św. Zofia

Święta Zofia, żyła według źródeł w II wieku, za panowania cesarza rzymskiego Hadriana, lub na przełomie II – III wieku. Jest męczennicą chrześcijańską, świętą Kościoła katolickiego, syryjskiego, koptyjskiego, ormiańskiego i prawosławnego.

Krótki życiorys św. Zofii

Greckie imię Zofia oznacza tyle, co “mądrość”. W IV w. Konstantyn I Wielki wystawił w Konstantynopolu bazylikę właśnie ku czci “Mądrości Bożej”.

Kult św. Zofii był powszechny o czym świadczy fakt, iż żywotów św. Zofii istnieje kilka. Niestety istnieje w związku z tym wiele sprzeczności. Jeden z jej żywotów mówi, a najbardziej prawdopodobny, że żyła w Rzymie w II wieku za czasów panowania Hadriana I. Miała ona być wówczas wdową, mającą trzy córki – Wiarę, Nadzieję i Miłość. Zofia nie chciała jednak złożyć bałwochwalczych darów na ołtarzu bogini Diany, nawet pod siłą namiestnika Antiocha. Wówczas to doszło do dramatycznego czynu. Jej córki zostały poddane na oczach matki wymyślnym torturom. Zofia wówczas wspierała dzieci chcąc, aby wytrwały mimo to. Jakkolwiek namiestnik zostawił Zofię przy życiu, to miała ona umrzeć wkrótce po śmierci córek na ich grobie – z rozpaczy.

Biografia rozszerzona św. Zofii

Kult Zofii

Ze wszystkich jednak opisów jedno wydaje się pewne: że taka święta żyła, miała trzy córki i poniosła śmierć za wiarę. Utwierdza nas w tym poprowadzony kult Zofii, po pierwsze – bardzo wczesny, po drugie – powszechny zarówno na Wschodzie, jak i na Zachodzie. Dalszy rozwój jej kultu miał mieć miejsce w połowie VII w. z chwilą wprowadzenia jej relikwii do alzackiego klasztoru mieszczącego się w Eschau, co miało miejsce za pontyfikatu papieża Sylwestra II. Obecnie relikwie wszystkich wymienionych męczennic znajdują się w krypcie kościoła św. Pankracego w Rzymie. Zofia jest tymczasem patronką matek, wdów, wzywana bywa podczas niedoli i w przypadku szkód jakie wyrządzają czasem przymrozki.

Święta i jej trzy córki

Za panowania bezbożnego cesarza rzymskiego Hadriana, w Rzymie mieszkała wdowa o włoskim pochodzeniu zwana Zofią, której imię oznacza mądrość. Była chrześcijanką i zgodnie ze swoim imieniem żyła mądrze, ukazując mądrość wychwalaną przez apostoła Jakuba, który mówi: Mądrość zstępująca z góry jest czysta, skłonna do zgody, ustępliwa, posłuszna, pełna miłosierdzia i dobrych owoców. Ta mądra i przyzwoita niewiasta, Zofia, żyjąc w formalnym małżeństwie, urodziła trzy córki, których nazwała na cześć trzech wielkich cnót. Pierwszą nazywano Wiarą, drugą Nadzieją, a trzecią Miłością.

Wychowanie w duchu boskiej mądrości

Wkrótce po narodzinach jej trzech córek Zofia owdowiała. Pobożnie żyjąc, podobała się Bogu przez czyny takie jak modlitwa, post i jałmużna. Wychowywała swoje trzy córki w sposób odpowiedni dla mądrej matki, tak aby, będąc imienniczkami cnót, mogły nabyć te cechy, których imiona nosiły. W miarę dojrzewania dziewczęta te wzrastały w cnocie i nauczyły się dobrze treści ksiąg proroków i apostołów. Przyzwyczaiły się słuchać słów swoich nauczycieli i szczerze zajmowały się modlitwą i obowiązkami domowymi. Co więcej, poddawały się we wszystkim swojej świętej matce, która była wypełniona boską mądrością. Odniosły wkrótce sukces we wszystkich sprawach dotyczących wychowania i mądrości. Ponieważ niewiasty Zofii były bardzo sprawiedliwe i doskonałe w mądrości, oczy wszystkich były wkrótce wpatrzone właśnie na nie.

Nadejście złego

Słowo o godnym podziwu sposobie życia córek Zofii i jej samej dotarło do cesarza, który słysząc, że są w Rzymie, wysłał żołnierzy, aby przyprowadzili ich przed swe oblicze. Biorąc pod uwagę wczesne lata niewiast, cesarz był zdumiony tym, jak niezachwianie w wierze były córki Zofii, ale sądził jak się okazało pochopnie, że są mocne tylko będąc razem – wzajemnie się wspierając.

Wiara

Wiara, która miała dwanaście lat, została wprowadzona na widzenie z cesarzem jako pierwsza. Odważnie odrzuciła pochlebstwa tyrana i potępiła jego bezwstydne czyny i próżne spiski przeciwko chrześcijanom. Rozwścieczony cesarz kazał jej rozebrać się, bezlitośnie pobić i oderwać jej piersi, skąd wypłynęło mleko, a nie krew. Inne tortury, które znosiła, były bezskuteczne, ponieważ była chroniona mocą Boga. Kiedy wreszcie przyszli, by odeprzeć jej głowę, Zofia zachęciła ją do przyjęcia z radością śmierci, która zjednoczy ją z Chrystusem.

Nadzieja

Z kolei Nadzieja, która miała dziesięć lat, została sprowadzona do cesarza jako następna. Wyznając Chrystusa tak niezłomnie jak jej siostra, została pobita i wrzucona do szalejącego pieca, ale jego ogień wyszedł by zaledwie muskać jej ciała. Po wielu innych torturach ona również umarła od miecza, dziękując Bogu.

Miłość

Natomiast Miłość, czyli trzecia z sióstr, została wezwana przed cesarza, którego złość rozsadzała. Miała zaledwie dziewięć lat, ale miała taki sam niezłomny umysł jak jej siostry. Została zawieszona na szubienicy i przykuta tak mocno, że jej kończyny zostały złamane przez więzy. Następnie została wrzucona do pieca i wreszcie ścięta. Zofia radowała się w duchu, widząc, że jej córki tak chwalebnie udają się do siedzib sprawiedliwych, ale przytłoczona ziemskim smutkiem, oddała duszę Bogu kilka dni później, w ich grobie – na skutek przeżywanego smutku. Wspomnienia o opisanych tych zdarzeniach obchodzone są 17 września.

Ciekawostki o św. Zofii

• Święta Zofia była naocznym świadkiem tortur, jakie zadano jej trzem córkom, po tym, jak odmówiła złożenia ofiary rzymskiemu bóstwu. Stąd też wizerunki Świętej, często z trzema córkami wyposażonymi w miecze.
• „Sofia”, czyli po polsku Zofia, oznacza w języku łacińskim „bożą mądrość”. Ikonografia chrześcijańska przedstawia również Zofię z księgą – na znak mądrości, którą Święta posiadła.
• Zofia była osobą, która nie wyparła się wiary w Jezusa Chrystusa nawet pod pręgierzem tortur zastosowanych na jej trzech córkach.
• Relikwie Zofii i jej córek znajdują się obecnie w kościele św. Pankracego w Rzymie.

Źródła

• https://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%9Awi%C4%99ta_Zofia
• https://brewiarz.pl/czytelnia/swieci/05-15a.php3
• http://bethania.kolejowa.pl/2006_5/19.htm
• https://www.saintsophiachurch.org/life-of-st-sophia.html
• http://www.st-sophia.com/st-sophia/

Tagi: