Książę Harry, czyli książę Sussexu – Henryk Karol Albert Dawid, przyszedł na świat w Londynie 15 września 1984 roku. Jest księciem Zjednoczonego Królestwa, członkiem brytyjskiej rodziny królewskiej, synem Karola (księcia Walii) oraz Diany (księżnej Walii), a także wnukiem królowej angielskiej – Elżbiety II.
Książę Harry – wiek, wzrost i waga
Wzrost: 186 cm
Waga: 86 kg
Krótki życiorys Księcia Harrego
Począwszy od jego najwcześniejszych wystąpień publicznych, które miały miejsce jeszcze w dzieciństwie, rudowłosy książę Harry niewątpliwie podbił serca ludzi nie tylko w Anglii, lecz i na całym świecie. W niniejszej, a rozwiniętej poniżej biografii możemy prześledzić jego drogę, bynajmniej nie od zbuntowanego księcia – playboya i rozrabiaki – do narodowego skarbu, cieszącego się sympatią nie tyle powszechną, co popularną.
Otóż droga życiowa Harrego, czyli księcia Zjednoczonego Królestwa, urodzonego 15 września 1984 roku, dotyczy w przygniatającej mierze kariery wojskowej, którą książę odbył śladami dokładnie tymi, jakie odcisnęli w swej młodości jego ojciec, dziadek i inni krewni – poprzednicy.
Niewątpliwie w jego jak najkrótszej biografii jest miejsce na przełomy, które odcisnęły największe piętno w dziejach opisywanego. Oto tak było na przykład w przypadku śmierci księżnej Diany, czyli matki Harrego. Kolejnym można uznać zdobycie stopni wojskowych oraz umiejętności posługiwania się wojskowym sprzętem oraz strategiami. Śledząc zatem biografie rozszerzoną dowiemy się, co tak naprawdę mogło dziać się w życiu mężczyzny, którego opinia publiczna poznała raczej w roli hulaki i żartownisia – prowokatora.
Biografia rozszerzona Księcia Harrego
Wczesne lata
Harry urodził się w St Mary’s Hospital w Paddington w Londynie, 15 września 1984 roku, jako drugie dziecko Karola, księcia Walii, spadkobiercy królowej Elżbiety II i Diany, księżnej Walii. Książę został ochrzczony imionami Henry Charles Albert David, przez arcybiskupa Canterbury, Roberta Runciego.
Jego rodzice ogłosili, że imię drugiego syna to Henry Charles Albert David, ale będzie po prostu Harrym dla swojej rodziny i przyjaciół. Gdy książę dorastał, był nazywany przydomkiem Pałac Kensington. Jako syn księcia Walii nazywa się dla podwładnych angielskich Prince Henry of Wales. Diana chciała, aby Harry i jego starszy brat, William, mieli szerszy zakres doświadczeń niż poprzednie królewskie dzieci. Zabrała ich do miejsc, które obejmowały Disney World i McDonald’s, kliniki AIDS i schroniska dla bezdomnych. Harry zaczął towarzyszyć rodzicom podczas oficjalnych wizyt już w młodym wieku, a jego pierwsza zagraniczna trasa odbyła się z rodzicami do Włoszech w 1985 roku.
Rodzice Harrego rozwiedli się w 1996 roku. Jego matka zginęła w wypadku samochodowym w Paryżu w następnym roku. Harry i William przebywali wówczas z ojcem w Balmoral. Na pogrzebie matki Harry towarzyszył ojcu, bratu, dziadkowi ze strony ojca i wujkowi ze strony matki, Earlowi Spencerowi, idąc za korpusem pogrzebowym z Pałacu Kensington do Opactwa Westminsterskiego. W wywiadzie dla The Daily Telegraph z 2017 roku książę przyznał, że szukał później życiowych porad po dwóch latach „totalnego chaosu”, podczas to których usiłował pogodzić się ze śmiercią swojej matki.
Edukacja
Podobnie jak jego ojciec i brat, Harry kształcił się w niepublicznych szkołach. Zaczynał w przedszkolu Jane Mynors w Londynie oraz w szkole przygotowawczej w Wetherby. Następnie uczęszczał do Szkoły Ludgrove w Berkshire. Po zdaniu egzaminów wstępnych został przyjęty do Eton College. Decyzja o umieszczeniu Harrego w Eton była sprzeczna z konwencją rodziny Windsor, polegającą na wysyłaniu dzieci do Gordonstoun, do której uczęszczał dziadek Harrego, ojciec, dwóch wujków i dwóch kuzynów. Ojciec widział jednak, jak Harry podąża śladami rodziny Spencera, ponieważ zarówno ojciec, jak i brat Diany uczęszczali do Eton.
W czerwcu 2003 r. Harry ukończył edukację w Eton z dwoma certyfikacjami A-Levels, uzyskując ocenę B w sztuce i D w geografii, po podjęciu decyzji o opuszczeniu zajęć z historii sztuki na poziomie AS. Celował w sporcie, szczególnie w polo i rugby. Jedna z byłych nauczycieli Harrego, Sarah Forsyth, twierdziła, że Harry był „słabym uczniem” i że personel Eton spiskował, aby pomóc mu oszukać podczas egzaminów. Zarówno Eton, jak i Harry zaprzeczyli tym twierdzeniom. Podczas gdy trybunał nie wydał orzeczenia w sprawie roszczenia oszukańczego, „zaakceptował księcia, który otrzymał pomoc w przygotowaniu jego „ekspresyjnego” projektu (z historii sztuki) na wysokim poziomie A”.
Po ukończeniu wspomnianej szkoły, Harry spędził rok na przerwie od edukacji, podczas którego przeznaczał czas na pracę w Australii (jak jego ojciec, który zrobił to również w latach swej młodości), a to na farmie bydła i uczestnicząc m.in. w meczu Polo Test Young England vs Young Australia. Podróżował także do Lesotho, gdzie pracował z osieroconymi dziećmi i nagrał wyprodukowany następnie film dokumentalny pt. „Zapomniane królestwo”.
Kariera wojskowa
Harry wszedł w skład Królewskiej Akademii Wojskowej Sandhurst w dniu 8 maja 2005 r., gdzie był później znany jako oficer Cadet Wales i dołączył do Alamein Company. W kwietniu 2006 roku Harry ukończył szkolenie oficerskie i został zatrudniony jako Kornet (podporucznik) w Blues i Royals, pułku kawalerii w armii brytyjskiej. W dniu 13 kwietnia 2008 r., kiedy osiągnął dwa lata stażu pracy, Harry awansował na porucznika.
W 2006 r. Ogłoszono, że jednostka Harrego ma zostać rozmieszczona w Iraku. Nastąpiła publiczna debata, czy powinien tam służyć. Sekretarz obrony John Reid powiedział, że powinien mieć możliwość służby na pierwszej linii stref bojowych. Harry zgodził się, mówiąc: „Jeśli powiedzą, że: „nie, nie możesz iść na pierwszą linię”, to nie przeciągnę mojego żałosnego tyłka przez Sandhurst i nie będę tam, gdzie jestem teraz.” Ministerstwo Obrony i Clarence House ogłosiło w dniu 22 lutego 2007 r., że Harry zostanie wysłany wraz ze swoim pułkiem do Iraku, jako część 1. Zmechanizowanej Brygady 3. Dywizji Zmechanizowanej – było to posunięcie bynajmniej wspierane przez Harrego, który oświadczył, że opuści armię, jeśli rozkażą mu pozostać „bezpiecznym”, podczas gdy jego pułk wyruszył mocą tych decyzji na wojnę. Powiedział: „Nie ma mowy, żebym przeszedł przez Sandhurst, a potem usiadł na tyłku w domu, podczas gdy moi chłopcy walczą o swój kraj”.
Szef brytyjskiej armii w tym czasie, generał Sir Richard Dannatt, powiedział 30 kwietnia 2007 r., że osobiście zdecydował, że Harry będzie służył wraz ze swoją jednostką w Iraku, patrolując gubernatorstwo Maysan. Jednak do 16 maja Dannatt ogłosił też, że Harry nie będzie służył w Iraku, a to z obawy dotyczącej tego, że Harry jest celem o wysokiej wartości (ponieważ kilka gróźb ze strony różnych grup zostało już postawionych przeciwko niemu). Clarence House podał do wiadomości publicznej rozczarowanie Harrego decyzją, chociaż powiedział, że będzie go przestrzegać.
Na początku czerwca 2007 r. doniesiono, że Harry przybył do Kanady, aby trenować wraz z żołnierzami kanadyjskich sił i armii brytyjskiej w CFB Suffield, niedaleko Medicine Hat w Albercie. Mówiono, że było to przygotowanie do objęcia służby w Afganistanie, gdzie siły kanadyjskie i brytyjskie uczestniczyły w kierowanej przez NATO wojnie afgańskiej.
Zostało to potwierdzone w lutym następnego roku, kiedy brytyjskie Ministerstwo Obrony ujawniło, że Harry został potajemnie wysłany jako Forward Air Controller do prowincji Helmand w Afganistanie przez ostatnie dziesięć tygodni stacjonowania tam jednostki. Obwieszczenie nastąpiło po tym, jak media – w szczególności niemiecka gazeta Bild i australijski magazyn New Idea – ogłosiły informacje poufne władz kanadyjskich i brytyjskich. Później doniesiono, że Harry pomógł oddziałom Gurkha odpierać ataki talibskich powstańców i pełnił służbę patrolową na wrogich terenach w Afganistanie.
Sprawiło to, że Harry był pierwszym członkiem rodziny królewskiej, który służył w strefie wojny, ponieważ jego wuj, książę Andrzej, latał helikopterami podczas wojny o Falklandy. Za swoją służbę jego ciotka, księżna Anna, przedstawiła Harrego do odznaczenia Medalem Operacyjnym Afganistanu, co odbyło się w koszarach Combermere w maju 2008 roku.
W październiku 2008 r. ogłoszono z kolei, że Harry ma uczyć się od swojego wuja w zakresie latania helikopterami wojskowymi. Po zdaniu pierwszego testu umiejętności miał odbyć miesięczny kurs, dokąd też się udał.
Harry musiał zdać swoją ocenę lotniczą w Bazie Lotnictwa Korpusu Armii (AAC) w Middle Wallop, w wyniku której ustalił, czy będzie kontynuował szkolenie jako pilot helikoptera Apache, Lynx lub Gazelle. Osiągnąwszy więc wymagany standard, Harry uczęszczał do Szkoły Lotnictwa Śmigłowców Obronnych w RAF Shawbury, gdzie dołączył do swojego brata.
Książę Karol zaprezentował mu swoje latające brevet (skrzydła) w dniu 7 maja 2010 oku. Podczas ceremonii w bazie wojskowej korpusu lotniczego (AAC), w środkowym Wallop., Harry dał do zrozumienia, że zamierza latać śmigłowcami szturmowymi Apache, jeśli tylko uda mu się przejść rygorystyczny kurs Apache. Pozwoliłoby mu to ponownie zobaczyć aktywną służbę wojskową na linii frontu w Afganistanie.
W dniu 10 marca 2011 r. ujawniono, że Harry zdał egzamin z latania Apache i otrzymał odznakę Apache Flying 14 kwietnia 2011 roku. Spekulowano, że wróci do Afganistanu przed wycofaniem się w 2015 r.. W dniu 16 kwietnia 2011 r. tymczasem ogłoszono, że Harry został awansowany na kapitana.
W czerwcu 2011 roku Clarence House ogłosił, że po ukończeniu kursu szkoleniowego dotyczącego konwersji śmigłowców Apache do działań wojennych, Harry będzie gotowy do rozmieszczenia, w tym do bieżących operacji w Afganistanie, czyli jako pilot śmigłowca Apache. Ostateczna decyzja została podjęta przez wyższych dowódców Ministerstwa Obrony, w tym głównie Szefa Sztabu Obrony w porozumieniu z życzeniami Harrego, Księcia Walii. W październiku został przeniesiony do amerykańskiej bazy wojskowej w Kalifornii, aby ukończyć szkolenie z latania helikopterem. Ta ostatnia faza obejmowała szkolenie na żywo i szkolenie w zakresie ochrony środowiska i poprawnego osądu w obiektach sił morskich i lotniczych w Kalifornii i Arizonie. Większość z tych, którzy ukończyli dwumiesięczne szkolenie Apache, została wysłana na front w Afganistanie. W tym samym miesiącu doniesiono, że Harry był pilotem poprawnym, który był na szczytach swoich umiejętności podczas intensywnego szkolenia, które podjął w Naval Air Facility w El Centro w Kalifornii – podczas szkolenia w Południowej Kalifornii. W listopadzie 2011 r. Harry wrócił do Anglii. Udał się do Wattisham Airfield w Suffolk, we wschodniej Anglii, aby ukończyć szkolenie na śmigłowce Apache.
W dniu 7 września 2012 r. Harry przybył do Camp Bastion w południowym Afganistanie w ramach 100-osobowej 662 Eskadry, 3 Pułku, Korpusu Lotnictwa Armii, aby rozpocząć czteromiesięczną trasę bojową jako drugi pilot i strzelec Śmigłowiec Apache. 10 września, w ciągu kilku dni od przybycia do Afganistanu, doniesiono, że talibowie zagrozili jego życiu. Rzecznik talibów Zabiullah Mujahid rozmawiał z Reuterem i cytowano go jako: „Wykorzystujemy całą naszą siłę, aby się go pozbyć, zabijając lub porywając”. Dodał: „Poinformowaliśmy naszych dowódców w Helmand, aby zrobili wszystko, co w ich mocy, aby go wyeliminować”.
21 stycznia 2013 r. ogłoszono, że Harry powraca z 20-tygodniowego rozmieszczenia w Afganistanie, gdzie służył jako drugi pilot / strzelec Apache. 8 lipca 2013 r. Ministerstwo Obrony ogłosiło, że Harry z powodzeniem zakwalifikował się jako dowódca samolotu Apache. Harry porównał działanie systemów uzbrojenia Apache w Afganistanie do grania w gry wideo.
17 stycznia 2014 r. Ministerstwo Obrony ogłosiło, że Harry zakończył swoje przygotowania do Korpusu Lotniczego Armii 3 Pułku i objął rolę oficera sztabowego, SO3 (Obrona Obrony). Jego obowiązki obejmowały pomoc w koordynowaniu ważnych projektów i imprez okolicznościowych z udziałem Armii w Londynie. Pracował w Horse Guards w centrum Londynu.
W dniu 6 marca 2014 r. Harry uruchomił Invictus Games, imprezę sportową w stylu paraolimpijskim dla rannych żołnierzy i kobiet, która odbyła się w dniach 10–14 września 2014 r. Harry spotkał się z brytyjskimi kandydatami do Invictus Games w Tedworth House w Wiltshire, aby rozpocząć proces selekcji w dniu 29 kwietnia 2014 r.. 15 maja 2014 r. Harry wziął udział w inauguracji sprzedaży biletów na Invictus Games w BT Tower, skąd napisał na oficjalnym koncie na Twitterze już jako prezes Igrzysk. Aby promować igrzyska, udzielił wywiadu Chrisowi Evansowi z BBC Radio 2 oraz dwóm obiecującym grom Invictus Games. Powiedział: „To (Invictus Games) to w zasadzie moja praca w pełnym wymiarze godzin, upewniając się, że to zrobimy właściwie”. Program emitowany był 31 lipca 2014 r.. Harry napisał później artykuł w The Sunday Times o swoich doświadczeniach w Afganistanie: jak zainspirowali go do pomocy rannym pracownikom i jak po podróży do Warrior Games poprzysiągł sobie stworzyć gry Invictus. Harry i urzędnicy wzięli następnie udział w ogłoszeniu zespołu brytyjskich sił zbrojnych dla Invictus Games w Potters Field Park w sierpniu 2014 r.. Jako prezes Invictus Games uczestniczył we wszystkich wydarzeniach związanych z grami od 8 do 14 września 2014 r..
W styczniu 2015 r. Doniesiono, że Harry będzie odgrywał nową rolę we wspieraniu rannego personelu serwisowego, współpracując z członkami Jednostki Dystryktu Londyńskiego w ramach programu Zdolności Odzyskiwania Obrony MOD, aby zapewnić, że ranni pracownicy mają odpowiednie umiejętności reanimacyjne. Pałac potwierdził tygodnie później, że program został ustanowiony we współpracy z Help for Heroes i Royal British Legion.
Pod koniec stycznia 2015 r. Harry odwiedził The Battle Back Center założony przez Royal British Legion i Fisher House UK w Queen Elizabeth Hospital Birmingham. Partnerstwo między Help for Heroes, Fisher House Foundation i Queen Elizabeth Hospital Birmingham (QEHB) Charity stworzyło w efekcie swoje Centrum. Fisher House Foundation jest zatem jednym ze sponsorów Invictus Games.
W lutym i marcu 2015 r. Harry odwiedził Phoenix House w Catterick Garrison w North Yorkshire, centrum odnowy biologicznej prowadzone przez Help for Heroes. Odwiedził także koszary Merville w Colchester, gdzie znajduje się Centrum Personelu Chavasse VC House, prowadzone przez Help for Heroes we współpracy z Ministerstwem Obrony i Królewskim Legionem Brytyjskim.
17 marca 2015 r. Kensington Palace ogłosił, że Harry opuści siły zbrojne w czerwcu. Wcześniej spędził cztery tygodnie w kwietniu i maju w koszarach wojskowych w Darwin, Perth i Sydney, podczas gdy został oddelegowany do Australijskich Sił Obronnych (ADF). Po odejściu z wojska, rozważając swoją przyszłość, wróciłby do pracy w charakterze wolontariusza w Ministerstwie Obrony, wspierając funkcjonariuszy zajmujących się sprawami w Programie Zdolności Odbudowy Ministerstwa. Pracowałby zarówno z osobami, które administrują, jak i otrzymują opiekę fizyczną i psychiczną w okręgu londyńskim.
6 kwietnia 2015 r. Harry zgłosił się na służbę do szefa sił zbrojnych Australii. Harry poleciał następnie do Darwin jeszcze tego samego dnia, aby rozpocząć swój miesięczny okres oddelegowania w 1. Brygadzie ADF. Jego wizyta obejmowała oddziały do NORFORCE oraz jednostkę lotniczą. Podczas pobytu w Perth trenował ze Specjalnym Pułkiem Lotniczym (SASR), uczestnicząc w kursie selekcji SASR, obejmującym test sprawności i trening fizyczny z kandydatami do selekcji SASR. Dołączył również do członków SASR w Perth w celu wykonywania strzelanin na żywo z licznymi broniami sił specjalnych oraz bronią różnego zastosowania. W Sydney z kolei podjął szkolenie w zakresie operacji miejskich z 2. pułkiem komandosów. Działania szkoleniowe obejmowały zdalne zdetonowanie improwizowanego urządzenia wybuchowego (IED) i zjazd z budynku. Spędził też czas latając nad Sydney jako drugi pilot śmigłowca Armii Black Hawk i uczestniczył w szkoleniach antyterrorystycznych w Sydney Harbour u nurków z Królewskiej Marynarki Wojennej Australii.
Służba Harrego w ADF zakończyła się 8 maja 2015 r..Odkąd opuścił aktywną służbę w armii, Harry był ściśle związany z siłami zbrojnymi poprzez gry Invictus, honorowe spotkania wojskowe i inne oficjalne obowiązki kurtuazyjne. 19 grudnia 2017 roku zastąpił natomiast swojego dziadka księcia Filipa jako kapitan generalny Royal Marines. W maju 2018 r. awansował do rangi dowódcy komandora porucznika Królewskiej Marynarki Wojennej, majora brytyjskiej armii i dowódcy eskadry Królewskich Sił Powietrznych.
Małżeństwo
W dniu 27 listopada 2017 r. Clarence House i Kensington Palace ogłosiły, że Harry i jego miłość Markle zaręczyli się. Ogłoszenie zaręczyn wywołało wiele komentarzy na temat możliwego znaczenia społecznego Meghan Markle jako swoisty mezalians mieszczki i królewicza Imperium. Para tymczasem w ślad za tym pobrała się w kaplicy św. Jerzego w zamku Windsor, w dniu 19 maja 2018 roku.
Książę i księżna zamieszkali w Nottingham Cottage w Londynie, na terenie pałacu Kensington. Para później przeniosła się do Frogmore Cottage w Home Park zamku Windsor. Ich biuro zostało przeniesione do Pałacu Buckingham. Ze związku urodził się już, wraz z początkiem kwietnia 2019 roku, dziedzic Korony.
Obecnie, zgodnie z warunkami Patentu listowego wydanego przez króla Jerzego V z 1917 r. oraz królowej Elżbiety II z 2012 r., dzieci księcia i księżnej nie będą miały żadnego tytułu królewskiego, ponieważ tytuł księcia lub księżniczki i styl królewskiej wysokości są utrzymywane przez dzieci Władcy, męskich wnuków Władcy i dzieci najstarszego syna Księcia Walii.
Ciekawostki o Księciu Harrym
- Znane są wybryki Harrego, jak na przykład palenie suszu marihuany, również pijackie eskapady po londyńskich klubach w pogoni za dziewczynami i piwem, gra w rozbieranego pokera w jednym z najlepszych kasyn w Las Vegas, czy też wyznanie Ronniego Vannucci, który jest perkusistą „The Killers”, że obaj ponad 10 lat temu spędzili razem kilka nocy na regularnym piciu i paleniu.
- Jest zapalonym graczem w polo, zwłaszcza jeśli miejsce konia zastępuje….rower.
- Podczas swej wojskowej służby w Afganistanie był obiektem polowań specjalnych oddziałów mudżahedinów.
- Jest według relacji znawców i świadków świetnym pilotem myśliwskich śmigłowców, co potrafił również wypracować w konsoli do gier symulujących prawdziwe wojskowe latanie.
Cytaty księcia Harrego
„Byłem pierwszorzędnym świadkiem, jak siła sportu może pozytywnie wpłynąć na życie rannych, rannych i chorych żołnierzy i kobiet w ich drodze do zdrowia. Gry Invictus skupią się na tym, co mogą osiągnąć po urazie i świętują ich ducha walki, poprzez konkurencyjną rywalizację sportową, która uznaje poświęcenie, którego dokonali. Jestem niezmiernie dumny, że po raz pierwszy organizujemy takie wydarzenie w Wielkiej Brytanii i wierzymy, że może ono mieć długotrwały wpływ na dobrobyt tych, którzy tak odważnie służyli swoim narodom.”
„Nie chodzi tylko o kobiety. My, mężczyźni, musimy także rozpoznać rolę, którą gramy. Prawdziwi mężczyźni traktują kobiety z godnością i szacunkiem, na jaki zasługują.”
Źródła
Zdjęcie pochodzi z portalu wikimedia.org. Autorem jest E. J. Hersom. Zdjęcie zostało wykorzystane na podstawie licencji CC BY 2.0.https://en.wikipedia.org/wiki/Prince_Harry,_Duke_of_Sussex
https://pl.wikipedia.org/wiki/Henryk_(ksi%C4%85%C5%BC%C4%99_Sussexu)
https://www.eska.pl/hotplota/news/ksiezna-meghan-markle-urodzila-znamy-plec-i-imie-dziecka-ksiecia-harryego-aa-KoMp-qSzv-1gS7.html
https://viva.pl/ludzie/newsy/ksiaze-harry-skonczyl-33-lata-ciekawostki-dotyczace-jego-zycia-27956-r3/
https://www.azquotes.com/author/25290-Prince_Harry
Z wykształcenia socjolog. Swoje dziennikarskie doświadczenie zdobywał pracując w lokalnym czasopiśmie na Podkarpaciu i w regionalnej telewizji na Podbeskidziu. Jego kilkuletnia przygoda z redakcją Zyciorysy.info zaowocowała znacznym wkładem w rozwój portalu.
Zapisz się do newslettera
Chciałbyś co jakiś czas otrzymywać powiadomienia o nowych, ciekawych biografiach?Zapisz się do newslettera: