Antoni Padewski, Antoni z Padwy (1195-1231) był portugalskim teologiem, franciszkaninem i prezbiterem. Jest świętym Kościoła katolickiego i doktorem Kościoła.
Życiorys św. Antoniego
Ferdynand Bulonne urodził się w 1195 roku w Lizbonie. Pochodził z bogatej i szanowanej rodziny. Pomiędzy 15. a 20. rokiem życia wstąpił do zakonu Kanoników Regularnych św. Augustyna, którzy mieli swój klasztor na przedmieściu Lizbony. Studiował tam dzieła klasyków łacińskich i święte księgi, jednak częste wizyty krewnych utrudniały mu skupienie na nauce, dlatego poprosił przełożonych o przeniesienie do Opactwa Świętego Krzyża w Coimbrze (ówczesna stolica Portugalii). Miasto to, obok Lizbony, było drugim, najważniejszym ośrodkiem życia kulturalnego i religijnego tego kraju. Ferdynand zdobył tam gruntowne wykształcenie teologiczne i w 1219 roku otrzymał święcenia kapłańskie.
Rok później Ferdynand był świadkiem pogrzebu pięciu franciszkanów, którzy zostali zamordowani przez mahometan w Maroko. Pierwszy raz usłyszał wtedy o duchowych synach św. Franciszka z Asyżu i w 1220 roku wstąpił do nich w Olivanez, gdzie osiedlili się przy kościele św. Antoniego Pustelnika. W zakonie przyjął imię Antoni i rozpoczął studiowanie Pisma Świętego i myśli św. Franciszka. Udzielał się w pracy duszpasterskiej i kaznodziejskiej, a jego kazania stały się sławne. Miał szczególny dar wymowy, co gromadziło przy nim wielkie tłumy.
Antoni był zapalony duchem męczeńskiej ofiary i postanowił udać się do Afryki, aby tam oddać swoje życie dla Chrystusa. Zachorował śmiertelnie, co sprawiło że musiał wracać do ojczyzny. Jednak na Morzu Śródziemnym zastała go burza, która zapędziła jego statek na Sycylię. W 1221 roku odbywała się w Asyżu kapituła generalna nowego zakonu. Antoni tam się udał i spotkał się ze św. Franciszkiem. Po zakończeniu kapituły oddał się pod władze brata Gracjana (prowincjał Emilii i Romanii), który wyznaczył mu erem w Montepaolo, w pobliżu Forli. Antoni ten czas wykorzystał na pogłębianie własnego życia wewnętrznego. Zgłębiał z zamiłowaniem Pismo święte i udzielał pomocy duszpasterskiej i kaznodziejskiej. Sława jego kazań dotarła do następcy św. Franciszka, brata Eliasza, który ustanowił go generalnym kaznodzieją zakonu.
Jako generalny kaznodzieja zakonu przemierzał miasta i wioski, nawołując do poprawy życia i pokuty. Jego dar wymowy, obrazowy i plastyczny język, ascetyczna postawa, żar oraz towarzyszące mu cuda gromadziły przy nim wielkie tłumy ludzi, dlatego musiał głosić kazania na placach, ponieważ żaden kościół nie mógł pomieścić tylu słuchaczy.
Na przestrzeni lat 1225-1227 Antoni udał się z kazaniami do południowej Francji. Zwalczał tam za całą mocą szerzącą się tam herezję katarów (albigensów). Gdy powrócił do Italii, został wybrany podczas generalnej kapituły, ministrem (prowincjałem) Emilii i Mediolanu. Napisał w tym czasie Kazania niedzielne, a w 1228 roku udał się do Rzymu, aby załatwić ważne sprawy swojej prowincji. Został z tej okazji przez papieża Grzegorza IX zaproszony do okolicznościowego kazania, które wywarło na nim takie wrażenie, że nazwał Antoniego “Arką Testamentu”. Papież polecił mu, aby wygłaszał kazania do tłumów pielgrzymów przybywających do Rzymu. Antoni na prośbę kardynała Ostii napisał Kazania na święta i wygłosił tam również kazania wielkopostne.
Po powrocie do swojej prowincji, Antoni udał się do Werony. Jej władcą był znany z tyranii książę Ezelin III, który był zwolennikiem cesarza i w sposób okrutny mścił się na zwolennikach papieża. Należała do niego wtedy także Padwa. Antoni miał świadomość, że naraża własne życie, jednak miał odwagę powiedzieć władcy prawdę i ku zdumieniu wszystkich tyran wypuścił go cało.
Antoni był obdarzony takim charyzmatami jak dar bilokacji, czytania w sumieniach ludzkich i proroctwa. Wykładał filozofie na uniwersytecie w Bolonii. W 1230 roku podczas kapituły generalnej zrzekł się urzędu prowincjała (ministra) i udał się do Padwy. Był wycieńczony i zachorował na wodną puchlinę. Zatrzymał się w klasztorku w Arcella, gdzie przy śpiewie O gloriosa Virginum dnia 13 czerwca 1231 roku oddał ducha Bogu. Zmarł mając zaledwie 36 lat.
Pogrzeb Antoniego był wielka manifestacją. Został pochowany w Padwie w kościółku Matki Bożej. Już w niecały rok później, dnia 30 maja 1232 roku papież Grzegorz IX zaliczył go w poczet świętych. Zdecydowały o tym liczne cuda i łaski, których wierni doznawali przy jego grobie. Komisja papieska odnotowała w tak krótkim czasie pięć uzdrowień z paraliżu, siedem przywróceń niewidomym wzroku, trzy przywrócenia głuchym słuchu, dwa przywrócenia niemym mowy, uzdrowienie dwóch epileptyków i dwa wypadki wskrzeszenia umarłych. Kult św. Antoniego rozprzestrzenił się bardzo szybko po całym świecie. Papież Grzegorz IX wyznaczył dzień jego dorocznej pamiątki na 13 czerwca. W 1946 roku Pius XII ogłosił go doktorem Kościoła.
Św. Antoni Padewski jest Patronem zakonów franciszkanów i antoninek oraz wielu bractw. Jest patronem dzieci, górników, małżeństw, narzeczonych, położnic, ubogich, podróżnych, ludzi i rzeczy zaginionych.
Ciekawostki o św. Antonim
Miejscem jego grobu jest bazylika Il Santo, czyli Bazylika św. Antoniego w Padwie. Jest to jedno z najbardziej popularnych sanktuariów w Europie. W 1981 roku przeprowadzono badania szczątków Świętego, które ustaliły, że miał 190 cm wzrostu, pociągłą twarz oraz ciemnobrązowe włosy. Na jego kolanach wykryto drobne pęknięcia, które spowodowane były zapewne długim klęczeniem.
W 1664 roku we wsi Radecznica rozpoczęły się objawienia na wzgórzu o nazwie Łysa Góra. Św. Antoni z Padwy objawił się Szymonowi Tkaczowi, ubogiemu mieszkańcowi wioski. Są to jedyne na świecie udokumentowane i potwierdzone objawienia z udziałem św. Antoniego. Święty nakazał zbudowanie świątyni na wzgórzu i poświęcił okoliczne źródło. Wieści o tym cudownym objawieniu oraz łaskach sprawiły, że miejsce to stało się celem wielu pielgrzymek. Biskup Mikołaj Świrski, sufragan chełmski zakupił całą wieś, a następnie zwrócił się do bernardynów, aby objęli placówkę. Bracia Bernardyni zostali tam ulokowani w 1667 roku. Fundacja klasztoru datowana jest na 1670 rok. Szybko wniesiono drewniane zabudowania kościoła oraz klasztoru, a specjalna komisje teologów przesłuchała świadków zdarzeń oraz osoby, które doznały łask. W krótkim czasie wytworzyła się tam tradycja odpustów. Każdego roku w dniu 13 czerwca w Radecznicy odbywa się główny odpust ku czci św. Antoniego, który gromadzi kilkutysięczne rzesze wiernych z Polski i zagranicy.
Modlitwy do św. Antoniego
1. Modlitwa o pomoc za wstawiennictwem św. Antoniego:
Ufny w Twoją świętą przyczynę i przemożne zasługi polecam się Tobie, św. Antoni, i proszę Cię, wejrzyj na moją wierną i szczerą miłość i silną ufność, jaką serce moje względem Ciebie jest przepełnione. Zapisz sobie moje imię głęboko w Twym sercu i pozwól mi należeć do liczby tych, których Ty szczególnie miłujesz i ochraniasz, iżbym mógł we wszystkich moich potrzebach znajdować w Tobie ucieczkę. Amen.
2. Modlitwa o opiekę św. Antoniego
Święty Antoni, wielki nasz Patronie, proszę Cię pokornie, abyś z wysokości swej chwały wejrzał na mnie i przyszedł mi z pomocą.
Ty pomagasz wszystkim, którzy wzywają Twego pośrednictwa i proszą o opiekę. Nie odrzucaj i moich ufnych próśb, ale wspomagaj mnie w moich troskach i kłopotach. Twoi czciciele znają twe skuteczne wstawiennictwo w odnalezieniu rzeczy zgubionych, ochronie przed złodziejami, opiece nad podróżującymi, niesieniu ulgi w cierpieniu chorym, biednym i zakłopotanym. Z ufnością błagam, spraw, abym dzięki Twej opiece miał zawsze silną wiarę, pracował nad poprawą życia i pomnożeniem łaski uświęcającej.
Polecaj mnie Najświętszej Maryi, Matce Bożej, której zawdzięczasz szczególną pomoc w pracy dla zbawienia ludzi. Ty wiesz, jak słaby i nędzny jestem, wiesz najlepiej, jakie zło zewsząd mnie otacza i jak bardzo potrzebuję Twej pomocy.
Proszę Cię, święty Antoni, abyś mnie wspomagał w życiu i kierował ku dobremu Bogu. Wspieraj wszystkich, którzy zwracają się do Ciebie w swych potrzebach i troskach. Niech wszyscy odczuwają Twoją opiekę i doznają Twej pomocy, wielbiąc Boga Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.
3. Modlitwa o czystość do świętego Antoniego
Święty Antoni, powierzam Ci dzisiaj wszystkie moje troski, pokusy i niepokoje. Postanawiam Cię czcić, naśladując przykład Twego świętego życia.
Przybądź mi na pomoc, gdy muszę stanąć twarzą w twarz z trudnościami i rozczarowaniami. Niech Twoje modlitwy i Twe wstawiennictwo wyjednają mi łaskę u Boga.
Z Twoją pomocą będę mógł głębiej zrozumieć, jak bardzo kocha mnie Bóg, że jest zawsze ze mną, a szczególnie w cierpieniu.
Potężny Patronie, wzorze czystości, zwycięzco nad słabym ciałem, uproś dla mnie i dla wszystkich modlących się do Ciebie doskonałą czystość ciała, umysłu i serca. Amen.
Źródła
Zdjęcie pochodzi z portalu wikipedia.org. Jego autorem jest Waraciła. Zostało wykorzystane na podstawie licencji CC BY-SA 4.0.
https://www.brewiarz.pl/czytelnia/swieci/06-13.php3https://pl.wikipedia.org/wiki/Antoni_Padewski
https://deon.pl/wiara/duchowosc/3-modlitwy-do-sw-antoniego-w-trudnych-chwilach,395354
Ciekawe artykuły
