanicznych odruchów.”
Źródła
- https://www.filmweb.pl/person/S%C5%82awomir+Mro%C5%BCek-165824/trivia
- https://pl.wikipedia.org/wiki/S%C5%82awomir_Mro%C5%BCek
- https://culture.pl/pl/tworca/slawomir-mrozek
- http://www.mrożek.pl/slawomir-mrozek-zyciorys.html
Prawa autorskie do zdjęcia
Zdjęcie pochodzi z portalu wikimedia.org. Autorem jest Mariusz Kubik. Zdjęcie zostało wykorzystane na podstawie licencji CC BY-SA 3.0.
Z wykształcenia socjolog. Swoje dziennikarskie doświadczenie zdobywał pracując w lokalnym czasopiśmie na Podkarpaciu i w regionalnej telewizji na Podbeskidziu.
Niezwykły życiorys:
|Kliknij na zdjęcie, by przejść do artykułu|
Karolina Kózkówna (1898-1914) wychowywała się w pobożnej i pracowitej rodzinie, z wiekiem wzrastając w cnotach. Pełna wrażliwości i współczucia czyniła dobroć, pomagając rodzinie, chorym, starszym i potrzebującym. Poprzez swoje uczynki pełne miłości i ewangelizację przybliżała Boga wszystkim ludziom spotkanym na swojej drodze. Podczas pierwszej wojny światowej rosyjski żołnierz chciał pohańbić jej czystość. Zginęła śmiercią męczeńską, jednak obroniła swoje dziewictwo dzięki mężnej walce. Dlaczego młoda i piękna dziewczyna tak wybrała? „Wybrałam to, bo wolność, wolność, wolność mam. I nie żałuję nie, bo Chrystus przy mnie jest, I Ukochany mój dał mi biały strój” – śpiewa w swoim utworze Katarzyna Nikiel. Karolina Kózkówna została beatyfikowana w Tarnowie 10 czerwca 1987 roku przez papieża Jana Pawła II.
Polub nas:
Zobacz:
