Klaudia Rzymska była rzymianką żyjącą w I wieku. Jest świętą Kościoła katolickiego.
Św. Klaudia Rzymska – życiorys
Św. Klaudia Rzymska została wymieniona w drugim liście św. Pawła do Tymoteusza. Z kolei Marcjalis pisze w epigramach o małżeństwie Klaudii z Prudensem. Przypuszcza się, że chodzi o tę samą osobę. Kim jednak dokładnie była? Tu pojawiają się wątpliwości. Według jednej z wersji miała być córką Kogidubusa, który był sprzymierzonym z Rzymem królem bretońskim. Istnieją nawet opinie zgodnie z którymi miała być żoną samego Poncjusza Piłata, wymienianą w apokryfach, jednakże brak jest na to przekonujących dowodów. W kontekście dawniejszych martyrologiów wymieniana była z datą 7 sierpnia, tak wspomina ją tzw. martyrologium Wilsona. Polscy autorzy zauważają, że brak jest znaków wczesnej czci oddawanej Klaudii (Fros, Sowa, s. 484-485).
Co do tego, czyją była córką można jednak znaleźć i odmienne opinie. Według innej z wersji mogła być córką innego władcy imieniem Karoktakus, również króla brytyjskiego, który jednak po tym, jak został pokonany przez Aulusa Placjusza został wraz z rodziną przewieziony w łańcuchach do Rzymu w charakterze niewolnika. Ojciec Klaudii miał zostać uwolniony przez cesarza Klaudiusza i to właśnie z tego powodu jednej z jego córek nadano imię Klaudia. Pozostała ona w Rzymie i została ochrzczona. Podaje się również, że była później matką Linusa, który został drugim papieżem, po św. Piotrze. Wspomniany zaś Prudens lub też według innej wersji Aulus Prudens, który miał być jej mężem był rzymskim senatorem. Co ciekawe w jego kontekście podaje się jeszcze inne personalia Klaudii, której pochodzenie miało być w dalszym ciągu takie samo, jednakże miała nazywać się Klaudia Rufina. Tutaj jednak ponownie dowody są – można powiedzieć – poszlakowe (Starr, s. 105).
Św. Klaudia Rzymska – patronka
Źródła książkowe nie podają informacji na temat patronatu św. Klaudii Rzymskiej.
Niektóre strony internetowe podają przy św. Klaudii męczennicy, która zginęła w 310 roku, że jest patronką wszystkich chrześcijanek.
Bibliografia
H. Fros, F. Sowa, Księga imion i świętych, tom 3, Wydawnictwo WAM, Kraków 1998.
B. Starr, Daily Devotional Saint or Trivia, CreateSpace Independent Publishing Platform 2014.
Grafika: wikimedia.org, pochodząca z 19 wieku
Z wykształcenia politolog (UMCS w Lublinie). Autor jednej monografii, która uzyskała wyróżnienie w konkursie Polskiego Towarzystwa Nauk Politycznych i współautor kolejnej. Pasjonat ciekawostek z przeszłości bliższej i dalszej.
Niezwykły życiorys:
|Kliknij na zdjęcie, by przejść do artykułu|
Bernard Nathanson (1926-2011) był amerykańskim lekarzem, profesorem nauk medycznych, który miał wielki udział w kulturowym przewrocie proaborcyjnym w USA w latach 60. i 70. Ponadto jako dyrektor największej kliniki aborcyjnej na świecie odpowiadał za 75 tysięcy aborcji. Kiedy jednak pojawiły się ultrasonografy i zobaczył na ekranie żywe dziecko, zaczął rezygnować z dokonywania aborcji, a po tym jak jego kolega nagrał na kasetę wideo „zabieg” aborcji, przeżył wielki szok. Zaczął rozumieć, że w brutalny sposób zabijał niewinne istoty. Świadomość życia od poczęcia i dokonanych zbrodni wywołała w nim wielkie poczucie winy, z którym długo nie mógł sobie poradzić. Stał się obrońcą życia i przyjął wiarę katolicką. Resztę życia poświęcił obronie nienarodzonych dzieci. Podróżował po świecie, świadcząc o świętości życia, uświadamiając ludziom kłamstwa grup proaborcyjnych (w końcu sam był współzałożycielem jednej z nich) i świadcząc o miłosierdziu okazanym mu przez Boga.
Polub nas:
Zobacz:
