Święty Florian (ok.250-304) był męczennikiem chrześcijańskim. Jest uznawany za świętego.
Spis treści
Życiorys św. Floriana
Florian z Lauriacum urodził się około 250 roku w Zeiselmauer (Austria). Został w młodym wieku dowódcą wojsk rzymskich, które stacjonowały w Mantem. W czasie prześladowań chrześcijan przez Dioklecjana dowodzony przez niego oddział 40 żołnierzy, a złożony z chrześcijan został uwięziony. Florian pragnął cierpieć dla Chrystusa i napotykając żołnierzy poszukujących osób, które przyznają się do wyznawania Chrystusa, Florian poinformował ich, że jest chrześcijaninem. Przymuszano go do złożenia ofiary Bogom. Święty żołnierz odparł, że nie od wczoraj służy Chrystusowi, więc ani diabeł nie ma nad nim mocy, ani namiestnik okrutnego cesarza nie może zrobić nic ponad zaszkodzenie jemu ciało. Wychłostano go i poddano torturom. Znajdował się w obozie rzymskim koło Wiednia, gdzie namiestnik prowincji starał się groźbami i obietnicami zmusić go do odstępstwa od wiary. Próby te zawiodły, więc kazał go biczować, a potem szarpać jego ciało żelaznymi hakami. Został w końcu zaprowadzony nad rzekę Ennes, aby zostać utopionym. Poprosił przed śmiercią o chwilę modlitwy. Strażnicy widzący świętość bijącą od ociekającego krwią człowieka, nie śmieli wykonać kary, jednak znalazł się pewien zuchwalec, który zepchnął z mostu pozostającego w modlitewnym zachwyceniu Męczennika. Św. Florian poniósł śmierć 4 maja 304 roku. Nie chciał, aby jego szczątki pozostały w pohańbieniu, więc ukazał się w nocy pobożnej niewieście Walerii, która odnalazła ciało i wyprawiła mu godny, chrześcijański pogrzeb. Z czasem nad jego grobem wystawiono klasztor i kościół benedyktynów, który został potem objęty przez kanoników laterańskich. Miejscowość St. Florian, gdzie znajduje się klasztor jest po dzień dzisiejszy ośrodkiem życia religijnego w Górnej Austrii. Św. Florian jest patronem archidiecezji wiedeńskiej.
W 1184 roku ze względu na prośbę księcia Kazimierza Sprawiedliwego (syna Bolesława Krzywoustego), Kraków otrzymał dużą część relikwii świętego Floriana. W delegacji, która odbierała relikwie miał znajdować się późniejszy biskup krakowski, bł. Wincenty Kadłubek. Ku ich czci w dzielnicy Krakowa, zwanej Kleparzem, wystawiono okazałą świątynię. Gdy w 1528 roku pożar strawił tę część Krakowa to ocalała jedynie ta świątynia. Od tego czasu św. Floriana zaczęto czcić w całej Polsce jako patrona podczas klęsk pożaru, powodzi i sztormów. Kraków po dziś dzień obchodzi pamiątkę św. Floriana jako święto. Relikwie Świętego Floriana znajdują się w Krakowie, Chorzowie, Warszawie, Chodzieży, Bielinach, Kolbuszowej i Dobrzechowie.
Wspomnienie liturgiczne św. Floriana w Kościele Katolickim jest obchodzone 4 maja. Ma w polskim Kościele to rangę wspomnienia obowiązkowego, natomiast w Krakowie, którego św. Florian jest patronem ma rangę święta.
Patron
W 1326 roku św. Florian został przez biskupa krakowskiego ustanowiony jednym z czterech głównych patronów Królestwa Polskiego.
Florian jest patronem Austrii, Bolonii, Chorzowa, a także hutników, strażaków, kominiarzy, garncarzy i piekarzy. W Warszawie pod jego wezwaniem znajduje się katedra warszawsko-praska.
Ikonografia
Ikonografia przedstawia św. Floriana jako oficera rzymskiego z naczyniem, gaszącego pożar. Czasami jest przedstawiany jako książę. Bywa, że w ręku trzyma chorągiew. Atrybutami św. Floriana są: kolczuga, kamień młyński u szyi, krzyż, miecz, palma męczeńska, płonący dom, tarcza, zbroja i orzeł.
Źródła
https://brewiarz.pl/czytelnia/swieci/05-04a.php3https://pl.wikipedia.org/wiki/Florian_(męczennik)
https://www.pch24.pl/sw–florian–meczennik-,2187,i.html
