Viktor Frankl (1905-1997) był profesorem neurologii i psychiatrii wydziału medycznego Uniwersytetu Wiedeńskiego oraz profesorem logoterapii American International University w Kalifornii, jak również twórcą tzw. trzeciej wiedeńskiej szkoły psychoterapii (po psychoanalizie Freuda i psychologii indywidualnej Adlera) – szkoły logoterapii. U jej podstaw leży przekonanie, że każdy człowiek w sposób naturalny poszukuje w życiu sensu, a jego odnalezienia ma uzdrawiający wpływ na ludzką psychikę.
Kim był Viktor Frankl?
Viktor Frankl urodził się w 26 marca 1905 roku w Wiedniu (Austria).
Otrzymał stopień doktora medycyny i doktora filozofii Uniwersytetu Wiedeńskiego. Podczas II wojny światowej przez trzy lata był więźniem niemieckich obozów koncentracyjnych, w tym Auschwitz i Dachau.
Pierwsza publikacja naukowa Viktora Frankla ukazałą się w International Journal of Psychoanalysis w 1924 roku. Jest on autorem trzydziestu dwóch książek przetłumaczonych na trzydzieści cztery języki. Jego książka Człowiek w poszukiwaniu sensu okazała się prawdziwym bestsellerem i sprzedała się w ponad dwunastu milionach egzemplarzy.
Doktor Viktor Frankl był prezesem Austriackiego Towarzystwa Psychoterapeutycznego, a jako profesor wizytujący wykładał na wyższych uczelniach całego świata. Był doktorem honoris causa dwudziestu dziewięciu uniwersytetów, jak również laureatem licznych nagród. Otrzymał m.in. nagrodę Oskara Pfistera, przyznawaną przez Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne oraz nagrody za całokształt osiągnięć, które były wyróżnieniem przrez Foundation for Hospice and Homecare.
Viktor Frankl zmarł w dnia 2 września 1997 roku w Wiedniu.
Logoterapia Viktora Frankla
„Prawdziwym wyzwaniem współczesnej psychiatrii jest odpowiedzenia na egzystencjalną pustkę. Coraz więcej pacjentów uskarża się bowiem na poczucie bezsensu i życiowej późni. Logoterapia uczy, że nawet tragiczne i negatywne aspekty życia, jak na przykład nieuniknione cierpienie, można zamienić w triumf ludzkiego ducha, pod warunkiem że przyjmiemy odpowiedni stosunek do sytuacji, w której się znaleźliśmy. W epoce, w jakiej przyszło nam żyć – epoce umierających tradycji – podstawowym zadaniem psychiatrii musi być wyposażenie człowieka w umiejętność odnajdywania w życiu sensu. W czasach, gdy przykazania dekalogu utraciły w oczach wielu swą wartość, każdego dnia musimy przestrzegać dziesięciu tysięcy przykazań, wynikających z dziesiątków tysięcy życiowych sytuacji; w tym sensie można śmiało powiedzieć, że logoterapia to odpowiedź na duchowe potrzeby współczesnego człowieka„. (Aleksandra Wolnicka)
Źródło
Viktor Frankl, Wola sensu. Założenia i zastosowanie logoterapii. Wyd. rozszerzone z nowym posłowiem autora (przełożyła Aleksandra Wolnicka), wyd. Czarna Owca, Warszawa 2010
Zdjęcie: wikimedia.org, autor Prof. Dr. Franz Vesely, licencja CC BY-SA 3.0 DE
Specjalista SEO, redaktor i administrator strony Zyciorysy.info. Prowadzi ten portal od ponad pięciu lat i jest autorem ponad 450 życiorysów.
Niezwykły życiorys:
|Kliknij na zdjęcie, by przejść do artykułu|
Św. Siostra Faustyna Kowalska (1905-1938) była zakonnicą, która wielką miłością ukochała Jezusa. Pan Jezus przemawiał do niej w jej duszy i uczynił ją apostołką Miłosierdzia Bożego. Przez św. Siostrę Faustynę Jezus przekazał nowe formy kultu Miłosierdzia Bożego: Obraz Jezusa Miłosiernego, Święto Miłosierdzia, Koronkę do Miłosierdzia Bożego, Godzinę Miłosierdzia oraz szerzenie czci Miłosierdzia.
Do św. Siostry Faustyny Pan Jezus skierował zdumiewające słowa: „W Starym Zakonie wysyłałem proroków do ludu swego z gromami. Dziś wysyłam ciebie do całej ludzkości z Moim miłosierdziem. Nie chcę karać zbolałej ludzkości, ale pragnę ją uleczyć, przytulając ją do Mego miłosiernego Serca”. Mówił do niej także o Swoim niezgłębionym miłosierdziu: „Niech pokładają nadzieję w miłosierdziu Moim najwięksi grzesznicy. Oni mają prawo przed innymi do ufności w przepaść miłosierdzia Mojego. Córko Moja, pisz o Moim miłosierdziu dla dusz znękanych. Rozkosz sprawiają Mi dusze, które się odwołują do Mojego miłosierdzia. Takim duszom udzielam łask ponad ich życzenia. Nie mogę karać, choćby był największym grzesznikiem, jeżeli on się odwołuje do Mej litości, ale usprawiedliwiam go w niezgłębionym i niezbadanym miłosierdziu swoim”.
Polub nas:
Zobacz:
