Daniel Craig (ur. 1968) to brytyjski aktor znany z teatru i filmu. Pięć razy zagrał Jamesa Bonda w: „Casino Royale”, „Quantum of Solace”, „Skyfall”, „Spectre” i „Nie czas umierać”.
Wzrost: 178 cm
Daniel Craig – młodość wędrownika
Daniel Wroughton Craig urodził się 2 marca 1968 roku w angielskim Chester w rodzinie Carol Olivii – nauczycielki plastyki i Timothy’ego Johna Wroughtona Craiga – właściciela pubów w Cheshire. Wśród przodków rodziny o angielsko-walijsko-szkocko-francuskich korzeniach można doszukać się francuskiego ministra hugenotów Daniela Chamiera i Sir Williama Burnaby’ego, pierwszego baroneta. Drugie imię, Wroughton, zawdzięcza zaś prababce, Grace Matildy Wroughton.
Przy 41 Liverpool Road dorastał i przyszły aktor, i starsza o trzy lata siostra Lea. Rodzinna sielanka nie trwała jednak długo, ponieważ rodzice rozstali się, gdy Daniel miał zaledwie cztery lata. Dzieci pozostały przy matce i we trójkę wyjechali do w Liverpoolu – miasta mody i sztuki, a przede wszystkim słynnego zespołu The Beatles. Wczesne lata życia w takim otoczeniu nie pozostały bez wpływu na późniejsze wybory zawodowe Daniela, który na scenie zadebiutował jako 6-latek w szkolnym przedstawieniu „Oliver”. W Liverpool Everyman Theatre, gdzie zabierała go matka, miał okazję oglądać najlepszych aktorów. Później przeprowadzili się w jej rodzinne strony – do Hoylake na półwyspie Wirral. Dla dorastającego chłopaka ważny był też sport, szczególnie rugby; grał w Hoylake Rugby Club.
Kolejnym epizodem w rodowodzie aktora-amatora, był udział w licealnych produkcjach: „Romeo i Julia” i „Kopciuszek”, gdzie występował jako 14-latek. Z tego okresu datuje się, jak to nazwał w wywiadzie, jedna z najstraszniejszych przygód aktorskich. Na spektakl „Romeo i Julia”, przyjeżdżały całe klasy, ale dzieciaki nie były zainteresowane oglądaniem romantycznych kochanków i nieraz rzucały w aktorów cukierkami. „W pewnym momencie byłem tym już tak zmęczony, że zacząłem te cukierki zjadać, co spotkało się z największym aplauzem” – wspominał początki kariery. Dwa lata później – w 1984 roku przerwał naukę w Calday Grange Grammar School i dołączył do grupy teatralnej National Youth Theatre (NYT) w Manchesterze. Kolejnym krokiem ku aktorstwu była przeprowadzka do Londynu, gdzie wraz z NYT debiutował rolą Agamemnona w sztuce „Troilus i Kresyda”.
W tym czasie Craig dorabiał w restauracji jako kelner, ale przede wszystkim występował z NYT w Anglii i za granicą, nawet w Moskwie i w Walencji. Bez reszty poświęcił się aktorstwu. Zdał egzaminy do prestiżowej Guildhall School of Music and Drama (za trzecim podejściem) i w 1988 roku rozpoczął edukację w szkole, gdzie studiował też Ewan McGregor i Damian Lewis. Po trzyletniej nauce obronił dyplom i przyłączył się do Royal Shakespeare Company (1991).
Daniel Craig – kariera filmowa
Debiut aktorski Craiga wyznaczyły seriale w telewizjach ABC i ITV (1992). Na wielkim ekranie po raz pierwszy publiczność oglądała aktora w roli sierżanta Botha w południowoafrykańskim dramacie „Zew wolności” (1992).
W kolejnych latach zaistniał przede wszystkim w „Kronikach młodego Indiany Jonesa” (1993) jako Schiller i w „Zorro” (1993).
Na planie komedii przygodowej Disneya „Chłopak na dworze króla Artura” (1995) spotkał się z Kate Winslet. Przełomowa w karierze okazała się kreacja w serialu BBC „Nasi przyjaciele na północy” (1996), opowieści o perypetiach czwórki przyjaciół, gdzie zagrał niespokojnego ducha – George’a Peacocka.
W kolejnych latach w dorobku Craiga pojawiły się role współczesne i kostiumowe, a nowe filmy przyniosły wiele zaskakujących niespodzianek. W 1997 roku w „Saint-Exupery” dał się poznać jako Guillaumet, a na scenie West Endu The Old Vic – teatru o ponad stuletniej tradycji – zagrał agenta castingu Mickeya w komedii „Hurlyburly” (1997). W biograficznym dramacie historycznym „Elizabeth” (1998) był księdzem – jezuitą Johnem Ballardem, straconym za udział w zamachu na królową Elżbietę I. Tym razem spotkał się w pracy z Cate Blanchett.
Kolejna produkcja kostiumowa „Love Is the Devil – Szkic do portretu Francisa Bacona” (1998) przyniosła mu rolę kochanka brytyjskiego malarza i nagrodę na festiwalu w Edynburgu. Rok później w dramacie wojennym „Okop” (1999) zagrał sierżanta Wintera, uzyskując nominację do British Independent Film Award.
Rola schizofrenika Raya, który próbuje ułożyć sobie życie po opuszczeniu szpitala w komediodramacie „Głosy” (2000) była odmienną od dotychczasowych kreacji aktorskich, a nowe emploi docenili widzowie i krytycy. Aktor zdobył nagrodę British Independent Film Award, której nie udało mu się uzyskać rok wcześniej. Wkrótce pojawiły się propozycje w produkcjach o większym budżecie. Rola Alexa Westa, rywala i dawnego kochanka Lary Croft (w tej roli Angelina Jolie) w „Lara Croft: Tomb Raider” (2001), mimo że tylko epizodyczna, zaakcentowała pozycję Craiga, jako twórcy liczącego się na aktorskim firmamencie. Stąd już tylko krok dzielił go od współpracy z najlepszymi reżyserami świata.
W 2002 roku Sam Mendes powierzył mu rolę syna gangstera w dramacie kryminalnym „Droga do zatracenia”, a Roger Michell zaproponował kreację żonatego mężczyzny, który wplątuje się w romans ze starszą kobietą w dramacie „Matka” (2003). Ta rola przyniosła aktorowi nominację do Europejskiej Nagrody Filmowej. Mimo że nagrody nie zdobył, od tego czasu nazwisko Craiga wymieniane było wśród najważniejszych na aktorskiej giełdzie.
W ekranizacji powieści Iana McEwana „Przetrzymać tę miłość” (2004), zagrał świadka śmierci, który nie może sobie poradzić z trudną przeszłością. Kreacja wypadła na tyle wiarygodnie, że aktora nagrodzono ALFS Award. W gangsterskim filmie „Przekładaniec” (2004) zagrał handlarza kokainą, zdobywając kolejną nominację do Europejskiej Nagrody Filmowej. Steven Spielberg zaprosił aktora na plan swojego dramatu „Monachium” (2005), do roli Steve’a, członka grupy przygotowującej zamach na izraelskich sportowców w czasie Olimpiady w Monachium.
Rolą w sztuce „A Steady Rain” na Broadwayu (2009) dał się poznać amerykańskim widzom, po czym znów wrócił do filmu. W 2011 roku – jako Mikael Blomkvista w filmie „Dziewczyna z tatuażem”. Broadway jednak nie pozwolił o sobie zapomnieć, zapraszając Craiga do udziału w sztuce „Zdrada” (2013-2014) w reż. Mike’a Nicholsa. Partnerowała mu m.in. Rachel Weisz. Rok 2015 to udział w kultowej produkcji „Gwiezdne wojny: Przebudzenie Mocy” (epizod szturmowca).
Kolejna kreacja aktorska w produkcji „Na noże” (2019), gdzie zagrał prywatnego detektywa Benoita Blanca, zaowocowała nominacją do Złotego Globu i Nagrody Saturna.
Daniel Craig – „Ja jestem Bond. James Bond”
Osobny rozdział w karierze artystycznej Craiga nastał wraz z zaproszeniem na casting do roli Bonda. Miał przed sobą znamienitych poprzedników, w osobach Seana Connery, Rogera Moore’a, Pierce’a Brosnana. W 2005 roku producenci z rodziny Broccoli znaleźli kolejnego kandydata. Wypatrzyli go w „Matce” i „Drodze do zatracenia”, jednak Craig początkowo nie był przekonany do ich pomysłu. Miałby być szóstym Bondem i pierwszym niebieskookim blondynem. Do tego niezbyt wysokim. Emocje towarzyszące obsadzie były ogromne, a producenci brali pod uwagę aż 200 kandydatów. Wygrać w takiej rywalizacji – to nie lada sztuka, która udała się właśnie jemu. Zanim jednak dał się poznać od najlepszej strony, spadł deszcz krytyki. Przede wszystkim za to, że jego fizis tak bardzo odbiega od poprzedników. Kiedy na konferencję prasową przypłynął łodzią, mając na sobie kamizelkę ratunkową, jak wymagały tego przepisy bezpieczeństwa, odsądzano go od czci i wiary, bo Bond by nigdy tak nie zrobił. Nawet reżyser wątpił w trafność obsady, zaś aktor był bliski załamania. Zdecydował się jednak podnieść rękawicę. Po spotkaniu z trenerem, paląc papierosa, a w drugiej ręce trzymając kanapkę z bekonem, zdecydował, że podszlifuje formę, chociaż producenci nie narzucali takiej dyscypliny. On jednak dopiął swego – zaczął ćwiczyć, stał się mistrzem walk, pokonał lęk wysokości, a już niebawem „przypadkiem” wyciekły do pracy zdjęcia umięśnionego aktora w niebieskich kąpielówkach. Publiczność kupiła ten wizerunek.
Wszyscy zaś, którzy zobaczyli go w pierwszym Bondzie, nabrali wody w usta. Wiarygodny, przygotowany, chłodny i zdystansowany, a przy tym „ludzki” Craig zdeklasował konkurencję. „Casino Royale”, gdzie po raz pierwszy wcielił się w postać agenta, przyniosło 594 mln dolarów zysku, najwięcej spośród wszystkich dotychczasowych filmów o Bondzie.
Dla Craiga zaś rola okazała się preludium do udziału w kolejnych częściach: „Quantum of Solace” (2008), „Skyfall” (2012), „Spectre” (2015) i „Nie czas umierać” (2021). Na fali popularności filmowego Bonda powstały gry komputerowe.
„Ja jestem Bond. James Bond” – po raz ostatni wciela się w kultowego Agenta w „Nie czas umierać”. I tym razem zapewne zdania nie zmieni, bo już przedostały się do prasy informacje o kolejnych wyzwaniach aktorskich z jego udziałem. Kiedy jednak biegnie w pustą uliczkę i znika z kadru, trudno uwierzyć, że to już koniec. Kiedy jednak zakulisowo dziękuje całej ekipie, i wcale nie ukradkiem wyciera łzy wzruszenia, wiadomo, że po 16 latach Bond-Craig przechodzi do historii.
Daniel Craig – żona Rachel Weisz, dzieci
Po premierze „Casino Royale” do Craiga wzdychały niemal wszystkie kobiety świata, lecz aktor, kilka lat po premierze zmienił stan cywilny. Wybranką została Rachel Weisz (ur. 1970) – aktorka o żydowskich korzeniach. Z Danielem znali się od lat 90. ze wspólnych występów na scenie i w telewizji. Zaczęli jednak spotykać się dopiero pod koniec 2010 roku. Craig miał już na koncie dwie role Bonda, żona – Oscara za rolę w filmie „Wierny ogrodnik” (2005). Ślub wzięli potajemnie w czerwcu 2011 roku w Nowym Jorku z udziałem zaledwie czterech gości.
We wrześniu 2018 roku urodziło się pierwsze dziecko małżonków – córka Grace. Żona – w tym czasie już 48-letnia, nie chciała więcej dzieci, zwłaszcza że miała już jednego potomka z poprzedniego małżeństwa z Darrenem Aronofskym (syn Henry Chance, ur. 2006 r.). Daniel również ma dziecko z poprzedniego związku z Fioną Loudon. Córka, Ella Craig ma już 29 lat i również jest aktorką.
Daniel Craig – ciekawostki
W 2006 został wybrany „Najlepiej ubranym mężczyzną” magazynu „Esquire”.
Zanim zagrał Bonda był bez pracy i nałogowo grał na konsoli. Z opresji wyciągnęła go dopiero rola kultowego Agenta 007.
Daniel Craig zastrzegł sobie prawo współdecydowania o obsadzie. Z tego powodu smakiem musiał obejść się Tomasz Kot, który był typowany do roli rywala słynnego Agenta, ale ponoć sam Craig wyraził sprzeciw wobec Polaka.
Zanim fani zaakceptowali jego kandydaturę, oponenci założyli stronę zrzeszającą przeciwników przyszłego Agenta 007. Dziś strona już nie istnieje.
Jedyną pamiątką z planu „Bonda” jest zegarek, jaki otrzymał od producentów.
Na planie „Skyfall” złamał nogę i grał w specjalnym bucie ortopedycznym.
Artykuły, które mogą Ci się spodobać:
Źródła
https://www.filmweb.pl/person/Daniel+Craig-3552https://gry.interia.pl/newsy/news-daniel-craig-dzieki-graniu-bonda-zerwal-z-nalogowym-graniem-,nId,5560845
https://clamor.pl/2021/10/01/zona-daniela-craiga-rachel-weisz-wiek-dzieci-kariera/
https://pl.wikipedia.org/wiki/Daniel_Craig
https://archive.is/q82a0
https://archive.is/mqRJz
https://kultura.onet.pl/film/wywiady-i-artykuly/nie-czas-umierac-era-daniela-craiga-jako-007-dobiega-konca/868735x
Zdjęcie: wikimedia.org | Autor: Peter Kudlacz | Licencja: CC BY 2.0 | Obróbka: przycięcie
Zapisz się do newslettera
Chciałbyś co jakiś czas otrzymywać powiadomienia o nowych, ciekawych biografiach?Zapisz się do newslettera: