św. Kacper

Kasper de Bufalo, a właściwie Gaspare del Bufalo, przyszedł na świat w Rzymie 6 stycznia 1786. Zmarł w Rzymie 28 grudnia 1837 roku. Był włoskim kapłanem, zwanym „Małym apostołem Rzymu”. Był założycielem Misjonarzy Krwi Chrystusa, świętym Kościoła katolickiego.

Krótki życiorys św. Kacpra

Kasper przyszedł na świat w rzymskim pałacu księcia Altieri, gdzie jego ojciec pełnił funkcje kucharza. Pobierał nauki w rzymskiej szkole ojców pijarów. Staranne wychowanie odebrał dzięki matce, która to zdecydowanie przyłożyła się do tego, by syn wyszedł na ludzi. Swe kazania Kacper wygłaszał już po otrzymaniu święceń kapłańskich niższych. Odbył w ślad za tym rzymskie studia teologiczne, zostając kanonikiem kościoła św. Marka i kapelanem. Nosił się przy tym z zamiarem udania się na misje dokładnie tak jak uczynił to św. Franciszek Ksawery, gdy tymczasem papież Pius VII nie pozwolił na to, miał on bowiem dla Kaspra plan inny a dotyczący prowadzenia misji ludowych we Włoszech. Nadeszły później i dla niego dotkliwe czasy wojen napoleońskich, które przyszło mu spędzić na północy Italii oraz na Korsyce, bowiem Kacper zdecydowanie odmówił złożenia przysięgi konstytucyjnej. Szczęśliwie dla niego dość szybko upadek cesarstwa okazał się być szczęśliwy , mógł bowiem wrócić do Rzymu, głosząc tam misje ludowe z gorliwością cokolwiek niespotykaną – określono je jako tak zwane “wielkie duchowe trzęsienia ziemi”. Z myślą o tej formie odbywanego duszpasterskiego oddziaływania założył Kacper wkrótce kongregację męską i żeńską.
Zmarł w Rzymie podczas szalejącej epidemii cholery w roku 1837. Przy jego łożu śmierci znaleźli się wówczas dwaj kapłani, mianowicie św. Wincenty Pallotti oraz sługa Boży Jan Merlini, słuchając ostatniej spowiedzi Kacpra.
Wspomnienie liturgiczne św. Kacpra obchodzone jest 28 grudnia, natomiast kalendarz zgromadzenia umieścił je 21 października.

Rozszerzona biografia św. Kacpra

Młodość

Gaspar del Bufalo urodził się w Rzymie w Święto Trzech Króli, 6 stycznia 1786 r.. Tego samego dnia został ochrzczony i otrzymał imię Kacper Melchior Baltazar, tradycyjne imiona mędrców, którzy odwiedzili dzieciątko Jezus. Jako syn Antonio del Bufalo dorastał w Rzymie, w kwaterach dla osób służących jednej ze szlachetnych rzymskich rodzin, gdzie jego ojciec pracował jako szef kuchni. Po prawdzie jego ojciec był z początku niewydarzonym przedsiębiorcą – zajmował się z początku teatrem i piłką nożną; zaczął jednak coś znaczyć dopiero gdy objął stanowisko kucharza w domu rodziny Altieri, której pałac znajdował się naprzeciwko kościoła Gesù w Rzymie.

Kacper był wątłego zdrowia. Ponieważ cierpiał na nieuleczalną chorobę oczu, która groziła ślepotą, jego rodzina ofiarowała modlitwę do św. Franciszka Ksawerego za jego powrót do zdrowia. Pod wpływem matki Kacper oddawał się z zapałem modlitwom do św. Franciszka Ksawerego, którego relikwia jest widoczna na ołtarzu we wspomnianym Gesù. Dzięki temu, jak powiadają źródła, w 1787 r. Kacper został cudownie uzdrowiony, dlatego w późniejszym życiu umiłował szczególne nabożeństwo do wielkiego Apostoła Indii i wybrał go na specjalnego patrona zgromadzenia, które później założył.

Aktywność misjonarska

Kacper był później bardzo aktywny, na przykład często odwiedzał chorych i biednych, zakładając przy tym organizację religijną młodych ludzi, której członkowie modlili się i wspólnie wykonywali działalność charytatywną. Święcenia kapłańskie przyjął w diecezji rzymskiej w 1808 r. by wkrótce potem  utworzyć wieczorne towarzystwo dla robotników miejskich oraz robotników rolnych, którzy przybyli do Rzymu ze wsi, aby tam sprzedawać swoje towary. Zapewniał katechizmy dla sierot i dzieci z rodzin ubogich, oraz podjął działania zmierzające do urządzenia nocnego schroniska dla bezdomnych.

Wraz z innymi duchownymi, którzy odmówili złożenia przysięgi na wierność Napoleonowi Bonapartemu w 1809 r., po deportacji papieża Piusa VII, Kacper również został zesłany na wygnanie do północnych Włoch i tam też był więziony przez cztery lata. Po powrocie do Rzymu w 1814 r. zastanawiał się, czy nie przyłączyć się do jezuitów, których niedawno przywrócono do posługi. Jednakże, biorąc pod uwagę potrzeby czasu i na prośbę Piusa VII, Kacper zaangażował się w misję głoszenia ludowi słowa bożego, a to by przywrócić porządek pośród chaosu tamtych czasów.

Trud posługi kapłańskiej

Mimo znacznych trudności w 1815 r. Kacper założył stowarzyszenie księży Misjonarzy Krwi Chrystusa w opactwie San Felice w Giano w Umbrii. Z pomocą miejscowej ludności pracował nad naprawą opuszczonego klasztoru z X wieku. Chociaż był on bardzo popularny w swoim rodzinnym mieście, nie obyło się bez wrogów. Jego aktywność w nawracaniu rzezimieszków podnieciła gniew urzędników, którzy czerpali korzyści z bandytyzmu poprzez darowane im łapówki. Ci wrogowie prawie skłonili Leona XII do zawieszenia Bufalo. Jego wysiłki misjonarskie były zatem niezwykle dramatyczne. Jeden ze współczesnych, namiętny kapłan i biskup St. Vincent Strambi, opisał jego nauczanie jako „duchowe trzęsienie ziemi”. Kacper był także przyjacielem świętego Wincentego Pallottiego, założyciela pallotynów, który asystował przy łożu śmierci Kacpra. Jest on także szczególnie znany ze swojego oddania się Najdroższej Krwi Chrystusa i z rozpowszechniania tego nabożeństwa za życia.

Kres starań by zbawiać ubogich i bandytów

Do swojej śmierci 28 grudnia 1837 r. Kacper niestrudzenie pracował nad ponowną ewangelizacją środkowych Włoch, zwłaszcza państw papieskich. Był dobrze znany ze swojej elokwencji w głoszeniu, oddania ubogim (zwłaszcza w Hospicjum Santa Galla w Rzymie) i z pracy z bandytami z południowego Lacjum.

Jego pogrzeb odbył się w Rzymie w kościele Sant’Angelo w Pescheria, niedaleko Teatro di Marcello, i został pochowany w Albano. Później jego ciało przeniesiono do domu misjonarzy przy Via dei Crociferi w Rzymie (Santa Maria in Trivio), gdzie pozostaje do dziś.

Ciekawostki o św. Kacprze

• Swe kazania Kacper wygłaszał już po otrzymaniu święceń kapłańskich niższych.
• Ponad wszystko Kacper nosił się z zamiarem udania się na misje dokładnie tak jak czynił to św. Franciszek Ksawery, którego postrzegał za wyznacznik swej misji.
• Kacper zdecydowanie odmówił złożenia wirnopoddańczej przysięgi konstytucyjnej, a związanej z wiernością koronie cesarskiej Napoleona.
• “Wielkie duchowe trzęsienia ziemi” – tak określano jego nauki duchowe w czasie jego pobytu w Rzymie.

Cytaty św. Kacpra

„Nie jestem dość mocny na doskonałość”

Źródła

• https://pl.wikipedia.org/wiki/Kasper_del_Bufalo
• https://www.brewiarz.pl/czytelnia/swieci/10-21c.php3
• https://en.wikipedia.org/wiki/Gaspar_del_Bufalo
• http://www.pbparishmissions.org/GaspardelBufalo.html

Tagi: