Ted Bundy był błyskotliwy, elokwentny, przystojny. Sprawiał wrażenie sympatycznego człowieka. Kiedy przerażająca prawda o nim wyszła na jaw, nie wszyscy dawali wiarę, że za starannie budowaną przez lata miłą fasadą kryje się jeden z najbardziej krwawych seryjnych morderców Ameryki. Kim był Ted Bundy?
Życiorys Teda Bundy’ego
Ted Bundy – właściwie Theodore Robert Bundy – przyszedł na świat 24 listopada 1946 r. w Burlington (USA, stan Vermont) w domu samotnej matki. Matka Bundy’ego, Eleanor Louise Cowell, utrzymywała, że ojcem chłopca jest weteran wojenny Jack Worthington, choć w akcie urodzenia jako ojciec figuruje Lloyd Marshall. Wiele jednak wskazuje na to, że ojcem Teda był jego dziadek Samuel Cowell, ojciec Eleanor. Przez 20 lat Ted żył w przeświadczeniu, że matka to jego siostra, a dziadkowie, którzy go adoptowali, są jego rodzicami. Nazwisko Bundy Ted odziedziczył po ojczymie – Eleanor poślubiła kucharza Johnny’ego Culpeppera Bundy’ego. Para doczekała się czwórki dzieci. Ted chętnie zajmował się rodzeństwem, lecz nadal był przekonany, że Johnny to brat Eleanor. Bundy ukończył Woodrow Wilson High School w Waszyngtonie, a następnie studiował psychologię i orientalistykę na University of Puget Sound. Po dwóch semestrach przeniósł się na University of Washington w Seattle. W 1972 r. uzyskał licencjat z psychologii. Dostał się do prawniczej szkoły w Utah, w czym niewątpliwie pomógł mu list polecający od Nelsona Rockefellera z Partii Republikańskiej, w którego kampanię o uzyskanie nominacji prezydenckiej Bundy mocno się zaangażował. Studiów prawniczych, które podjął w 1973 r., nie ukończył, porzucając je zaledwie po roku.
Początki działalności przestępczej
Bundy dość wcześnie rozpoczął działalność przestępczą. Już w szkole podstawowej kradł ze sklepów sprzęt narciarski (jako chłopiec uwielbiał narciarstwo) i fałszował bilety na wyciągi. Wtedy też ujawniły się jego psychopatyczne skłonności. Podczas obozów skautów, w których uczestniczył, lubił straszyć inne dzieci i kopać doły, w których umieszczał pułapki w postaci naostrzonych kołków. Zdaniem dawnych koleżanek i kolegów ze szkoły podstawowej i średniej Ted zawsze robił wszytko, aby zaistnieć i znaleźć się w centrum uwagi. Dużo czasu spędzał w bibliotekach, ale interesowały go wyłącznie książki poświęcone tematyce kryminalnej ze wskazaniem na przestępstwa o podłożu seksualnym. Najbardziej poszukiwane były przez niego zdjęcia gwałtów i zwłok.
Morderstwa i ofiary
Kiedy dokładnie Bundy popełnił pierwsze zbrodnie, tego nie wiadomo. Warto jednak w tym momencie nadmienić, iż dzień przed wykonaniem wyroku śmierci morderca wyjawił swemu prawnikowi, że po raz pierwszy porwał kobietę w 1969, a pierwszego zabójstwa dopuścił się w 1972 r. Z kolei psychologowi Artowi Normanowi powiedział, że w 1969 r. zabił w Atlantic City dwie kobiety. Pierwsze udowodnione Bundy’emu morderstwo, do którego zresztą sam się przyznał, miało miejsce w 1974 roku. Lynda Ann Healy, studentka tej University of Washington i popularna radiowa pogodynka, uchodzi oficjalnie za pierwszą śmiertelną ofiarę Bundy’ego. Zamordował ją 1 lutego 1974 r, a jej szczątki odnaleziono dopiero rok później (3 marca 1975 r.).
Ted Bundy przyznał się do zamordowania 30. kobiet, z czego potwierdzono i zidentyfikowano 20 ofiar (ciał 8. z nich nigdy nie znaleziono). Prawdziwa ich liczba nie jest jednak znana – eksperci sądzą, że mogła wynosić nawet 100. Początkowo Bundy atakował ofiary we śnie, ale dość prędko zmienił sposób działania. Jakie zatem było jego modus operandi? Zagadywał ofiary w miejscach publicznych, często podając się za kogoś, kto potrzebuje pomocy (mówił przeważnie, że złamał rękę lub nogę) lub podszywając się pod przedstawiciela władzy. Nie miał problemów z nawiązywaniem kontaktów – zwłaszcza że z uwagi na atrakcyjną aparycję podobał się kobietom i wzbudzał ich zaufanie. Następnie obezwładniał ofiary. Nieprzytomne od uderzenia łomem kobiety wywoził w ustronne miejsca, gdzie dokonywał morderstwa poprzez uduszenie. Niektóre ofiary gwałcił przed śmiercią. Dopuszczał się nekrofilii – stosunki seksualne ze zwłokami odbywał aż do ich rozpadu, niekiedy je przebierał i robił im makijaż. Ponadto 12. zidentyfikowanym ofiarom odciął głowy, z którymi także odbywał stosunki seksualne. Preferował kobiety białe, młode, głównie w wieku od 15 do 25 lat.
Aresztowanie, wyrok i śmierć
16 sierpnia 1975 r. w West Valley City Bundy nie zatrzymał się do kontroli drogowej i został aresztowany. Powiązano go z porwaniem Carol DaRonch (rozpoznała go), a także z morderstwami i zaginięciami kobiet w Utah i Kolorado. Za wspomniane porwanie skazano go na 15 lat pozbawienia wolności. Jednocześnie toczyło się śledztwo w sprawie zabójstw. 7 czerwca 1977 r. Bundy uciekł z sądu hrabstwa Pitkin – bronił się sam i uzyskał zgodę na dostęp do biblioteki sądowej, z której okna wyskoczył. Po 6. dobach został złapany. Po raz drugi uciekł z więzienia Glenwood Springs 30 grudnia 1977 r. Po przeszło 28. miesiącach, w których trakcie popełnił wiele morderstw, został ostatecznie aresztowany. Jego proces ruszył w 1979 r. 7 lutego 1980 r. uznano go winnym zarzucanych mu czynów i skazano na śmierć. Bundy składał liczne apelacje od wyroku. Został stracony na krześle elektrycznym 24 stycznia 1989 r. Pod więzieniem stanowym Florydy w Raiford, gdzie odbywała się egzekucja, tłum skandował „Płoń, Teddy, płoń!”.
Ciekawostki
- W 1967 r. Bundy poznał Stephanie Brooks, dziewczynę z tzw. wyższych sfer, do których Ted bardzo chciał należeć. Ich związek się rozpadł. Po paru latach wrócili do siebie i zaręczyli, po czym Bundy zerwał zaręczyny. Uczucie te odcisnęło na Tedzie ogromne piętno – większość jego ofiar była podobna właśnie do Stephanie.
- W 1969 r. Bundy zaczął spotykać się z Liz Kendall. Byli razem do 1976 r. O ich związku opowiada film „Podły, okrutny, zły” z 2019 r. (w postać mordercy wcielił się Zac Efron).
- Bundy miał córkę z Carole Ann Boone, którą poślubił w trakcie procesu. Po narodzinach dziewczynka nazywała się Rose Bundy. Pojawiają się różne teorie dotyczące jej losów, przy czym najbardziej znana jest ta, że Rose Bundy zmieniła nazwisko na Abigail Griffin i mieszka w Oklahomie. Informacje te nie zostały nigdy potwierdzone.
- Oficjalnie wiadomo o 5. kobietach, którym udało się przeżyć atak mordercy, m.in. o 18-letniej studentce University of Washington i tancerce Joni Lenz (imię i nazwisko zmienione; dziewczyna doznała trwałych uszkodzeń mózgu i nigdy nie odzyskała sprawności intelektualnej) czy Carol DaRonch.
- Po śmierci z ciała Bundy’ego naukowcy wyjęli mózg w celu poddania go badaniom. Zwłoki skremowano, a prochy rozrzucono w Górach Kaskadowych.
- Ted Bundy to postać powszechnie obecna w kulturze popularnej. Oprócz wspomnianego powyżej filmu dedykowano mu również m.in. film „Bezlitosny Morderca” z 2002 r., książkę i film telewizyjny z 1986 r. „The Deliberate Stranger” czy szereg utworów muzycznych (np. „Stay Wide Awake” Eminema). W 2019 r. Netflix wydał serial dokumentalny „Rozmowy z mordercą: taśmy Teda Bundy’ego”. O Bundym napisano też sporo książek i artykułów.
Źródła
https://www.o2.pl/artykul/mozg-teda-bundyego-wyciagniety-po-egzekucji-zostal-wykorzystany-do-badan-6475674394535553ahttps://tvn24.pl/magazyn-tvn24/odrazajacy-piekny-zly-ted-bundy-morderca-nekrofil-ktorego-kochaly-miliony,215,3684
https://minnie-kryminalistka.pl/ted-bundy-bezlitosny-morderca-kobiet/
https://zyciorysy.pl/biografia/ted-bundy/
https://www.wprost.pl/prime-time/10218524/jej-ojcem-byl-ted-bundy-najkrwawszy-morderca-w-historii-usa-co-wiemy-o-rose-bundy.html
https://www.rp.pl/Historia/310059897-Ted-Bundy-Zwykly-amerykanski-chlopak.html
https://pl.wikipedia.org/wiki/Ted_Bundy
Serial dokumentalny „Rozmowy z mordercą: taśmy Teda Bundy’ego”.