Święta Dymfna była dziewicą żyjącą w VII wieku, która zginęła w obronie czystości. Jest świętą Kościoła katolickiego, patronką chorych nerwowo i umysłowo.
Spis treści
Św. Dymfna – życiorys
Święta Dymfna urodziła się w VII wieku. Jej bogaty ojciec, potężny irlandzki król był poganinem, matka zaś urodziwą, pobożną chrześcijanką, która wszczepiła córce zamiłowanie do czystości. Młoda kobieta w tajemnicy przed ojcem przyjęła chrzest.
Spokojne życie Dymfny zmieniło się, gdy miała 14 lat. W związku ze śmiercią jej matki, jej ojciec Damom popadał w coraz większy smutek i żal. Smutek zaczął zamieniać się w depresję graniczącą z obłędem. Dworzanie chcąc ratować króla doradzali mu kolejny ożenek. Mężczyzna nakazał posłańcom znaleźć odpowiednią, szlachetnie urodzoną kobietę, która chciałby ożenić się z wdowcem. Zgodnie z jego życzeniem kandydatka powinna być podobna do zmarłej żony. Poszukiwania zakończyły się fiaskiem, dlatego źli doradcy zaproponowali mu, aby pojął za żonę swoją dorastającą córkę, co praktykowane było wśród pogan.
Dymfna, dowiedziawszy się o pogańskim pomyśle ojca, za namową spowiednika, św. Gereberna, uciekła do Antwerpii. Jej towarzyszami byli spowiednik i dwaj inni przyjaciele. Wspólnie dotarli do Gees, gdzie wiedli pustelnicze życie. Ostatecznie jednak król odnalazł uciekinierów w Belgii. Swoim podwładnym wydał rozkaz, aby ścieli spowiednika, a córkę starał się namówić na powrót do domu. Dymfna, mimo grożącego jej niebezpieczeństwa, nie uległa presji ojca. Uniesiony gniewem ojciec rozkazał ją stracić poprzez ścięcie. W ten sposób Dymfna poniosła śmierć w wieku 15 lat. Było to około 620 roku. Wydarzenia te miały miejsce nieopodal dzisiejszej miejscowości Geel w Brabacji.
Okoliczni mieszkańcy pochowali ciała męczenników. Wybudowano tam również kościół z umieszczonymi relikwiami. Ojca Dymfny uważano za chorego umysłowo, dlatego do groby jego córki przybywali pielgrzymi z chorymi umysłowo. Wielu z nich doznawało łask uzdrowienia wewnętrznego. Ci zaś, u których nie nastąpiło uzdrowienie, zostali w miejscowym schronisku. Z czasem w tym miejscu wybudowano przytułek dla chorych pod wezwaniem św. Elżbiety prowadzony przez siostry Augustianki. Po pewnym czasie przytułek przekształcono na istniejący do dziś szpital. Współcześnie lekarze potwierdzają, że wyjątkowo dużo chorych opuszcza szpital w pełnym zdrowiu.
Św. Dymfna – kult, patronka, ikonografia
Wspomnienie liturgiczne Świętej obchodzone jest 15 maja, szczególnie w Irlandii i w Belgii.
Jest patronką chorych umysłowo i nerwowo.
W ikonografii przedstawia się ją jako dziewczyną z narzędziem męczeństwa – mieczem. Obecnie często z symbolem Irlandii – koniczyną.
Św. Dymfna – modlitwa
Święta Dymfno, która czynisz cuda w każdym ucisku ciała i umysłu, pokornie błagam o twoje potężne wstawiennictwo u Jezusa przez Maryję, o uzdrowienie z choroby, w mojej obecnej potrzebie.
Święta Dymfno, męczenniczko czystości, patronko tych, którzy cierpią z powodu nerwowych i psychicznych dolegliwości, ukochane dziecko Jezusa i Maryi, przyczyniaj się za mną u Boga.
Święta Dymfno, dziewico i męczennico, módl się za nami.
Źródła
„Módlmy się… w depresji, lęku, odrzuceniu”, Wydawnictwo JUT, 2015https://www.czas-doskonalenia-dusz.pl/2019/03/sw-dymfna-patronka-ludzi-w-depresji-leku-i-odrzuceniu/
Żywoty Świętych Pańskich, WWD, 1993
